vianneyjubelboek - Heilige Lebuinus

-de goede God wil graag lastig gevallen worden.
Zoals Jezus zelf zegt: klopt en er wordt opengedaan, zoekt
en gij zult vinden.
-de mens is een arme die het nodig heeft alles aan
God te vragen.
Voor God te staan als een bedelaar, als een zieke die de
dokter bezoekt. Vanuit de grondhouding van de eenvoud
opzien naar de Heer.
Over de armoede
-Hoe armer men zich maakt voor de liefde Gods,
hoe rijker de mens in werkelijkheid is.
De relativiteit van armoede en ware rijkdom.
-Ik heb nog nooit iemand zich zien ruïneren met
het doen van goede werken.
Voor een goed werk is het nooit te vroeg, altijd eigenlijk te
laat.
-de vrienden van de armen zijn de vrienden van
God.
In het licht van het evangelie is dit een waar woord.
-men moet armen nooit minachten omdat die
minachting op God neerkomt.
Armen in wat voor zin dan ook hebben een streepje voor
bij God. Dat hebben heiligen altijd begrepen ook als het
gaat om opvang van daklozen en stervenden onder
bruggen in grote steden.
Als U veel heeft geef dan veel. Als u weinig heeft
geef dan weinig, maar geef van ganser harte en
met vreugde.
Een hart dat geeft, verblijdt zich.
Over het lijden
-Het kruis is de sleutel die de hemelpoort opent.
Niet voor niets is het kruis een symbool van het
christendom dat centraal staat. In Jezus`lijden ligt de
wortel van ons verstaan van het leven.
25
-Het kruis is de lamp die hemel en aarde verlicht.
Het kruis werpt een bepaald licht op het leven.
-Je moet altijd God voor ogen hebben. Jezus
Christus in de praktijk en jezelf in de opoffering.
God is de bron en oorsprong. Jezus Christus laat ons het
gelaat van de Vader zien.
Daardoor kun je een helder zicht verkrijgen op je eigen
leven.
-Als wij van God hielden zouden wij blij zijn met
het lijden om de liefde van Hem die heeft willen
lijden voor ons.
Lijden en liefde zijn twee kanten van de levensmedaille.
Over boetvaardigheid en vergeving
-Er moet meer tijd gegeven worden aan het
vragen om berouw dan aan zelfonderzoek.
Echt berouw geeft ons een helder zicht op geloof, hoop en
liefde.
-De goede God werpt na de absolutie onze zonden
over zijn schouders, d.w.z. Hij vergeet ze, Hij
vernietigt ze, ze zullen nooit meer verschijnen.
Een echte biecht maakt schoon schip.
-De goede God weet alle dingen. Hij weet al van te
voren dat u na gebiecht te hebben, opnieuw zult
zondigen en toch vergeeft Hij u. Wat een liefde,
die van onze God, die zelfs zover gaat dat Hij
opzettelijk de toekomst vergeet om ons te
vergeven.
De echte diepte van Gods vergeving, door ons bijna niet te
begrijpen.
-Ik weet best dat de aanklacht die u doet u een
klein moment van vernedering waard is….. en
dan nog is het werkelijk vernederend uw zonden
aan te klagen? De priester weet best wel zo`n
beetje wat u gedaan kunt hebben. Wie te biechten
gaat, staat voor God als een zieke voor de geneesheer.
26