STATIONSROMAN - Herman Brusselmans

dertigste te binden. En het spreekwoordelijke
verlangen naar het moederschap wilde zich maar
niet in haar nestelen. Kinders heetten handenbinders,
en haar handen hadden daar vooralsnog geen
zin in. Maar een tegenbezoek aan Jürgen was een
goed idee. Een romantisch dagje uit, een nachtje
seks, en dan weer tot ziens kunnen zeggen.
Belinda kende Antwerpen niet. Ze had er wel
veel goeds over gehoord. Ze had op internet het
Centraal Station opgezocht. Het leek wel een kathedraal.
Wat was men in het buitenland toch
scheutig met ruimte. In Nederland moest elk vrij
stukje grond meteen worden volgebouwd. Ze
hadden er zelfs een woord voor: inbreiden.
Er waren zo te zien veel uitgangen in dat station.
Ze had Jürgen nog telefonisch gevraagd of er niet
een meeting point was, zodat ze elkaar op een
duidelijke plaats konden treffen. Hij wist dat niet
uit zijn hoofd, maar zou haar op tijd bellen waar
in het station hij op haar wachtte. Meeting points,
dacht Belinda, die hadden vaak de vorm van palen
met daarop in een of meer talen dat ze bedoeld
waren voor ontmoetingen. Bij de meeting
Joke van Leeuwen 17