Prestatiebescherming - Hoofdstuk 6 ... - Dick van Engelen

Hoofdstuk 6: Mogelijkheden tot prestatiebescherming
naars bescherming kunnen blijven genieten, hoewel de Verenigde Staten niet tot de
Conventie van Rome zijn toegetreden. 29
De overige intellectuele eigendomswetten bevatten geen bepalingen waarin de
reflexwerkingen van die wetten aan de orde komt, en ook de geschiedenis van die
wetten geeft voor de beantwoording van die vragen nauwelijks aanknopingspunten.
30
Maeijer heeft het standpunt ingenomen dat in beginsel steeds een negatieve
reflexwerking aan een intellectuele eigendomswet zou dienen te worden toegekend.
Hij was van oordeel dat naast de in de wet beschermde belangen in beginsel geen
plaats is voor bescherming van niet door de wet erkende vermogensbelangen. 31
Van Nieuwenhoven Helbach is van oordeel dat in beginsel het gemene recht een
aanvullende werking kan hebben. Vervolgens stelt hij dat alleen de Benelux Merkenwet
en de Handelsnaamwet geen uitputtend karakter dragen. Aan de Rijksoctrooiwet,
de Auteurswet, de Benelux Tekeningen- en Modellenwet en de Zaaizaad- en
Plantgoedwet 32 kent hij echter een negatieve reflexwerking toe. 33
Een argument dat Van Nieuwenhoven Helbach daarvoor hanteert is dat de
wetgever bij de Rijksoctrooiwet en de Zaaizaad- en Plantgoedwet het systeem heeft
gehanteerd dat het recht slechts ontstaat na onderzoek en verlening van overheidswege.
Het komt mij voor dat het enkele bestaan van een dergelijk systeem op zich
nog niet tot de conclusie behoeft te leiden dat de wetgever bescherming krachtens het
gemene recht niet toelaatbaar zou achten. Voor deze rechten geldt dat nieuwheid ─
en voor een octrooi ook uitvindingshoogte ─ een vereiste is, en dat deze rechten
slechts van kracht zijn voor een relatief korte duur van vijftien tot vijfentwintig jaar
voor een nieuw ras en twintig jaar voor een octrooi. Het is niet ondenkbaar dat de
29 Vgl. Spoor/Verkade, 1993, nr 362. Zie ook de parlementaire behandeling op dit punt, waaruit blijkt dat zowel
de Staatssecretaris als de Tweede Kamer dit unaniem onderschreven.
30 Vgl. Verkade, O.M., 1986, nr 12 (b).
31 Vgl. Maeijer, Hermesdorf-bundel, 1965, p. 217: Deze keuze van de wetgever dient te worden gerespecteerd:
ook in die zin, dat vermogensbelangen die in de ogen van de wetgever niet voor verheffing tot subjectief recht
in aanmerking kwamen, niet alsnog door de rechter als zodanig kunnen worden erkend. Ook in zoverre doet
het primaat van de wetgever zich gelden.
Zie ook: Maeijer, Dorhout Mees-bundel, 1974, p. 225: In het bijzonder heb ik benadrukt, dat de keuze van de
wetgever ook in deze zin dient te worden gerespecteerd: dat vermogensbelangen die in de ogen van de
wetgever niet voor verheffing tot subjectief recht in aanmerking komen, niet alsnog door de rechter als
zodanig kunnen worden erkend.
32 Van Nieuwenhoven Helbach, 1989, nr 1210 (Row), 1213 (Aw), 1216 (BTMW) en 1219 (ZPW). Hij laat zich
niet uit over de Chipswet, maar aangenomen lijkt te mogen worden dat hij terzake van die wet hetzelfde
standpunt inneemt.
33 Van Nieuwenhoven Helbach, 1989, nr 1229: De rechten worden buiten de grenzen van die wet niet erkend of
beschermd. Onrechtmatigheid krachtens het gemene recht kan dus niet op het enkele gebruikmaken van de
betrokken geestesprodukten worden gebaseerd, maar moet in andere omstandigheden haar grondslag vinden.
188
Van Engelen – Prestatiebescherming - 1994