TWIST E R - Studievereniging TWIST

.
Alain Corbeau
Fachtagung, conferentie voor
Indo-Europeanistiek
Vorige maand, van 17 t/m 22 september, werd in Kopenhagen de 14 e Indo-Europese
Fachtagung gehouden: de grote vierjaarlijkse conferentie voor allen in het vakgebied.
De gastuniversiteit was dit keer die van Kopenhagen. Aanvankelijk twijfelde ik of ik
wel zou gaan, maar mijn goede herinneringen aan een eerdere conferentie daar plus de
aansporingen van mijn jaargenoot Simon deden me besluiten toch naar Denemarken
af te reizen.
Samen met Simon gelegerd in een enigszins karig hotel vlak bij het station, wandelde
ik elke dag naar de universiteit om verschillende Indo-Europeanisten – zowel
gevestigde namen als beginnende onderzoekers – te mogen aanhoren.
Het thema van de conferentie was ‘Etymology and the European Lexicon’ en paste
zo goed in het project ‘Roots of Europe’, een groot interdisciplinair project aan de
universiteit van Kopenhagen waarbij onder meer archeologen, genetici, historici en
taalkundigen samenwerken om de prehistorie van ons werelddeel te onderzoeken.
Zoals ik verwachtte op grond van de conferentie hier drie jaar geleden, was de
organisatie goed – sterker nog, nagenoeg perfect. De docenten en studenten die alles
opgezet hadden, waren niet te beroerd geweest om hun handen uit de mouwen (van
hun blauwe shirts met daarop de tekst: éĝ b h áh2mi ábol / túH bháh2si ʕép’ol) te steken.
Ze hadden niet alleen een uitgebreide doch overzichtelijke website gemaakt waarop
de deelnemers een overzicht hadden van wat er op het programma stond en bovendien
zich konden inschrijven voor alle diners en excursies die er werden aangeboden, ook
hadden ze een programmaboek samengesteld met daarin niet alleen het rooster en een
uittreksel van elke lezing, maar ook praktische informatie over hotels en restaurants.
Elke middag was er een lunchbuffet; dit was inbegrepen bij het inschrijfgeld, voor
studenten een luttele €20,-. Elke pauze was er thee, koffie, koekjes en fruit; later ook
limonade en allerlei soorten heerlijke cake.
Per dag waren er gemiddeld zo’n tien lezingen – afhankelijk van of er ook nog een
excursie was en of er al dan niet parallelle sessies waren. Zowel de onderwerpen als
de kwaliteit van de lezingen liep sterk uiteen. Er waren er die gingen over de etymologieën
van losse woorden, over (de valkuilen van) pre-Indo-Europese plaatsnamen,
over het ontstaan van morfologische categorieën, over mythologie en nog veel meer
takken van de indogermanistiek. Helaas was een aanzienlijk aantal van de lezingen
van een bedenkelijk niveau. De spreker las monotoon zijn verhaal op van papier,
met een schier onverstaanbaar accent en vaak was dan de inhoud ook nog eens niet
goed opgezet en met een weinig vernieuwende inbreng. Bij wijze van grap hield ik
een lijstje bij met ‘aanfluiting van de week’; dit lijstje groeide allengs. Gelukkig –
21