download pdf - Centrum voor Lokaal Bestuur

clmn
Foto Robert van Willigenburg/WFA
Rutger Castricum van GeenStijl vuurt vragen af op Ella Vogelaar.
OUdERwETS LEidERSchAp
JAN-JAAP vAN DeN BeRg secretaris CLB
Zeker, het is momenteel geen saaie bedoeling in de PvdA.
Affaires, uitglijers en onhandigheden rijgen zich aaneen, en
er zijn weinig opiniepagina’s waar geen doorwrocht stuk staat
afgedrukt van een of andere partijprominent die schrijft hoe
het verder moet met de sociaal-democratie. Nu is discussiëren
over politiek een van mijn hobby’s. Mede daarom werd ik lid
van een politieke partij. Maar zelfs ik begin de voortdurende
onenigheid binnen onze PvdA zo langzamerhand zat te
worden. Wat er hapert aan de PvdA, dat weten we allemaal
al wel. Ook is het duidelijk welke richtingen we in zouden
kunnen slaan. Oplossingen genoeg. Nu moet er maar eens
gekozen worden. Door de leiding van onze partij. Dus door
Mariëtte Hamer, Lilianne Ploumen en vooral natuurlijk door
Wouter Bos. Iedereen tevreden houden gaat niet langer
werken, dat bestendigt slechts het bleke profiel van de PvdA.
Het is zaak dat vooral Wouter Bos nu krachtdadig leiderschap
toont en knopen gaat doorhakken. Tot nu toe was Wouter
Bos vooral een faciliterende, discussiërende en zoekende
leider met oog voor ieders inbreng. Het laatste jaar had
hij het vooral druk met zijn sleutelpositie als minister van
Financiën. En natuurlijk, het helpt als Bos en onze andere
bewindslieden een succes maken van dit kabinet en daarin
een herkenbaar rood beleid voeren. Maar alleen daarmee
zijn we er nog niet. De interne verdeeldheid binnen de partij
zit dieper, de discussie over de koers is fundamenteler. Voor
Wouter Bos is daarom de tijd voorbij om vanaf de zijlijn
het debat binnen de partij gade te slaan. Nu moet hij het
strijdperk betreden en afkondigen welke kant het op zal gaan.
Dat impliceert dat hij tevens duidelijk maakt waar de PvdA het
wat hem betreft niet mee eens is. Wat mij betreft verklaart hij
bepaalde standpunten maar gewoon buiten de orde. Wellicht
is het daarbij ook nodig om sommige leidende partijgenoten
op hun nummer te zetten of wellicht zelfs de wacht aan te
zeggen. Niet leuk wellicht, en niet zonder risico’s, maar wel
nodig. Tot nog toe was Wouter Bos een moderne - wellicht
zelfs post-moderne - ‘open’ partijleider. Maar het laatste jaar
heeft het teveel aan centrale regie ontbroken. Dat leidde tot
onduidelijkheid en verdeeldheid. Dat kan zo niet langer. Als
Wouter Bos te lang wacht, breidt de interne anarchie zich als
een veenbrand uit en kan het partijleiderschap hem wel eens
ontglippen. Natuurlijk, ik weet best dat de PvdA per definitie
een lastig te besturen partij is, vol betweterige en respectloze
types die leiderschap maar een vies woord vinden. Het
gestaalde partijkader zette zelfs Joop den Uyl voortdurend de
voet dwars, al wordt hij twintig jaar na zijn dood opeens wel
bewierookt. Maar wat mij betreft gaat Wouter Bos nu eens een
tijdje optreden als een ouderwetse partijleider uit de tijd van
de verzuiling, als een Barend Biesheuvel bijvoorbeeld. Zet de
partij maar eens voor het blok, spreek maar eens een veto uit,
word maar eens boos.