STATIONSROMAN - Herman Brusselmans

eenzaam en verloren, onbereikbaar en op zoek
naar de man van haar dromen, dan zou hij daarheen
gaan.
Hij was niet de enige met dat idee, zag hij al
meteen. De hal krioelde van het volk en zeker
aan de trappen was het een drukte vanjewelste.
Hij vroeg zich af of hij enkele treden op zou lopen,
om een beter overzicht te krijgen over het
geheel. Zou hij Belinda herkennen in bovenaanzicht?
Het duurde even voor hij in de groep vrouwen,
die opgewonden door elkaar schuifelden aan de
voet van de grote trap, zijn eigen ex opmerkte.
Misschien had hij het gevaar sneller kunnen inschatten;
hij herkende eerst een aantal van haar
‘vriendinnen’, lotgenotes veeleer, stuk voor stuk
verbitterde en gescheiden vrouwen die in het
vuur van de haat voor hun respectieve exen een
zekere band gesmeed hadden. Om de zoveel weken
zagen ze elkaar voor een uitstap of een etentje,
dus ja, toen hij hen zag, had hij moeten weten
dat Lucy ook in de buurt zou zijn. Had hij dat
vroeger beseft, dan zou hij de confrontatie hebben
kunnen vermijden. Maar Jürgen was zo ge-
28 Tom Naegels