Prestatiebescherming - Hoofdstuk 6 ... - Dick van Engelen

A. GESCHIEDENIS AUTEURSWET
Hoofdstuk 6: Mogelijkheden tot prestatiebescherming
De bescherming van nieuws is al an de orde geweest bij de totstandkoming van de
Auteurswet 1912. 168 Bij de behandeling van destijds art. 14 van de Auteurswet
1912 169 inzake het recht om nieuwsberichten over te nemen, werd in het Voorlopig
Verslag door sommige leden voorgesteld om een verbod in te voeren op het overnemen
van nieuwstijdingen en gemengde berichten zonder bronvermelding. Hierin
voorzag het toen voorliggende ontwerp ─ anders dan de wet van 1881 ─ nog niet.
Men beschouwde deze bescherming van nieuwstijdingen als een logisch voortvloeisel
van de door de wetgever voorgestane bescherming van alle ─ al dan niet
oorspronkelijke ─ geschriften. Sommigen bepleitten zelfs een algeheel verbod van
het overnemen van nieuwstijdingen gedurende een zekere periode (24 uur), vanwege
de grote economische inspanningen en belangen, die met de nieuwsgaring gemoeid
zijn. 170
De regering sloot zich niet bij dit standpunt aan. Zij beriep zich daarbij op
hetgeen bij gelegenheid van de herziening van de Berner Conventie in 1908 gesteld
was, inhoudende dat een dergelijke bescherming tot het domein van de ongeoorloofde
mededinging behoorde. 171 Van belang is dat geconstateerd kan worden dat de
wetgever destijds een dergelijke bescherming van nieuws zeker niet uitgesloten of
onwenselijk achtte.
Bij gelegenheid van de herziening van de Auteurswet in 1931 kwam de bescherming
van de nieuwsfeiten weer aan de orde. Bij de behandeling van art. 15 Aw, dat
spreekt over nieuwsberichten, waaronder niet-oorspronkelijke geschriften, werd door
sommige Kamerleden weer een tijdelijke, absolute bescherming van persnieuws
gedurende een zekere periode ─ nu 2 x 24 uur ─ bepleit. 172 Sommige andere leden
stelden zich echter op het standpunt dat nieuws c.q. feiten publiek domein behoren te
zijn, zodra zij gepubliceerd zijn. 173 De regering volstond ook deze keer met de
168 Vgl. Van Engelen, BIE 1987, p. 248; Hugenholtz, 1989, p. 88-89.
169 Thans art. 15 Aw.
170 VV, Handelingen II, Bijlage no. 224, no. 4, p. 14: Hierbij doet zich nog de vraag voor of de wet niet iets verder
behoort te gaan en streng moet waken tegen het kosteloos overnemen van gedeelten van den inhoud van
dagbladen, waarvoor door dezen grootte sommen worden besteed. Men wees op het zich verschaffen van
kostbare beursberichten, telegrammen van Reuter. Zou wellicht een verbod in de wet zijn op te nemen,
waarbij het als niet geoorloofd wordt verklaard telegrafische en telefonische berichten binnen een bepaalden
tijd, bijvoorbeeld 24 uren, na de openbaarmaking over te nemen.
171 MvA, Handelingen II, Bijlage no. 227, no. 5, p. 20: Het valt daarentegen buiten het kader van deze wetsvoordracht
te waken tegen het overnemen met bronvermelding van zekere berichten, waarvoor sommige bladen
zich aanzienlijke geldoffers getroosten. Terecht wordt dienaangaande in het meer genoemde Rapport de la
Commission der Berlijnsche Conferentie gezegd `nous sortions de notre domaine pour pénétrer dans selui de
la concurrence déloyale'.
172 VV, Handelingen II, Bijlage 1930-1931, no. 254.8, p. 19-20.
173 VV, Handelingen II, Bijlage 1930-1931, no. 254.8, p. 19-20.
220
Van Engelen – Prestatiebescherming - 1994