J. de Speurder - Donker Oss - Het eerste complete verhaal ... - Cubra

DONKER O - S S
LUCHTIGE INTRODUCTIE.
ante Amalia keek me zeer bezorgd
Taan. En tevens berispend. Wat mankeerde
mij? Wat had ik misdaan?
Niets bizonders, naar U zult hooren. Ik
had het voornemen gemaakt naar Oss te
reizen. Nu heeft Tante Amalia een hebbelijkheid,
welke méér menschen bezitten,
deze hebbelijkheid namelijk, dat ze kranten
leest. Deze hebbelijkheid is bij haar in
zeer hooge, ja ik mag wel zeggen onrustbarende
mate ontwikkeld. Dat komt,
omdat het goeie mensch tijd te veel heeft.
Alles wat er overblijft tusschen eten,
slapen en visites ontvangen wordt opgevuld
met kranten-lezen. In zekeren zin is
ze erfelijk belast, omdat haar man zaliger
haar aandeeltje in een krantenonderneming
naliet. Vandaar ook dat ze steeds
een zwak had voor mij, haar neef, die
ook al in het journalistieke vak verzeild
was geraakt.
Mijn publicistische experimenten volgde
ze trouw. Dat ik met mijn neus vooraan
stond bij ongelukken, branden, begrafenissen
en hooge bruiloften vond ze prachtig.
Dat ik mijn huid zelfs wel eens
waagde aan een echt vliegende vliegmachine,
kon haar gemoedsrust zelfs
nauwelijks schokken. Maar nu ze hoorde,
dat ik naar Oss ging, was ze toch heelemaal
van streek.
„Weet je wel, jongen, wat er allemaal
gebeurt in Oss?", vroeg ze met bevende
stem.
„Nou, ik denk, dat daar net als elders
menschen geboren worden, leven en dood
gaan. Dat er gelukkige, minder gelukkige
HOOFDSTUK I.
en ongelukkige menschen wonen. Dat
sommigen arm zijn en arm blijven. Anderen
arm zijn en in beteren doen komen.
Weer anderen in beter doen zijn en arm
worden. En tenslotte nog anderen in beter
doen zijn en blijven. Dat er boomen zijn
en huizen en aardige meisjes en kippen en
ratten. Dat er aan gemeentepolitiek, weldadigheid
en kwaadspreken gedaan wordt,
dat...."
„Stop, jongen", riep ze er ineens tusschen.
„Ben jij van de krant? En weet je
nou niet eens wat er in Oss gebeurt?"
„Nou wat dan?" vroeg ik quasi-onnoozel.
„Dan zal ik het je eens zeggen, ik, die
beter op de hoogte ben van mijn tijd dan
jij jonge kerel. In Oss, daar loopen alle
menschen met een lang mes in den linkerzak
en een zware revolver in den rechterzak.
Daar kun je 's avonds na het
donker worden niet veilig gaan wandelen
zonder begeleiding van drie politiedienaren
en een goed bijterigen hond. In Oss daar
wemelt het van onopgepakte moordenaars
en roovers, die vast vertrouwen op hun
immuniteit voor alle onderzoekingen
van de politie. lederen nacht hoor je er
knallende schoten en doordringende gillen,
lederen morgen heeft de Gemeentereiniging
druk werk met het wegwasschen
der bloedplekken van de straat "
„Maar Tante! "
„Wat ik je zeg. En en neef van den
melkboer, wiens aangetrouwde nicht een
kennis heeft met een dienstmeisje, dat van
Oss vandaan is, heeft me zelf verteld, dat
ze 's morgens wel drie keer over een lijk 3