Indicatoren voor duurzaam watergebruik op ... - Meetjesland.be

5. Duurzaam watergebruik
5. Duurzaam watergebruik
5.1. Doelstellingen Kaderrichtlijn Water (KRLW) en Decreet Integraal Waterbeleid
(DIW)
De KRLW bepaalt dat tegen eind 2015 een ‘goede oppervlaktewatertoestand’ en een ‘goede
grondwatertoestand’ moet worden bereikt in alle Europese wateren (VIWC, 2001).
Doelstellingen voor oppervlaktewater
Tegen eind 2015 moet in Europa een ‘goede oppervlaktewaterkwaliteit’ worden bereikt.
Hiertoe moet aan drie voorwaarden worden voldaan:
1. de achteruitgang van de toestand van het oppervlaktewater moet worden voorkomen;
2. de oppervlaktewateren moeten worden hersteld of verbeterd;
3. de verontreiniging door schadelijke stoffen moet worden verminderd en in bepaalde
gevallen stopgezet.
Vertaald naar milieudoelstellingen voor Vlaanderen betekent dit dat zowel de ecologische als
de chemische toestand van het Vlaamse oppervlaktewater tenminste ‘goed’ moet zijn (VMM,
2004). De ecologische toestand wordt hierbij gemeten aan de hand van het biologische
leven: het visbestand, de ongewervelde dieren en de waterplanten. Ook de
structuurkenmerken van het oppervlaktewaterlichaam, de kwantitatieve aspecten en de
fysisch-chemische elementen spelen een rol. De chemische toestand wordt bepaald door de
mate waarin verontreinigde stoffen voorkomen in het water.
Doelstellingen voor grondwater
Het bereiken van een ‘goede grondwaterkwaliteit’ tegen eind 2015 houdt in dat:
1. de achteruitgang van de toestand van het grondwater moet worden voorkomen;
2. de grondwateren moeten worden hersteld;
3. er moet worden gezorgd voor een evenwicht tussen aanvulling en onttrekking;
4. elke aanhoudende stijging van de concentratie van een verontreinigende stof ten
gevolge van menselijke activiteiten moet worden omgebogen.
Vertaald naar milieudoelstellingen voor Vlaanderen betekent dit dat zowel een goede
kwantitatieve als een goede chemische toestand van het Vlaamse grondwater vereist is
(VMM, 2004). Bij een goede kwantitatieve toestand is er een evenwicht tussen onttrekking
en aanvulling van de grondwatervoorraad. De chemische toestand hangt opnieuw af van de
mate waarin verontreinigde stoffen voorkomen.
Concrete normen werden hiervoor echter nog niet gedefinieerd. Hiervoor moeten de lidstaten
eerst de bestaande toestand grondig analyseren en de referentietoestand vaststellen. De
KRLW bepaalt bovendien dat de lidstaten de evolutie van deze toestand moeten meten.
Momenteel wordt in Vlaanderen volop gewerkt aan de ontwikkeling van deze
toestandsindicatoren. Hiertoe worden per oppervlaktewatertype indicatoren uitgewerkt voor
invertebraten, vissen, macrofyten, fytobentos en fytoplankton. Voor deze indicatoren zijn nog
geen cijfers beschikbaar (Dumortier et al., 2005).
23