Indicatoren voor duurzaam watergebruik op ... - Meetjesland.be

8. Indicatorscores en methodologische fiches
8. Indicatorscores en methodologische fiches
8.1. Indicatorscores
Om bedrijven uit verschillende productierichtingen met elkaar te kunnen vergelijken op vlak
van watergebruik, is het nodig om alle indicatoren voor de verschillende productierichtingen
te herleiden tot eenzelfde schaal. Dit is ook nodig om op eenzelfde bedrijf de duurzaamheid
van het waterverbruik te kunnen vergelijken met andere thema’s, zoals bv. energieverbruik,
nutriëntenverbruik,... (waarvoor de indicatoren eveneens tot eenzelfde schaal werden
herleid).
Daarvoor zullen we de absolute waarden van de indicatoren herleiden tot een score tussen 0
en 100. Daarbij wijzen we 0 toe aan de ‘slechtste score’ en 100 aan de ‘beste score’ (Mulier
et al., 2004). Om dit te kunnen doen, moeten we de absolute waarden van de indicatoren
kunnen vergelijken met referentiewaarden: welke waarde komt overeen met de beste score
(100) en welke met de slechtste score (0)? Het vaststellen van deze referentiepunten is niet
eenvoudig. Men kan bv. een score 100 toekennen door de best mogelijke waarde op lange
termijn als maximumwaarde te nemen. Men kan er ook voor opteren om een meer potentieel
haalbaar doel als maximum voorop te stellen. Dit om te vermijden dat land- en tuinbouwers
de doelstelling als niet praktisch haalbaar gaan beschouwen. Soms zijn de
referentiewaarden harde doelstellingen (bv. bepaalde milieunormen), soms zijn ze
gebaseerd op bv. de resultaten van andere landbouwbedrijven; hierbij zal een bedrijf dus
relatief gescoord worden t.o.v. andere bedrijven.
De indicatoren voor waterkwaliteit (zie hoofdstuk 7) werden al herleid tot de schaal 0-100. De
score 100 werd hierbij gelijk gesteld aan de best beschikbare techniek van dit moment, score
0 komt overeen met de slechtste situatie.
De indicatoren voor watergebruik (hoofdstuk 6) werden nog niet herschaald. We stellen voor
om, analoog aan de evaluatie van het energieverbruik op landbouwbedrijven (zie Meul et al.,
2005), de indicatoren “waterefficiëntie” en “aandeel alternatieve waterbronnen” te scoren
door de indicatorwaarde van elk specifiek bedrijf te vergelijken met de waarden van de 10%
beste en de 10% slechtste bedrijven uit de (deel)sector. De indicatorwaarde die behaald
wordt door de 10% beste bedrijven stellen we gelijk aan een score 100, de indicatorwaarde
van de 10% slechtste bedrijven stellen we gelijk aan een score 0. De tussenliggende
indicatorwaarden worden gescoord aan de hand van een lineaire regressie. Voor deze studie
was het niet mogelijk om al concrete referentiepunten op te stellen voor de verschillende
(deel)sectoren, wegens een gebrek aan cijfergegevens. Indien er voor voldoende bedrijven
informatie beschikbaar is over het watergebruik, zal het wel mogelijk zijn om bovenstaande
indicatoren voor watergebruik te scoren.
In volgende paragraaf vatten we aan de hand van methodologische fiches voor elke sector
en voor elke indicator samen welke gegevens nodig zijn, hoe de berekening van de indicator
moet gebeuren en hoe hij kan gescoord worden.
42