Seizoen 2010/2011 nummer 3 - Rondom Voetbal

EDITIE AMERSFOORT
PAGINA 13
CLUB ICOON
WOUT VAN ESSEN
PAGINA 14
KAMPIOEN VAN TOEN MET
RODA '46 (ZO) UIT 1999
PAGINA 18
BIJ DE KEI MET
JOHN VAN DEN BROM
PAGINA 30
TRAININGSKAMP
AFC QUICK 1890
MAART 2011 SEIZOEN ’10-’11 NUMMER 3
DE GRATIS VOETBALKRANT WWW.RONDOMVOETBAL.NL
nr
3
GRATIS
GESPECIALISEERD IN HYPOTHEKEN EN VERZEKERINGEN
SURF NAAR WWW.HYPOHOME.NL

2 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3 RUBRIEK DE AFTRAP NAAM
OPSTELLING
Pagina 04: Derby Dag voorbeschouwing
Roda '46 - ASC Nieuwland
Pagina 08: Programma
Pagina 09: Oud-trainer FC Utrecht Henk Vonk
Pagina 11: Rondom de FC Utrecht
Pagina 14: Kampioen van toen,
met Roda '46 (zo) in 1998/1999
Pagina 17: Column Thijs &
In de kijker met Amersfoorter Niels Vlugt
Pagina 18: Bij de kei met John van den Brom
Pagina 20: Oude meesters met Marco Cabo
Pagina 23: Onder de loep & de kleinzoon van...
Pagina 25: Trainerstaal met Jeroen Jooren
Pagina 27: Clubicoon & Hooglanderveen 4
Pagina 28: Club nieuws
Pagina 30: Trainingskamp met AFC Quick 1890
Pagina 31: Crosspass
RV TEAM
Uitgave:
Rondom Voetbal Voetbal B.V., onderdeel van
Sportfacilities & Media B.V.
Adres:
Steynlaan 19 B-D, 3701 EA Zeist, telefoon
030-6977710, www.rondomvoetbal.nl
Formulemanager:
Rob Zomer, mobiel 06-14281531,
robzomer@rondomvoetbal.nl
Hoofdredactie:
Ton van Zoeren, 06-20715320,
redactie@rondomvoetbal.nl
Eindredactie:
Hans Vos
Medewerkers:
Johan van de Zande, Johan van Dien,
Maarten Hoevers, Tom van den Heiligenberg,
Frans van Seumeren, Floris Schmitz, Rien van
Wolfswinkel, Hans Vos, Hans Kraay sr., Hans
van Echtelt, Aad van de Berg, Thijs Tomassen,
Rene Ribberink, Rianne van Delderen, Rinus
van Delderen, Frank Zilver, Wouter Bongers,
Sjoerd van Renselaar, Rogier Cuypers en
tientallen clubverslaggevers.
Hans Kraay sr. werpt zijn blik
op de ontwikkelingen in het
hedendaagse voetbal. Hans
Kraay speelde van 1953 t/m
1960 bij DOS. Hij kwam
acht maal uit voor Oranje en
was een van de eerste voetbalanalisten
op televisie.
Nederland staat op de tweede
plaats, achter Spanje, van de
voetbalwereldranglijst.
Dat doet wel even de wenk-
Advertenties:
advertentie@rondomvoetbal.nl
Sales:
Ina Scholman, Rien van Wolfswinkel
Vormgeving:
Aldo Elfrink, Loek van den Bedem en
Anton Gouverneur
Clubnieuws:
Ook met uw clubnieuws en uw vrijwilligers in
de krant? Mail uw nieuwtjes, berichten, aankondigingen
en bijvoorbeeld jubileanaar:
mijnclub@rondomvoetbal.nl
Oplage:
De Rondom Voetbalkrant wordt 4 keer per
voetbalseizoen in een oplage van 25.000
exemplaren verspreid, onder meer bij vele
doelgroeplocaties en bij ongeveer 40 voetbalverenigingen
in en rondom Amersfoort.
Tevens wordt er elke editie in een bepaald
Rondom Voetbalgebied huis-aan-huis verspreiding
verzorgd. Niets uit deze uitgave
mag worden gebruikt zonder uitdrukkelijke
toestemming van de uitgever.
brauwen fronsen als je regelmatig
de wedstrijden van de
Nederlandse Eredivisie volgt.
Eerlijk gezegd is het toch wel
duidelijk dat er geen topteams
meer zijn. Geen zogenaamde
topploeg is nog zeker van de
overwinning tegen wie dan
ook. PSV verliest van ADO Den
Haag, FC Utrecht droogt in de
Galgenwaard met volle overtuiging
en terecht Ajax af. Ook
FC Twente krijgt Utrecht niet
op de knieën. Dat zegt heel
veel over FC Utrecht, maar
ook het nodige over Ajax en
FC Twente. Het Nederlandse
voetbal kent geen dominerende
top meer. De vraag die
je dan moet stellen, is of dat
wel zo goed is. Mijn antwoord
Verspeelde energie
Energie lijkt het toverwoord
om in aanmerking te komen
voor de organisatie van een
wereldkampioenschap voetbal.
Rusland en Qatar krijgen
de voorkeur van de
FIFA. Beide landen barsten
van de energiebronnen en
dus ook van het geld. Nederland
was bij voorbaat kansloos door de
opbrengst van die paar ja-knikkers in
Schiebroek en Schoonebeek, terwijl we in
de voetbalbond genoeg ja-knikkers hadden
die op de grillen van Blatter en kornuiten
in wilden gaan. Gelukkig trok
Blatter met een stalen gezicht andere winnaars
uit de toverhoed.
Gelukkig maar, alhoewel daar de meningen
over verdeeld zijn. Goed voor Nederland,
goed voor de economie en de werkgelegenheid
zijn de vaak gehoorde argumenten. Maar
wat moeten we straks met al die verbouwde en
nieuwe stadions? Men kan ze nu al niet vol krijgen,
laat staan daarna. Laten we onze energie en
geld maar steken in Nederland zelf. Een westerse
natie met nota bene voedselbanken als normaal
verschijnsel en een instortend zorgstelsel, bejaardenzorg
onder de maat, verpauperende wijken en
een politiemacht die niet in staat is om de bekerwedstrijd
tussen Ajax en Feyenoord te laten spelen.
Wat mij betreft geen euro naar die
dementerende ‘Koningen’ in Zwitserland.
FC Utrecht op de goede weg
is 'nee'. Zou het zo zijn dat de
subtop sterker is geworden,
dan is dat natuurlijk positief. Ja
Utrecht, Groningen en Den
Haag zijn gegroeid. Helaas is
het ook zo dat Ajax, PSV en
Feyenoord zwakker zijn geworden.
Feyenoord is zoveel minder
geworden dat het pijn aan
de ogen doet. Buitenlandse
clubs met honderden miljoenen
schuld kopen ook in Nederland
de beste spelers weg.
Afellay is de laatste in het rijtje.
Komen de grote buitenlandse
clubs, dan zijn de
Nederlandse clubs kansloos.
De kas wat gevuld, de elftallen
zwakker.
Europees en wereldwijd hebben
vooral de grootste clubs
enorme schulden. De FIFA en
de UEFA, de overkoepelende
organisaties, zijn daarvan de
hoofdschuldigen. Strenge regels
zouden de clubs moeten
weerhouden van schaamteloze
investeringen in transfersommen
en salarissen.
Terug naar het voetbal.
Ook Twente kreeg Utrecht niet
op de knieën. In een enthousiast
stadion Galgenwaard
toonden de Utrechters weer
de veerkracht om volwaardig
partij te bieden. FC Utrecht is
gegroeid, rust in de organisatie,
rust op het veld en een stevige
vakkundige regie bij het
duo Ton du Chatinier en Jan
Wouters. Geen bizarre aankopen,
maar spelers die passen
We hebben al teveel te maken
met koningen in dit land. Koning
Winter is er zo een. Letterlijk
was hij Koning Voetbal deze
keer de baas en regeerde als een
vorst over het voetbalprogramma.
Net op een moment
dat door de invoering van de
Topklasse de programma’s van
veel clubs zijn uitgebreid naar
wel 26 wedstrijden of meer. Die duels extra betekenen
wel dat er flink ingehaald zal moeten worden
om in mei op tijd klaar te zijn. Misschien is
het een goed idee om tijdens die inhaalrace de
linkerbanen van de snelwegen te reserveren voor
de auto’s en bussen van de amateurclubs, mogelijk
door wat steun van Ruud Gullit en zijn makkers?
Hopelijk heeft hij zijn fiets nog niet
verkocht en weet hij weg wellicht beter in Zeist
dan in Parijs.
Langzaamaan is de competitie gelukkig weer op
gang gekomen. De accu’s zijn weer opgeladen.
Trainingskampen in exotische oorden werden bezocht.
Ik zag foto’s van sv Spakenburg dat zijn
kamp had opgeslagen in Valencia. Trossen sinaasappels
omzoomde het luxe hotel in Spanje.
Een mild zonnetje en een temperatuur van meer
dan 20 graden boven nul wel te verstaan, moet er
voor zorgen dat de ‘Blauwen’ weer scherp aan
de slag kunnen. Ook Nederland was in trek bij
de clubs. Cobu Boys sloeg zijn kamp op in Vaals
en had het waarschijnlijk net zo gezellig als de
club uit het vissersdorp. En daar gaat het uiteindelijk
om. De tripjes zijn bedoeld als teambuilding
en dan maakt het echt niet uit waar je
bivakkeert.
In ieder geval zijn de banden in de teams en be-
binnen de gekozen aanpak.
Het aantrekken van de relatief
goedkope speler Kevin Strootman
is daarvan het beste voorbeeld.
Een speler van Sparta
komt naar Utrecht. Een beetje
erg pijnlijk voor Feyenoord.
Het grote talent speelde bij
Feyenoord om de hoek, had
nu niemand dat in de gaten?
FC Utrecht mag blij zijn met
heel veel goeie ontwikkelingen.
Het staat wel een beetje
laag op de ranglijst om nu
al halleluja te roepen.
PS: Wat een naam voor een
spits: 'De Kogel' en hij maakt
het nog waar ook.
Hans Kraay sr.
RONDOM VOETBAL

EDITIE AMERSFOORT RUBRIEK DE AFTRAP NAAM
geleiding aangetrokken en kon men weer met veel
energie aan de bak. En van dat soort energie hebben we
gelukkig wel genoeg in Nederland. Toch zijn er clubs
die ondanks een tropisch verblijf haperend aan de hervatting
zijn begonnen. Clubs die voor de winterstop
onverslaanbaar waren, zijn ineens ook kwetsbaar. Dus
misschien maar volgend jaar gewoon in Nederland
overwinteren? Ook de trainers hebben de Kerst weer
achter de rug. Het wordt eind mei weer een komen en
gaan voor de passanten van de club. Gemiddeld elf
wedstrijden zijn er gespeeld, maar toch voor veel verenigingen
en trainers genoeg om hun conclusies te
trekken. En dat vind ik nou verspeelde energie.
Ton van Zoeren
Derby Dag foto uit CJVV - VOP, uitslag 2-2
Mededeling
In het vorige nummer kondigden wij aan dat we in deze krant de ranglijsten
zouden presenteren van de best beoordeelde spelers in diverse categorieën,
zoals bijvoorbeeld Topspeler, TopTalent, TopKeeper, van de afgelopen periode.
Helaas is dit niet gelukt. Het mobiliseren van een dergelijk traject heeft toch
meer tijd nodig om tot representatieve ranglijsten te komen. Voor het volgend
seizoen beloven wij dat we elke editie deze best bekeken rubriek in de krant
en op de website zullen presenteren.
Volgend seizoen kunnen dan alle selectiespelers hun naam terugvinden in de
ranglijsten mits hun club meedoet de beoordelingen door te geven. Elk kwartaal
zijn er prijzen te winnen. Onder andere liggen er voetbalschoenen klaar
voor de beste TopSchutter van een bepaalde periode. Op het eind van het seizoen
worden er ook Gouden Keien uitgedeeld aan de allerbeste TopSpeler en
aan het beste TopTeam. In de overige categorieën ligt er op het eind van het
seizoen een Zilveren Kei klaar.
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
FC Utrecht
groeit
Het FC Utrecht-publiek heeft
weer met volle teugen genoten
van de open gevechten tegen
Ajax en FC Twente. De winst op
Ajax was meer dan terecht en
het gelijkspel tegen FC Twente
was een juiste afspiegeling van
de krachtsverhouding, alhoewel
FC Utrecht de beste kansen op
een overwinning heeft gehad.
Jammer dat we er niet in slaagden
om de drie punten in huis
te houden.
Ik heb het gevoel dat we langzamerhand
in een fase beland zijn waarin
we voor geen enkele club in Nederland
hoeven onder te doen. Zelfs
niet wanneer wij een aantal basisspelers
missen. Wat nog wel een serieus
punt van aandacht is, is het
vasthouden van de concentratie
tegen lager geplaatste tegenstanders.
Daar laten we nog punten liggen
en dat is doodzonde. Als we erin
slagen om mentaal nog sterker te
worden en als team de geestelijke
kracht kunnen opbrengen om coûte
que coûte te winnen, dan kunnen we
in de top van de Eredivisie meedraaien.
De eerst volgende grote testcase is
de halve finale voor de KNVB Beker
op 3 maart in Enschede. We hebben
duizend kaarten toegewezen gekregen
en FC Utrecht stelt voor deze
wedstrijd gratis busvervoer beschikbaar.
We hebben die duizend fanatieke
toeschouwers keihard nodig en
we zullen veel kabaal moeten maken
om onze voetballers op een positieve
manier te ondersteunen. Het Twentse
publiek doet niet anders. Zij winnen
daardoor wedstrijden, maar niet van
ons. Ik reken op jullie. Ik ben ervan
overtuigd dat we deze wedstrijd kunnen
winnen en ik voel dat de spelers
en de technische staf daar ook in geloven.
Nu we eenmaal zover gekomen
zijn moeten we het ook
afmaken: de bekerfinale in de Kuip,
een droom die moet uitkomen.
Financieel bevinden wij ons nog
steeds in zwaar weer. Desondanks
hebben wij een bod van Ajax op
Dries Mertens afgewezen. Dries is
voor het elftal een bepalende speler
en een publiekslieveling. Het argument
van de Belgische bondscoach
dat Dries zogenaamd 'hoger' moet
spelen om in aanmerking te komen
voor het Belgisch elftal is volslagen
GESPECIALISEERD IN HYPOTHEKEN EN VERZEKERINGEN
FRANSTALIG
FRANS VAN SEUMEREN
onzin. Dat Kevin Strootman na vier
wedstrijden in de Eredivisie wel door
Bert van Marwijk geselecteerd wordt,
bewijst het tegenovergestelde. Gelukkig
is Dries onlangs alsnog geselecteerd
voor het Belgische elftal.
Trouwens, behalve Mertens en
Strootman zijn ook Vorm, Asare,
Nesu en Silberbauer voor de diverse
Nationale elftallen uitgenodigd. We
zijn dus op de goede weg, maar het
is aan de technische staf en de spelers
om te bewijzen dat van 'hogerop'
geen sprake meer is. We moeten gewoon
beseffen dat we bij de eerste
vijf van de Eredivisie horen en dan
rollen de uitnodigingen van de
bondscoaches vanzelf binnen.
Als voetbalclub doen wij ons best om
zo goed mogelijk te presteren. FC
Utrecht groeit niet alleen op het veld,
maar ook als organisatie. Ons imago
is aanmerkelijk verbeterd, mede
door het goede gedrag van de supporters.
De sponsors en de media
nemen FC Utrecht eindelijk serieus
en dat is van essentieel belang voor
de toekomst, zeker in deze economisch
zware tijden. Ons stadion is
nog steeds niet alle wedstrijden uitverkocht.
Gemiddeld hebben we
circa 20.000 toeschouwers, maar we
kunnen er 24.000 hebben. Dus nog
een overcapaciteit van zo'n 4000.
Het stadion moet vol, elke wedstrijd.
De spelers vinden dat geweldig, er
komt nog meer sfeer en daardoor
nog betere prestaties. Vraag het aan
de trouwe supporters, het is tegenwoordig
genieten in het stadion. Dus
bij deze een oproep aan een ieder
om bij deze mooie club te komen
door een businessseat of seizoenkaart
aan te schaffen. Ook dat
steuntje in de rug is welkom.
3

4 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3 RUBRIEK DERBYDAG NAAM
Veel belangen
Roda’46 tegen
De streekderby op 12 maart in Leusden zal altijd om een titel gaan. Gastheer
Roda’46 ontvangt dan ASC Nieuwland, dat blijft hopen op een periodetitel, terwijl de
roodzwarten stevig aan kop staan en zeker door een overwinning de kansen op het
kampioenschap willen vergroten. Roda’46-trainer John van Loen en zijn collega bij
ASC Nieuwland, Wim van ’t Westeinde hebben niet echt derbygevoelens maar vinden
die potjes wel leuk voor hun team. De eerste wedstrijd werd afgetekend met 4-0 door
de Leusdenaren gewonnen. Of het in de return weer zo makkelijk wordt, valt te betwijfelen.
Bij Nieuwland zijn ze er namelijk op uit om in het hol van de leeuw punten
te pakken en revanche te nemen voor die pijnlijke nederlaag. Alle ingrediënten zijn
aanwezig voor een leuke wedstrijd tussen twee clubs die behoorlijk aan de weg timmeren
met het jeugdbeleid.
Tekst: Ton van Zoeren
trainer Willem van ’t Westeinde ( Nieuwland )
RONDOM VOETBAL
Nieuwland niet kansloos volgens Wim van ’t Westeinde
"Als we er een wedstrijd van kunnen maken, zijn wij absoluut niet kansloos", is de reactie van
Wim van ’t Westeinde. Hij ziet wel degelijk mogelijkheden om in Leusden punten te pakken en
is niet van plan om het Roda’46 weer zo makkelijk te maken
als destijds in Amersfoort. "Thuis hebben we te naïef gespeeld
met een klein beetje overschatting. Dat zal nu niet meer gebeuren.
De 47-jarige Amersfoorter is met zijn eerste seizoen
bezig als hoofdtrainer bij de ‘Tricolores’. Zijn loopbaan als
voetballer startte hij bij VVZA, waar hij tot zijn 25e in het vlaggenschip
speelde. Na een avontuur bij AFC Quick 1980 besloot
hij om in een lager team bij VVZA terug te keren. Het
trainerschap begon hem te interesseren en hij begon als inwoner
van de wijk Nieuwland de draad op te pakken bij de jeugd
van Nieuwland. Na het behalen van de TC 3 en 2 papieren
werd hij de opvolger van Bert de Vries. De acceptatie van zo’n
‘kersverse’ trainer verliep goed volgens Van ’t Westeinde: "Veel
jongens kende ik al uit de jeugd. Dus dat viel goed. Bovendien
houd ik van communicatie, maar uiteindelijk bepaal ik wat er
gebeurt. We maken grote vorderingen dit seizoen over alle linies.
We proberen herkenbaar voetbal te spelen en aanzien te

RUBRIEK NAAM
EDITIE AMERSFOORT DERBYDAG
in derby
ASC Nieuwland
krijgen bij onze tegenstanders. En dat is aardig gelukt. Er zijn al ploegen die blij zijn als ze ons
een punt kunnen afsnoepen, maar we worden hier helaas beoordeeld op de stand." Een echt
derbygevoel heeft hij niet: "Nee, maar voor de jongens is het altijd een leuk gebeuren met veel
plubliek, tenminste in Leusden, want onze thuiswedstrijden worden slecht bezocht en dat is jammer
in een grote wijk als Nieuwland." Aan een prognose voor de derby waagt hij zich niet:
"Maar we hoeven beslist niet te verliezen."
Frank van de Ven laat zich niet weer inmaken
Speler Frank van de Ven ( Nieuwland)
Minimaal een punt of meer pakken, verwacht Frank van de Ven van de derby. De 25-jarige
linksback heeft de 0-4 nederlaag nog duidelijk op het netvlies staan. De Amersfoorter heeft zin
in het potje, maar spreekt niet van revanchegevoelens. "Altijd leuk zo’n derby, vooral omdat ik
vorig seizoen nog bij Roda’46 voetbalde en zo weer bekenden tegenkom." Over dat seizoen is
hij overigens niet zo tevreden. Met name over coach Jurgen Kok. "Hij nam een aantal jongens
mee naar Roda’46 en dat bracht onrust in de groep. John van Loen nam halverwege dat seizoen
de honneurs waar en bracht weer rust in de groep en dat was hard nodig. Het was een turbulent
jaar met degradatie naar de tweede klasse." Van de Ven begon bij VVZA en via Hoogland,
IJsselmeervogels, Nieuwland en Roda’46 keerde hij terug naar Nieuwland. Hij is vol lof over de
club. "Veel goede jeugd en een gezellige club. Ik ken hier veel jongens. Het is een mix van prestatie
en plezier en dat past wel bij mij." Van de Ven moet lachen
als de term ‘Pokerface’ ter sprake komt. "Tja, dat blijft
me achtervolgen. De oorsprong is een reclamespot van Holland
casino. Een gokker met een pokerface schijnt op mij te
lijken. Sindsdien heb ik die bijnaam." Hij beleefde met zijn
ploeg een valse competitiestart. Vreemd genoeg ging het na
de nederlaag tegen Roda’46 beter en krabbelde Nieuwland
op. Ook het trainingskamp in Allicante heeft volgens Van de
Ven gunstig gewerkt: "Dat gaf een enorme boost voor de
ploeg. Dat zijn de leuke dingen bij een club die geen premies
geeft, maar wel betere voorzieningen voor de spelers en dat
slaat beter aan." Roda’46 kan volgens Van de Ven zijn borst
nat maken en zal 12 maart kennis maken met een prestatiegericht
Nieuwland. "Minimaal één punt", klinkt het vol overtuiging.
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
5

6
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3 DERBYDAG
Derby altijd leuk voor de jongens
volgens John van Loen
Precies op de dag van de derby staat John van Loen een jaar en een dag als trainer voor de
groep bij Roda’46. De IJsselsteiner nam het roer over van Jurgen Kok. De ploeg stond er niet
goed voor. "Ik trof een team dat angstig speelde tegen de mindere ploegen en dat leidde uiteindelijk
tot een ongelukkige degradatie. Ik heb toen de jongens verteld dat we met dit materiaal
snel weer terug kunnen zijn in de eerste klasse." Nu, een jaar later krijgt de voorspelling
van de coach, die een proflicentie voor het trainersvak heeft, gestalte. Zijn pupillen staan stijf
bovenaan in de tweede klasse. Volgens Van Loen hoort Roda’46 ook minimaal in die klasse.
"Roda’46 is een geweldige vereniging met een perfecte organisatie. Ik heb in Jeroen Visser een
‘gouden’ assistent. Bovendien is alles goed geregeld hier van bestuur tot materiaalman. Ik hoef
maar te kikken en er wordt voor gezorgd." Een imposante rij clubs heeft Van Loen als voetballer
achter zijn naam staan FC Utrecht, Roda JC, Anderlecht, Ajax, Feyenoord, Sanfrecce Hiroshima
en Apoel Nicosia en natuurlijk het Nederlands elftal. Toch voelt hij zich in Leusden op een lager
niveau ook op zijn gemak. "Ik heb een fantastisch elftal met bijna allemaal eigen jeugd en dat
is een genot om te zien. Een team dat ook vaak de nul kan houden en met veel gevaar voorin."
Roda’46 traint drie keer in de week en daar wordt goed gebruik van gemaakt. "De opkomst is
groot, maar soms gaat het wel eens mis. Dan lijkt een training nergens op. Laatst blies ik na
drie kwartier al af. Ik zei tegen de jongens: 'Naar de kantine om een biertje drinken en over
voetbal praten, want wat hier gepresteerd wordt, is waardeloos'. Maar ik sta wel midden in de
groep en drink dan een biertje mee", lacht Van Loen. Een prognose daar doet hij niet aan.
"Wij zijn de ploeg die verslagen zal moeten worden."
Trainer John van Loen ( Roda’46)
Uw advertentie hier?
Mail naar info@rondomvoetbal.nl
RONDOM VOETBAL

RUBRIEK NAAM
EDITIE AMERSFOORT DERBYDAG
Jimmy de Haan: Derby’s altijd
aparte wedstrijden
Jimmy de Haan speler ( Roda’46)
Een echt derbygevoel heeft Jimmy de Haan niet: "Het zijn wel aparte wedstrijden. Vroeger
leefde dat veel meer, omdat je er vaak jongens tegenkwam waarmee je eerder samenspeelde.
We moeten gewoon de punten pakken. De 4-0 zege uit was voor ons de ommekeer
na een slechte start. Daarna begon het bij ons te draaien. Dat was mede door de omzetting
van mij van rechtsback naar het middenveld", vertelt hij met gepaste trots. Voor de 29-jarige
De Haan is er nooit een andere club geweest dan Roda’46. Op zijn vijfde jaar meldde hij zich
op het Burgemeester Buiningpark. Dat hij trouw aan zijn club bleef was volgens De Haan niet
moeilijk: "Het is een geweldige en gezellige club . Iedereen kent elkaar. Je bent een buitenbeentje
als je daarbuiten valt. Er zijn weinig mensen van buitenaf en dat komt de sfeer ten
goede. Het is eigenlijk één grote familie." Vol lof is hij over John van Loen en diens assistent
Jeroen Visser. "Ja, die zijn echt super. Je leert veel van ze. We worden elke week beter onder
hun, Van Loen heeft ons aan het voetballen gekregen, maar staat toch overal voor open."
Snel voegt De Haan er aan toe dat hij in de jeugd ook veel heeft geleerd van Willem Gentenaar.
De in het dagelijks leven accountantmanager is een van de ‘oudere’ spelers. Maar past
volgens zijn zeggen in de goede mix van jong en oud. Over het doel van dit seizoen is hij
resoluut: "Kampioen worden. We zijn al een aardig eind op weg. Roda’46 hoort in de eerste
klasse." Hij heeft goede gevoelens over de uitslag van de derby. "Nieuwland is in vorm en wil
voetballen. Dus kan het een leuke wedstrijd worden. Wij moeten gewoon de nul houden en
rekenen op ons scoringsvermogen. Ik hoop op 3-0", klinkt het zelfverzekerd.
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
7

8
ZATERDAG
VV Montfoort in Valencia
EERSTE KLASSE A
12-3 Veensche Boys - VVZ '49
12-3 Eemdijk - CSW
19-3 Marken - Eemdijk
19-3 Ajax afc - VVZ '49
26-3 VVZ '49 - CSW
26-3 Eemdijk - DOVO
9-4 Merino's - Eemdijk
9-4 Marken - VVZ '49
16-4 VVZ '49 - DOVO
16-4 Eemdijk - Geinoord
TWEEDE KLASSE B
12-3 Roda '46 - ASC Nieuwland
19-3 IJFC - Roda '46
19-3 ASC Nieuwland - VRC
26-3 Benschop - ASC Nieuwland
26-3 Roda '46 - UVV
9-4 Roda '46 - VRC
9-4 ASC Nieuwland - AH '78
16-4 Benschop - Roda '46
16-4 Sterrenwijk - ASC Nieuwland
DERDE KLASSE C
12-3 Argon - TOV
19-3 TOV - Weesp
26-3 Waterwijk - TOV
9-4 TOV - Altius
16-4 DHSC - TOV
DERDE KLASSE D
12-3 VOP - Hees
12-3 Valleivogels - Renswoude
12-3 CJVV - DOSC
12-3 Woudenberg - Musketiers
12-3 SVM Maartensdijk - Scherpenzeel
19-3 SVM Maartensdijk - Woudenberg
19-3 Musketiers - CJVV
19-3 DOSC - Valleivogels
19-3 Renswoude - VOP
19-3 Hees - Odysseus '91
19-3 Scherpenzeel - Elinkwijk
26-3 VOP - DOSC
26-3 CJVV - SVM Maartensdijk
26-3 Woudenberg - Scherpenzeel
26-3 Lopik - Hees
26-3 Odysseus '91 - Renswoude
9-4 Woudenberg - CJVV
9-4 SVM Maartensdijk - Valleivogels
9-4 Musketiers - VOP
9-4 Renswoude - Lopik
9-4 Hees - Elinkwijk
9-4 Scherpenzeel - Candia '66
16-4 VOP - SVM Maartensdijk
16-4 Valleivogels - Woudenberg
16-4 CJVV - cherpenzeel
16-4 Candia '66 - Hees
16-4 Elinkwijk - Renswoude
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
Focus’07 in Belek (Turkije)
VIERDE KLASSE E
12-3 Eemboys - EDO
12-3 Posthoorn - HMS
12-3 VVJ - Eemnes
19-3 Maarssen - Eemboys
19-3 EDO (U) - Vliegdorp
19-3 Eemnes - Posthoorn
2-4 Vliegdorp - Maarssen
2-4 Eemboys - ZU 1911
2-4 HMS - Eemnes SV
2-4 Posthoorn - Voorwaarts
9-4 VSC - emboys
9-4 ZU 1911 - Vliegdorp
9-4 EDO - Posthoorn
9-4 FC De Bilt - Eemnes
VIERDE KLASSE F
12-3 SVMM - Cobu Boys
12-3 Dalto - DVSA
19-3 SVMM - FZO
19-3 DVSA - DEV Doorn
19-3 Cobu Boys - Vianen
2-4 FZO - Cobu Boys
9-4 Cobu Boys - DVSA
PROGRAMMA
ZONDAG
EERSTE KLASSE A
13-3 Koninklijke HFC - Roda '46
20-3 Roda '46 - Pancratius
27-3 Purmersteijn - Roda '46
10-4 Roda '46 - VVIJ
17-4 EDO hfc - Roda '46
TWEEDE KLASSE B
13-3 Sporting Martinus - SO Soest
13-3 Zeeburgia - Hoogland
20-3 Hoogland - Sporting Martinus
20-3 SO Soest - Hoofddorp
27-3 Hoofddorp - Hoogland
27-3 FC De Bilt - SO Soest
3-4 Hoogland - DCG
10-4 Hoogland - FC De Bilt
10-4 SO Soest - outen
17-4 DHSC - SO Soest
17-4 Houten - Hoogland
FC Utrecht in Portugal
ZESDE KLASSE C
RONDOM VOETBAL
3-4 SEC - Muiden
3-4 Majella - Scherpenzeel
10-4 Vianen - SEC
10-4 Scherpenzeel - Buitenboys
DERDE KLASSE D
13-3 VVZA - Quick 1890 AFC
20-3 Waterwijk - VVZA
20-3 MSV '19 - Quick 1890 AFC
27-3 Quick 1890 AFC - Waterwijk
27-3 VVZA - Wasmeer
10-4 SMVC Fair Play - VVZA
10-4 Wasmeer - Quick 1890 AFC
17-4 Quick 1890 AFC - SMVC Fair Play
17-4 VVZA - OSM '75
VIERDE KLASSE E
13-3 Diemen - Baarn SV
20-3 Baarn - SDO
27-3 Ouderkerk - Baarn
10-4 Laren '99 - Baarn
17-4 De Vecht - Graveland
17-4 Baarn - Victoria
VIERDE KLASSE F
13-3 Hooglanderveen - Amsvorde
13-3 KVVA - HVC
13-3 Achterveld - Goy 't
13-3 APWC - Sporting '70
20-3 Achterveld - Saestum
20-3 ZU 1911 - KVVA
20-3 HVC - Hooglanderveen
20-3 Amsvorde - RUC
20-3 UVV - APWC
27-3 Hooglanderveen - ZU 1911
27-3 KVVA - Vreeswijk
27-3 PVCV - Achterveld
27-3 APWC - Amsvorde
27-3 RUC - HVC
10-4 Achterveld - KVVA
10-4 Vreeswijk - Hooglanderveen
10-4 HVC - APWC
10-4 Amsvorde - Sporting '70
17-4 Hooglanderveen - Achterveld
17-4 KVVA - Saestum
17-4 UVV - Amsvorde
17-4 Sporting '70 - HVC
17-4 APWC - ZU 1911

EDITIE AMERSFOORT
OUD FC TRAINER
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
Clubicoon Henk Vonk, de trouwe invaller
‘Het gaat niet om mij, maar om de club’
Het is een dag na
de historische triomf
van FC
Utrecht tegen
Ajax (3-0). De
Galgenwaard beleefde
een euforie
als zelden
tevoren. Maar Henk
Vonk, vrijwel zeker de meest plichtsgetrouwe
werknemer bij de Domstedelijke
club, was niet van de partij in het stadion.
Hij bekeek namelijk op dezelfde
middag aandachtig het treffen tussen FC
Groningen en FC Twente. In de Euroborg
legde Henk de sterke en zwakke
punten van beide clubs vast in een gedegen
analyse. Zoals hij dat ook een week
daarvoor deed bij Ajax - Feyenoord,
zeven dagen voordat de Amsterdammers
in Utrecht op de pijnbank werden gelegd.
En in beide gevallen bleken zijn
inschattingen juist en wist FC Utrecht
met een juiste tactiek tot de volle winst
te komen.
Tekst: Hans van Echtelt
Henk Vonk laat zijn notities
even zien. Zijn conclusies
luiden dat FC
Utrecht een goede kans heeft
zowel tegen Ajax als FC Groningen
wanneer de ploeg durft te
voetballen en agressief de opponent
tegemoet treedt. Met ruimte
in de rug is de ploeg achterin
kwetsbaar, zo luidt een van de
conclusies. Zijn profetie komt helemaal
uit, maar Henk is er de
man niet naar om op z’n borst te
kloppen. "Ik kan dingen mooi op
papier zetten, maar de jongens
moeten het vertalen in het veld.
Dus alle lof voor de ploeg die
Ajax van het veld speelde en
tegen Groningen een ronde verder
kwam. Ik heb alle commentaren
gehoord en gelezen. En al die
loftuitingen logen er niet om."
Het is natuurlijk het lot van
Henk Vonk (68) dat hij ‘zijn’ FC
Utrecht vrijwel nooit in actie kan
zien, omdat hij als analist elders
actief moet zijn om de komende
tegenstander te bekijken. Maar
hij mort niet, zoals hij dat in de
dertig jaren vrijwel nooit heeft
gedaan. “Het gaat niet om mijn
persoontje maar om de club. Natuurlijk
zijn er ook dingen voorgevallen
die me pijn hebben
gedaan. Maar ik heb ook tal van
1970-1974
Bert
Jacobs
1995
Simon
Kistemaker
1974-1976
Jan
Rab
1995-1996
Nol
de Ruiter
1976-1983
Han
Berger
1996-1997
Ronald
Spelbos
Jong FC Utrecht 1979 met trainer Henk Vonk (linksboven).
hoogtepunten mogen meemaken
en jonge spelers onder mijn leiding
beter zien worden. Wanneer
ik die tegenwoordig ontmoet,
proef ik nog steeds een groot respect.
En dat geeft dan toch de
voldoening dat mijn werk niet
voor niets is geweest."
Henk Vonk, de eeuwige invaller.
Steeds als er weer eens een trainer
van FC Utrecht voortijdig op
non-actief gesteld werd, bleek de
Nieuwegeiner bereid om de ondankbare
klus over te nemen.
Wie herinnert zich niet de tranen
bij Edwin de Kruyf toen hij in ere
werd hersteld door Vonk en een
bijdrage leverde aan de legendarische
7-2-zege op MVV waardoor
FC Utrecht zich vrijwel in
veiligheid speelde. Samen met
Ton du Chatinier zat Henk destijds
op de bank tegen de Maastrichtse
opponent, nadat Leo van
Veen op non-actief was gesteld.
"Ik ben mijn verantwoording
nooit uit de weg gegaan en dat
deed ik toen ook niet. En ik heb
geleerd om mijn energie niet in
negatieve bijzaken te steken. Uit-
1983-1984
Barry
Hughes
1997
Jan
Wouters
eindelijk levert dat alleen maar
extra ellende op."
In zijn Nieuwegeinse woning kijken
we samen met zijn trouwe
metgezellin Wil terug op dertig
jaar FC Utrecht. Henk trainde
eerst de amateurclubs DOS
(jeugd), vv Utrecht, Vreeswijk,
“Het gaat niet om mijn persoontje
maar om de club”
Brederodes en Holland voordat
hij in De Galgenwaard belandde
en vervolgens ook zijn werk als
ambtenaar sportzaken bij de gemeente
Nieuwegein opgaf. Een
riskante maatschappelijke beslissing
die hem uiteindelijk nooit
heeft berouwd. Als trainer bij de
jeugd en het tweede elftal
bouwde Henk een reputatie op
als strenge, maar rechtvaardige
coach die normen en waarden
hoog in het vaandel had. Die disciplinaire
aanpak botste nog wel
eens met de opvattingen van
jonge voetballers, maar uiteindelijk
won het respect het bijna altijd
van de boosheid. Of zoals
clubicoon Jean Paul de Jong het
uitdrukt: "Henk, of eigenlijk
mijnheer Vonk, was geen gemakkelijke
trainer, maar ik heb erg
1984-1987
Nol
de Ruiter
1997
Nol
de Ruiter
1987-1989
Han
Berger
1998-2000
Mark
Wotte
veel van hem geleerd. Hij was
een trainer die je keihard met je
neus op de feiten drukte, soms
tot vervelens toe. Veel spelers
hebben veel aan te danken en
daar hoor ik ook bij. Het respect
voor hem is altijd gebleven."
Henk vindt het een moeilijke
vraag. Welke speler vindt hij het
grootste talent dat ooit onder
hem heeft getraind? Zijn ietwat
verrassende antwoord komt na
enige aarzeling. "Ik denk dat Jan
Wouters de grootste progressie
heeft gemaakt als voetballer. Ik
kende hem als spelertje van het
Jeugdplan Nederland dat ik ook
een tijd lang heb mogen trainen.
Een jongen die zich binnen de lijnen
aanvankelijk soms als een
kreng gedroeg, maar uitgroeide
tot een volwaardige international
en zelfs Ajax haalde. Maar er zijn
meer jongens die alles uit hun
loopbaan hebben gehaald, zoals
Willy Carbo en ook Ton du Chatinier.
Ton dacht aanvankelijk dat
ik een hekel aan hem had in het
Jeugdplan. Toen hij naar FC
Utrecht overstapte en dagelijks
bij mij moest komen trainen,
dacht hij: 'Nu is het gebeurd
voor me', maar dat bleek helemaal
niet te kloppen. We hebben
tot de dag van vandaag goed met
1989-1990
Cees
Loffeld
2000-2002
Frans
Adelaar
1990-1993
Ab
Fafié
2002-2007
Foeke
Booy
elkaar kunnen samenwerken."
Nog een hoogtepunt was natuurlijk
het behalen van de KNVBbeker
aan de zijde van Nol de
Ruiter. "Maar dan vooral de
halve finale tegen PSV, de beste
wedstrijd die Jan Willem van Ede
ooit speelde. Die avond in Eindhoven
hebben we als collectief
een geweldige prestatie geleverd
en je hebt onlangs tegen Ajax
kunnen zien waartoe een homogeen
elftal dan in staat is. Op de
bank voelde ik toen al dat er
niets meer mis kon gaan, zelfs
niet toen het op strafschoppen
aankwam. Daarom heb ik ook altijd
veel waardering gehad voor
Ab Fafié. Hij kon de sterke punten
van een elftal optimaal benutten
en speelde helemaal niet zo
verdedigend als de media vaak
benadrukten. Ab is misschien
wel de trainer uit de FC Utrechttijd
voor wie ik de meeste waardering
had. Ik ben ook nog met
hem op reis geweest naar China
waar van alles misging. Voor hetzelfde
geld was het een puinhoop
geworden. Maar Ab bleef
kalm en bracht dat over op de
groep. Achteraf zijn we mentaal
een stuk sterker naar huis teruggekeerd."
1993
Henk
Vonk
2007-2008
Willem
van Hanegem
9
1993-1995
Leo
van Veen
2008-heden
Ton
du Chatinier

EDITIE AMERSFOORT
RONDOM DE FC
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
WIJK EN VOETBAL KLEIN GALGENWAARD
Nieuwe kansen en uitdagingen voor Klein Galgenwaard
Giovanni Alvares, begonnen als keeper bij de Dutch Homeless Cup, nu coach en daarnaast
kickbokstrainer bij Klein Galgenwaard.
Een nieuw jaar met nieuwe kansen en uitdagingen. Klein
Galgenwaard zet zich binnen het project Sport voor een
Toekomst! samen met het Leger des Heils al een aantal
jaren in voor mensen die in een kwetsbare situatie leven
(onder andere dak- en thuislozen, verslaafden en mensen
met een psychiatrisch probleem). Deze mensen kunnen
bij Klein Galgenwaard sporten, maar ook een
verantwoordelijkheid krijgen in de organisatie.
DUTCH HOMELESS CUP
Na het succesvolle jaar 2010,
waarbij de Utrecht Angels als
Nederlands dameselftal deelnam
aan de Homeless World
Cup in Rio de Janeiro, gaan in
2011 drie Utrechtse teams een
gooi doen naar de Dutch
Homeless Cup. Op 26 februari
start in Eindhoven de landelijke
straatvoetbalcompetitie
tussen verschillende steden.
De Utrechtse spelers trainen
drie keer per week. De begeleiding
ligt onder andere in
handen van een aantal men-
sen die vanuit de doelgroep
op zijn gestaan en verantwoordelijkheid
wilden
nemen. Coördinator van Sport
voor een Toekomst!, Kees Grovenstein,
kijkt vooruit: "We
hebben veel kwaliteiten. Nu is
het de kunst om er een team
van te smeden. Spelers moeten
laten zien dat ze dat willen.
Pas dan kunnen we ook
echt kampioen worden met
Utrecht." De finale van de
Dutch Homeless Cup wordt op
30 juli op De Dam in Amsterdam
gespeeld. Op 2 juli is er
een competitieronde in
Utrecht. De winnaars (dames
en heren) plaatsen zich voor
de Homeless World Cup in Parijs.
VERANTWOORDELIJKHEID
VANUIT DE DOELGROEP
Grovenstein vervolgt zijn verhaal
met de achtergrond van
de aanpak binnen de sportactiviteiten.
"Wij willen mensen
uit de doelgroep verantwoordelijkheid
geven. Zo kunnen
ze een aantal vaardigheden
aanleren waar ze in de toekomst
profijt van zullen hebben.
Binnen het voetbal
hebben we een aantal mensen
aangesteld die in de trainingen
en coaching een rol
hebben. Zo is bijvoorbeeld
onze keeper van afgelopen
twee jaar, Giovanni Alvares,
coach van Utrecht United. Hij
zal het team begeleiden op
wedstrijddagen."
OPLEIDING LEIDER SPOR-
TIEVE RECREATIE
Mensen uit de doelgroep kunnen
bij Klein Galgenwaard dus
MAATSCHAPPELIJK ACTIEF FC4YOU
Playing for Success:
leren met een WOW-factor
FC4YOU, de paraplu waaronder FC Utrecht de maatschappelijke
projecten heeft onder gebracht, is druk
bezig wat te betekenen voor de jongeren in Utrecht en
omstreken. Eén van de projecten om de jeugd in de
schoolbanken te krijgen, is Playing for Success. De WOWfactor,
bijvoorbeeld leren in een geweldige omgeving als
Stadion Galgenwaard, speelt daarbij een grote rol.
Tekst: Rogier Cuypers
'Zelfvertrouwen' is het sleutelwoord
bij Playing for Success.
Veel kinderen missen het zelfvertrouwen
en jongeren hebben
dat nu eenmaal nodig.
Playing for Success gelooft
erin dat alle kinderen en jongeren
vanuit dat zelfvertrou-
wen richting en betekenis kunnen
geven aan hun leven. Ze
willen deel uitmaken van de
maatschappij en iets van hun
leven maken. Een aantrekkelijk
toekomstperspectief en inspirerende
rolmodellen zijn
daarbij nodig.
ONDERPRESTEREN
Het doel van Playing for Success
is om jongeren te helpen
die tijdelijk of structureel onderpresteren.
Het project richt
zich op de groepen van 9-14
jaar en 15-23 jaar bij wie laag
zelfvertrouwen en eigenwaarde
zorgen voor leerblokkades.
Die groep dreigt buiten
de boot te vallen en heeft een
bemoedigend duwtje in de rug
nodig.
Een aantal jongeren zal in een
tijdsbestek van twee tot drie
maanden een unieke kans
krijgen om in Stadion Galgenwaard
hun eigenwaarde en
zelfvertrouwen te vergroten.
Spelenderwijs zullen zij specifieke
vaardigheden zoals
taal-, reken, en ICT-vaardigheden
verbeteren.
WOW-FACTOR
Playing for Success wil de negatieve
spiraal doorbreken
waarin deze jonge mensen
zich bevinden. Leren met de
WOW-factor kan daarmee
helpen. Wanneer je jonge
mensen in en stimulerende,
spannende en aantrekkelijke
ambiance van een professionele
sportclub als FC Utrecht
laat werken, kan dat wel de-
gelijk bijdragen aan de prestaties.
Belangrijk is ook dat ze
met elkaar aan het werk gaan
met opdrachten die niet aanvoelen
alsof ze echt leren. Begeleiding
en persoonlijke
aandacht worden bij dit project
niet vergeten. Het resultaat
is dat jongeren er als
'herboren' uitkomen. Ze hebben
meer zelfvertrouwen en
een beter toekomstperspectief.
ERVARINGEN UIT ENGE-
LAND
Karin Pannekoek van FC4YOU
weet wat het belang is van
Playing for Success. "We zijn in
Engeland geweest en daar
doen ze het al twaalf jaar bij
Londense voetbalclubs. Het is
aangetoond dat kinderen die
daaraan hebben meegedaan,
beter blijven presteren. Bij
NAC Breda hebben ze bijonlangs
een geweldig leercen-
11
een belangrijke rol krijgen.
Daar bieden Leger des Heils
en Klein Galgenwaard ook de
nodige faciliteiten voor. Mensen
kunnen een opleiding Leider
Sportieve Recreatie volgen.
Giovanni Alvares is daar een
goed voorbeeld van. In 2010
volgde hij de opleiding. Nu
coacht hij dus de voetballers
en geeft hij daarnaast kickbokstrainingen
op recreatief
niveau aan mensen die in
een hulpverleningstraject zitten.
Momenteel is er een
nieuwe opleidingsgroep met
veel enthousiasme aan hun
traject bezig. In mei zullen zij
examen doen. "Een geweldig
leuke en serieuze groep", volgens
projectleider Grovenstein.
"Tijdens iedere cursusavond is
het een genot om te zien hoe
de deelnemers zich ontwikkelen.
Het is weer zeer waardevol
in de ontwikkeling en de
toekomstperspectieven van de
deelnemers. Daarom hebben
we het project ook Sport voor
een Toekomst! genoemd. En
dat doen we samen."
trum gerealiseerd, waar elk
leslokaal weer een eigen voetbaluitstraling
heeft een geweldig
inspirende omgeving om
kinderen het beste uit zichzelf
te laten halen."
In Stadion Galgenwaard staan
veel computers en de vijftien
deelnemers per groep worden
begeleid door twee leerkrachten
en twee stagiairs. Toch ziet
Pannekoek meer mogelijkheden
in het stadion. "Onder
Number Four, het supporterscafé
van FC Utrecht, hebben
we 1700 vierkante meter aan
lege ruimte. Daar kun je iets
prachtigs van maken. Nu organiseren
we de bijeenkomsten
in de skybox, maar daar
kun je geen ouders ontvangen.
Het is juist enorm belangrijk
om ouders erbij te
betrekken."
Kijk voor meer informatie over FC4YOU op
fcutrecht.nl/club/maatschappelijk/

12
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
ADVERTENTIE
RONDOM VOETBAL
Uw advertentie hier?
Mail naar info@rondomvoetbal.nl

EDITIE AMERSFOORT
RONDOM DE FC
GRIJSGEDRAAID...
DE EERSTE PLAAT EN EERSTE CONCERT
De eerste cd die ik heb gekocht was er eentje
van 2Unlimited. Geen single, maar wel
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
de hele cd. Ik was destijds niet echt een fan
van ze hoor. Mijn eerste concert was een
aantal jaren terug in Ahoy. Toen ben ik naar
Usher gegaan. Dat vind ik wel een goede
artiest.
LAATSTE CD
Ik luister eigenlijk bijna nooit naar muziek,
dat heb ik nooit echt gedaan. In mijn vrije
tijd doe ik andere dingen en luister ik geen
muziek. Mijn vrouw is Braziliaans en ik
vind Braziliaanse muziek wel leuk, maar ik
zal er geen cd van kopen.
MUZIKAAL
Ik ben niet muzikaal. Heel vroeger heb ik
een keer piano gespeeld, maar dat was niet
meer dan één les. Dat was niks voor mij.
UITGAAN
Gelegenheden waar ze afwisselende mu-
Met z'n allen naar de FC
JSV Nieuwegein
Het zijn echte liefhebbers, die E- spelers van JSV uit Nieuwegein.
Want met zijn allen naar FC Utrecht - NEC gaan,
vinden ze geweldig. Zelf voetballen is nog net wat leuker.
Dat doen ze dan ook, op de parkeerplaats waar verzameld
wordt voor een bezoek aan Stadion Galgenwaard. Tot de
bal in de sloot belandt en de bus komt voorrijden.
Maar liefst vijftien E-elftallen
heeft JSV uit Nieuwegein. De
beste eerstejaars E’tjes spelen in
de E3 en E4. De E3 is het beste
eerstejaars E-team in de regio
Utrecht. De achttien getalenteerde
jongens uit de twee
teams zijn te gast tijdens FC
Utrecht - NEC. Drie moeders,
twee broertjes en veel vaders
nemen plaats in de bus. De ouders
leggen een euro in, hun
kinderen geven druk overleggend
rust- en eindstand door
voor de voetbalpoule.
De helft van de jongens is voor
FC Utrecht, vanavond is iedereen
supporter. Niemand hoopt
dat NEC wint. Jesse, Robin en
Liam hebben een rood-wit sjaaltje
om, Thijs zelfs een pet op en
Nick een FC Utreg-jack aan. Een
handvol vaders heeft een seizoenkaart
bij FC Utrecht, die
van Daan zit vandaag als werknemer
van Phanos in de skybox,
de vader van topscorer Anouar
werkt in de hoek van het stadion
en kan bij thuiswedstrijden
zo de wedstrijd zien en die van
Damian zit met zijn neus op het
veld helemaal vooraan in vak Z.
Ook bovenin vak Z is het zicht
prima, nergens zit je eigenlijk
slecht in De Galgenwaard. De
wedstrijd begint om half vijf, de
lichtmasten zorgen voor een
extra spannend sfeertje.
Alle jongens zijn al eens bij FC
Utrecht geweest. Daan zelfs al
'zo’n dertien keer' en Robin 'een
keer of acht'. De wedstrijd tegen
Steaua Boekarest was de mooiste
die Daan gezien heeft,
'omdat dat in de Europa League
was'. De tweeling Tim en Stefan
bezocht De Galgenwaard deze
zomer als onderdeel van een
stadiontour. Met hun vader en
opa reisden zij in drie dagen
langs alle achttien eredivisiestadions.
Daan vindt De Galgen-
waard mooi 'omdat de stoeltjes
ook grote letters zijn'. Voor keeper
Kevin is Michel Vorm het
mooiste in het stadion. De moeder
van Thijs is het daar mee
eens. Ricky kan zich Utrecht -
... door Frank Demouge
PSV nog goed herinneren
'omdat er mooie goals werden
gemaakt'. Robin is zelfs twee
keer het veld op geweest. "Een
keer met de scheidsrechter en
één keer met een grote vlag."
De vader van Liam Hopstaken
is coach van de E3, trainer van
de E-selectie en speelde zelf nog
voor FC Utrecht.
Maar liefst 4-0 wordt het voor
FC Utrecht, dankzij drie doelpunten
in de laatste tien minuten.
Dolenthousiast nemen
Pjotr, Robin, Liam, Liam,
Romeo, Stefan, Ricky, Tim,
Anouar, Kevin, Lars, Nick,
Aaron, Damian, Jesse, Thijs,
Emiel en Daan weer plaats in de
bus. Niemand voorspelde de
eindstand goed, maar de jongste,
Brian (zie foto), zit er het
13
ziek draaien, vind ik het leukst. Dus af en
toe R&B, dan weer trance, house en Nederlandstalig.
Een echte muziekvoorkeur heb
ik niet, ik houd meer van afwisseling.
dichtste bij en is in één klap
twintig euro rijker.
Er wordt flink gedold achterin
de bus en nagepraat. Want veel
jongens hebben al goed kijk op
het spelletje. FC Utrecht doet er
goed aan deze teams in de gaten
te houden. Een Ajax-scout komt
al regelmatig kijken, maar deze
jongens zouden het helemaal
niet vervelend vinden om ooit
in het eerste van FC Utrecht te
spelen. Zeker niet na deze topmiddag.
Ik wil Rondom Voetbal en MUR
Conditioning hartelijk bedanken
dat we met zijn allen deze
wedstrijd konden bezoeken.
Edward van Cuilenborg
Brian voorspelde de eindstand goed. Utrecht scoorde de 1-0 vlak voor tijd.

14
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
KAMPIOEN VAN TOEN
In deze serie wordt een kampioenselftal
van welleer teruggehaald. Rondom
Voetbal kijkt terug in de tijd aan de
hand van betrokkenen en artikelen uit
het kampioensjaar. Wat is er van die al
kampioenen geworden? Spelen ze nog
of zijn ze uit beeld geraakt? Wie zijn
er trainer geworden?
Club: Roda’46
Terrein: Burgemeester Buiningpark
Clubkleuren: Rood shirt met zwarte
verticale baan, zwarte
broek en rode kousen
4e klasse 1995-1996
1 Roda '46 22 47
2 Graveland 's 22 45
3 Hoogland 22 37
4 VVOG 22 36
5 Brederodes 22 35
6 HVC 22 33
7 VVZA 22 32
8 SEC 22 23
9 BFC 22 23
10 Hooglanderveen 22 19
11 Achterveld 22 19
12 Zebra's De 22 17
Van Geldermalsen blikt terug op 1999
KAMPIOEN VAN TOEN
RONDOM VOETBAL
Kampioensteam vol
Voetbalminnend Leusden verkeerde in het seizoen 1998/1999 in opperste staat van euforie.
Werd het vlaggenschip van de zondagafdeling van Roda 46' het jaar ervoor al op eclatante
wijze kampioen in de vijfde klasse, het huzarenstukje werd een niveau hoger nog
eens dunnetjes overgedaan. In de kampioenswedstrijd had de ploeg van trainer Jeroen
Peters op vreemde bodem geen kind aan Hooglanderveen: 0-3. Wie anders dan goudhaantje
Erik Willaarts, die zijn laatste kunststukje voor de club vertoonde, schoot Roda 46' met
twee treffers naar de zege. Zijn kompaan in de aanvalslinie destijds, Arne van Geldermalsen,
blikt met Rondom Voetbal terug op het glansrijke kampioensjaar.
Door Thijs Tomassen
Leusden talent aan hand van
goaltjesdi ef
"Hij was nog maar een broekie",
zegt zijn oefenmeester van destijds,
Jeroen Peters, over Arne
van Geldermalsen. Maar wel
eentje met veel talent. De groeibriljant
kwam over uit de jeugd
en wist al snel een plek te verovering
in de frontlinie, tussen
voetballende giganten als Willaarts
en Berry Powel, die later
de overstap zou maken naar het
Betaalde Voetbal en in Spanje
nog altijd op die manier actief
is.
Van Geldermalsen, 32 inmiddels,
behoort van die kampioensploeg
als enige nog tot de
huidige eerste selectie van de
zondagtak van Roda 46'. De inwoner
van Vathorst heeft naam
gemaakt als sterke en rappe
aanvaller die zijn doelpuntjes
meepikt. Zelfs op een zanderige
ondergrond kan hij meer dan
goed uit de voeten. Van Geldermalsen
maakt al jaren deel
uit van de nationale beach soccer-selectie.
Terugblikken op het successeizoen
1998/1999 doet hij graag.
In het clubhuis van zijn cluppie,
waarvan het dak er volgens
hem helemaal afgaat tijdens een
kampioensfeest, graaft hij in
zijn herinneringen. Vaak breekt
er dan een glimlach door op het
gezicht van Van Geldermalsen,
dat omlijst is met de hem kenmerkende
lange, blonde lokken.
"Voor een voetballer die de
overstap van de jeugd naar de
senioren maakt, was het een
heerlijke ploeg om in terecht te
komen", zegt Van Geldermalsen.
"Ik werd goed opgevangen.
We waren een uitgebalanceerd
team, vormden een perfecte
mix. Jonge broekies zoals ik,
midden twintigers, maar ook ervaren
mannen als Willaarts."
Met Willaarts is de sterspeler
van het team genoemd. De
voormalig profvoetballer van
FC Utrecht en Borussia Mönchengladbach
streek in de nadagen
van zijn carrière bij Roda
46' neer en speelde in het seizoen
1998/1999 zijn laatste jaar
als selectiespeler.
Hoewel het lichaam steeds
vaker haperde, bleek hij het scoren
niet verleerd. Met maar
liefst 34 treffers had hij een
enorm aandeel in het kampioenschap.
"Hij was ons goudhaantje",
roemt Van
Geldermalsen de spits. "Hij
scoorde zo ontzettend gemakkelijk,
dat was niet normaal voor
dat niveau."
Willaarts was wel een luie spits.
"Straks hebben ze weer elf spelers
in plaats van tieneneenhalf",
zei hij lachend in de
Amersfoortse Courant na de
kampioenswedstrijd, die tevens
zijn afscheid betekende. Van
Geldermalsen: "Hij deed vaak
geen reet. Maakte niet uit, wij
liepen een stap harder voor
hem. Hij schoot ze er toch in. Ik
heb heel wat vuil werk opge-
knapt in dat seizoen, sleurde
wat af en scoorde daardoor zelf
niet enorm veel. Maar ik deed
het graag. Heb veel van hem geleerd."
Roda bleek heer en meester in
de vierde klasse. Met de uitstekende
doelman Hendrik Timmer
en de sterke verdedigers
Reinier Reumer en Remco Bosman
stond het team als een
huis. Op het middenveld blonk
Casper Vuijk vaak uit. En scoren
deed de ploeg van trainer Peters
altijd, met spitsen als Willaarts
en Powel.
"We hadden een te goed team
voor die klasse", stelt Van Geldermalsen.
Slechts 's-Graveland
kon enigszins in het spoor blijven
van de geoliede machine uit
Leusden. Maar moest uiteindelijk
toch buigen voor de equipe
van Peters, die zijn elf afwisselend
4-3-3 en 4-4-2 liet spelen.
Naast Willaarts was de grote
kracht van de ploeg dat die bestond
uit vrijwel allemaal Rodajongens,
vertelt Van
Geldermalsen. "We waren een
hecht team, kenden elkaar door
en door. Maar het belangrijkste
was dat we allemaal hart voor
de club hadden, de ploeg bestond
uit echte clubjongens."
Oefenmeester Peters, tegenwoordig
actief bij Veensche
Boys in Nijkerkerveen, was volgens
Van Geldermalsen destijds
de ideale trainer voor Roda. "Hij
WAT IS ER VAN DE
SPELERS GEWORDEN?
(Trainer) Jeroen Peters
Na vertrek bij Roda trainer bij onder meer VRC, SDC Putten,
Zuidvogels en Quick. Momenteel actief bij Veensche Boys.
Woont in Leusden.
Erik Willaarts:
Centrumspits en goudhaantje, na zijn tijd bij Roda lager gaan
voetballen met vrienden bij Woudenberg en woont daar ook.
Heeft een eigen zaak.
Hendrik Timmer: grote en sterke doelman. Volgens Van Geldermalsen
een heel goede keeper. Werkt bij de NS.
Sander Seton: jarenlang vaste linksback geweest bij Roda zon-

EDITIE AMERSFOORT RODA RUBRIEK ’46 - NAAM 98/99
was een echte motivator. Zette
je op scherp als dat nodig was.
Zat er echt bovenop. Bloed,
zweet en tranen, een beetje dat
idee. Hij wilde dolgraag hogerop
met Roda en dat is hem
ook gelukt. En natuurlijk hadden
we er ook de spelers voor."
Roda had het kampioenschap al
een week eerder, tegen VVZ uit
Soest, in de wacht kunnen slepen.
De bloemen stonden al
klaar. Maar die konden weer
even opgeborgen worden. Uiteindelijk
werd de klus geklaard
tegen Hooglanderveen.
Maar zonder Van Geldermalsen.
Die was een aantal weken voor
het einde van het seizoen naar
Australië vertrokken. De jonge
spits kocht een backpack en
zocht de vrijheid op voor tien
maanden. "Ik weet nog goed dat
de trainer er met zijn hoofd niet
bij kon. Maar ik wilde het
graag."
"Gelukkig werd ik op de hoogte
gehouden van de ontwikkelingen
door onze leider Marcel van
Daatselaar. Hij stuurde mij brieven.
Die waren geweldig om te
lezen. Na de kampioenswedstrijd
belde ik naar de kantine
en ik hoorde gelijk dat het raak
was. Eén groot gekkenhuis. Met
een kampioenschap is het clubhuis
altijd bommetjevol en gaat
het dak eraf. Dit keer was de
ontlading nog groter; eindelijk
hadden we de lagere klassen
verlaten."
Cees Leijenaar, clubman in hart
en nieren en tegenwoordig leider
van het eerste zondagelftal,
bevestigt dat. "In die tijd is de
opmars ingezet, is de basis ge-
legd voor waar we nu zijn. We
spelen nu eerste klasse. Maar
met die twee kampioenschappen
achter elkaar is het allemaal
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
met echte 'Rodajongens'
De namen staand v.n.r.: Gerard Wittenberg (clown), Gerrit Osnabrugge, Sander Seton, Hendrik Timmer, Erik Willaarts (bijna niet
zichtbaar), Jeroen Zaal (met bloemen), Casper Vuyk, Henk Weishaupt, Berry Powel, Dennis Spoel, Marcel van Daatselaar (elftalleider),
Kjeld Grubben, Hans Peter van Ginneken. Zittend v.l.n.r. Jeroen Peters (trainer), Reinier Reumer, Marco Bosman, Michael Baardman,
Joey Tamaela, Olaf Smits, Ton Veenendaal (materiaal)
dag 1. Inmiddels een treetje lager gegaan,
maar ook in het tweede team
een gewaardeerde kracht.
Casper Vuijk: middenvelder met een
'bikkelhard schot'. Stond zijn mannetje
op het veld. Heeft een eigen kroeg in
Amersfoort.
Reinier Reumer: sterke centrale verdediger.
Echte Roda-man. Nog altijd actief
binnen de zondagafdeling, als
bestuurslid in de technische commissie.
Berry Powel: aanvaller. Loopbaan is bij
vele voetballiefhebbers bekend. Werd
in 2003 weggeplukt bij Roda door FC
Den Bosch. Scoorde er vooral in de
eerste divisie op los, ook bij De Graafschap,
waarvoor hij in één seizoen 29
keer scoorde. In de Eredivisie, bij ADO
Den Haag en FC Groningen minder
trefzeker. Speelt momenteel in de
Spaanse Segunda Division, bij Gimnàstic
de Tarragona.
Baltus Mainsi: ook aanvaller. Moest
dus de concurrentie aan met onder
meer Powel, Willaarts en Van Geldermalsen.
Geen malse opgave.
Jeroen Zaal: middenvelder. 'Type stofzuiger',
zegt Van Geldermalsen. Was
een belangrijke schakel. Speelt nu nog
in het zesde van Roda.
Hans-Peter van Ginneken: aanvaller.
Stond in de basis in de kampioenswedstrijd.
Is momenteel trainer van
het tweede elftal bij Roda zondag.
Remco Bosman: was een vlijtige
rechtsback. Echte Roda-jongen ook.
Etaleert zijn voetbalkunsten nog
Jeroen Peters op de schouders
steeds in Leusden, in het zesde.
begonnen. Ik kijk er met een geweldig
gevoel op terug."
Olaf Smits: nog lange tijd bij Roda in
het eerste gespeeld. Is een paar jaar
geleden vertrokken. Woont nu in Almere.
Simon van Gaal: net als Van Geldermalsen
destijds net overgeheveld vanuit
de eigen jeugd. Klein van stuk, maar
gezegend met veel voetbalvernuft. Is
docent op de universiteit.
Michael Baardman: verdediger. Tot
vorig jaar nog in het eerste elftal gespeeld.
Woonachtig in Leusden.
Kjeld Gruben: middenvelder. Ook hij
was een paar jaar geleden nog actief
in het vlaggenschip van Roda zondag.
Arne van Geldermalsen: als enige nog
actief in het eerste van Roda zondag.
Nog altijd een spits met een neusje
voor doelpunten. Speelt ook nog beachsoccer
voor het nationale team.
Woont inmiddels in Vathorst.
15
Voor de toen jonge Jeroen
Peters betekende de
tijd bij de zondagtak van
Roda zijn eerste klus als
hoofdtrainer. Hij kijkt er
vanwege de twee kampioenschappen
met veel
trots op terug, maar geeft
de credits ook aan zijn
spelersgroep.
"Ik had de beschikking
over een ideaal team.
Voor vierde klasse begrippen
hadden we een
zeer dominant en goed
spelende ploeg. Alles zat
erin: de spelers waren fysiek
sterk, mentaal sterk
én conditioneel sterk.
Daarnaast vormden ze
een hecht collectief, het
was een echt vriendenteam.
Natuurlijk was Erik Willaarts
daarin een fenomeen.
Een goede jongen
ook, met humor en zonder
kapsones. Je kon niet
om hem heen, hij schoot
ze er achter elkaar in.
Maar dat was ook de verdienste
van het team. Je
moet zo'n spits wel kunnen
bedienen. En daar
hadden wij de spelers
voor.
Het voetbal dat de ploeg
toen etaleerde, hadden
ze in Leusden nog nooit
gezien. Het was echt van
een hoog niveau. Ik ben
na dat tweede kampioenschap
in 1999 weggegaan,
naar eersteklasser
VRC, want ik wilde nog
sneller hogerop. Maar als
we allemaal bij elkaar
waren gebleven, had ik
het nog wel willen zien in
de derde klasse. Dit elftal
had de potentie om snel
door te stoten."

16
ADVERTENTIE
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3 ADVERTENTIE
RONDOM VOETBAL

RUBRIEK NAAM
EDITIE AMERSFOORT COLUMN
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
Een verbazingwekkend fenomeen, die'Amersfoortse
vierde klasse'
Ach, wat is er al veel over gezegd en geschreven. Maar wat blijft het elk
jaar weer een verbazingwekkend fenomeen, die 'Amersfoortse vierde
klasse'. Dit seizoen is die afdeling misschien wel Amersfoortser dan ooit.
VVZA is vorig jaar dan wel glorieus kampioen geworden en inmiddels
een niveau hoger actief, maar daarvoor in de plaats zijn Hooglanderveen
en Achterveld (weliswaar geen Amersfoort, maar toch dicht in de buurt)
erbij gekomen.
En het is de laatste jaren steeds hetzelfde
liedje. Je kunt het aan het
begin van het seizoen al uittekenen.
De Utrechtse ploegen vormen het
linkerrijtje en de Amersfoortse teams
vechten het in onderste regionen van de
poule uit. Alsof het een afgesproken degradatiewedstrijdje
is.
Vorig jaar wist VVZA zich aan die tendens
te ontworstelen. Met vlag en wimpel
werd de ploeg van trainer Piet Rigter
kampioen. Maar dit seizoen is er tot nu
toe geen Amersfoortse ploeg die ook
maar enigszins aanspraak maakt op een
prijs. Veelzeggend is dat APWC als grijze
middenmotor de Amersfoortse eer op dit
moment hoog moet houden.
De rest bungelt er allemaal onder. Amsvorde,
Hooglanderveen, HVC, KVVA en
Achterveld: ze moeten allemaal aan de
bak om degradatie te ontlopen. Ikzelf
vrees dat KVVA eraan moet geloven,
maar dat menen voetbalkenners al een
aantal jaren, en telkens weer weet die
club zich in de tweede seizoenshelft te
handhaven door een serie wedstrijden te
winnen. Mentale veerkracht kan die
ploeg in elk geval niet ontzegd worden.
Op het moment van schrijven, het weekend
van 13 februari, is weer zo'n competitieronde
afgewerkt waarin de
Amersfoortse clubs niet konden wedijveren
met de Utrechtse. Om een paar voor-
Door Thijs Tomassen
beelden te noemen: Amsvorde moest
het afleggen tegen koploper PVCV,
APWC kreeg op de broek van RUC en
KVVA incasseerde op eigen bodem een
monsterscore tegen het hooggenoteerde
UVV: 1-8.
Het is natuurlijk een treurige trend. Wat
in de omgeving te boek staat als de
'Amersfoortse vierde klasse' zou vanwege
die naam alleen al gedomineerd
moeten worden door clubs uit de Keistad.
Maar het is een utopie te denken
dat dat nog gaat gebeuren, vrees ik. De
kans is groter dat binnen een paar jaar
een 'Amersfoortse vijfde klasse' is geboren.
Een club met zo'n roemrucht verleden
als HVC, maar ook KVVA gun je zo'n
scenario niet. Helaas zitten de jeugdafdelingen
niet bepaald in de lift, zoals dat
ook voor APWC geldt. Hooglanderveen
daarentegen heeft niet zoveel te vrezen,
die club heeft een uitdijend aantal jeugdspelers
door de komst van Vathorst.
Elk seizoen weer moet er vanwege dat
gebrek aan talentvolle jeugd in dezelfde
vijver gevist worden in de jacht op
nieuwe spelers. En de Amersfoortse
voetballers in deze klasse zijn er nogal
goed in, van club verwisselen. Ik voorspel
dat er binnenkort weer een heuse
transfertombola op gang komt.
Niels Vlugt is geleidelijk
toegegroeid naar topklasse
De passie voor het voetbal deelt Niels Vlugt met zijn
vader, Meindert, en jongere broer, Aike. Meindert zit op
zaterdag op de tribune van De Ebbenhorst op de voorste
rij wanneer zoon Niels met Sparta Nijkerk aantreedt voor
een thuiswedstrijd in de Topklasse. Maar ook bij uitwedstrijden
kijkt Meindert Vlugt, ooit een noeste verdediger
van de failliet gegane eerste divisieclub SC Amersfoort,
meer dan eens naar Niels, wachtend op een hartverwarmende
actie. En Niels Vlugt steunt zijn bij eersteklasser
Roda'46 in Leusden voetballende broer Aike op zondag.
Voetbal is voor Niels Vlugt meer dan een spel, het is hét
familieleven.
De op 25 juni 1986 in
Amersfoort geboren en
woonachtige Niels
Vlugt is met club Sparta Nijkerk
bezig aan het debuutjaar
in de Topklasse van het zaterdagvoetbal.
De linksbenige,
aanvallende middenvelder
maakte op 9 oktober zijn eerste
goal in deze nieuwe, hoogste
klasse bij de amateurs, in de
met 3-0 gewonnen thuiswedstrijd
tegen Barendrecht. Eerder
kwam hij in het zaterdagvoetbal
uit voor Hoofdklasser SDC
Putten. In het zondagvoetbal
was hij ook actief, om te beginnen
bij HVC in zijn geboorteplaats
en later bij Roda'46 in
Leusden.
Eind vorig jaar plaatste Vlugt
zich met Sparta verrassend
voor de achtste finales van de
strijd om de KNVB beker, door
op eigen veld de Rotterdamse
Eredivisieclub Excelsior met 2-
1 te verslaan. In die sensationele
partij schoot Vlugt een bal
tegen de paal. Deze historische
bekertriomf kreeg in januari
geen vervolg. De weg naar de
kwartfinales werd op eigen
veld geblokkeerd door Hoofdklasser
Noordwijk, zij het pas
Het niveau, dat toch al niet overhoudt,
wordt er niet beter op. Maar ach, wat
blijven die derby's toch mooi, zelfs als ze
slecht zijn. En spannend, degradatie ligt
immers op de loer. Ik kan het inmiddels
weten, heb er als Hooglanderveen-speler
wel een aantal achter mijn naam staan.
Al die Amersfoortse voetballiefhebbers
langs de lijn, die rasechte clubmensen,
die gezellig knusse kantine van pak 'm
beet APWC na de 'clash': voor een voetbalromanticus
zoals ik is het hartverwarmend.
En is dat niet ook de charme van
amateurvoetbal?
Hier wint mijn gevoel het natuurlijk van
mijn verstand. Want voor het aanzien
van het Amersfoortse voetbal is deze
ontwikkeling niet bepaald een goede
na verlenging (3-3) en een
noodzakelijke reeks strafschoppen.
Sinds deze toch pijnlijke
uitschakeling doen Vlugt en
zijn ploegmaats er alles aan om
een tweede deceptie te voorkomen:
degradatie uit de Topklasse.
Het zit de Amersfoorter dwars
dat hij in het oranje van de
Spartanen te vaak 'buitenspel'
staat. "Ik word nog al eens geslachtofferd'',
zegt hij zelf. "Dat
is toch elke keer een mentale
knak.'' Gele kaarten, al dan niet
terecht aan hem uitgedeeld,
spelen hem ook nog al eens
parten. Desalniettemin heeft
Vlugt in een vroeg stadium
zijn verbintenis met de Nijkerkers
voor de duur van nog een
seizoen verlengd. Natuurlijk
baalt hij van al dat gewissel,
maar hij heeft plezier van de
teamgeest. "Dat ik zo vaak buiten
de basis sta, ligt voor een
deel ook aan mezelf. Ik doe er
alles aan om het vertrouwen
terug te winnen. Zo zit in elkaar.
En met de jongens heb ik
het prima naar mijn zin. Deze
groep wil ik niet verlaten.''
Het niveau van de Topklasse
betitelt Vlugt als de 'echte top
van het amateurvoetbal'. De
kwaliteit van de duels is niet te
vergelijken met die van de
Hoofdklasse, vindt hij. "Je kunt
geen wedstrijden meer op negentig
procent van je krachten
uit spelen. Je zult op en top geconcentreerd
moeten blijven tot
17
zaak. Oplossingen liggen echter niet
voor het oprapen en eventuele bundeling
van krachten is in mijn ogen ook niet
wenselijk; deze clubs, met een rijk verleden,
verdienen een eigen identiteit.
Gelukkig valt er op de mentaliteit van de
spelers in deze vierde klasse nog veel
winst te behalen, dus ik blijf, al is het
waarschijnlijk tegen beter weten in, optimistisch.
Al was het maar in elk geval de
komende jaren nog te genieten van die
povere, maar o zo spannende Amersfoortse
derby's. En wie weet, nemen we
ooit nog eens revanche op onze
Utrechtse concurrenten. Ik zal er bij zijn,
langs de lijn, of liever nog, op het veld.
en met het laatste fluitsignaal.
Voor een amateurvoetballer is
de Topklasse de mooiste competitie
die er is, absoluut. Ik geniet
er elke wedstrijd van, ook
al kom ik voor mijn gevoel veel
te weinig zelf in actie. De backs
tegen wie ik speel, zijn goed.
Maar ik ben in de Topklasse
nog geen back tegengekomen
die sneller is dan ik. Maar daar
zou ik veel meer gebruik van
moeten maken. Dat vind ik zelf
ook.''
Vlugt spreekt van een voordeel
dat hij geleidelijk is toegegroeid
naar het niveau van de
topklasse. Hij heeft bewondering
voor de sprong die linkerverdediger
Tim Krux volgend
seizoen wil maken, van Hoogland,
een titelkandidaat in de
tweede klasse van het zondagvoetbal,
naar Sparta Nijkerk.
"Als je goed genoeg bent, kun
je zo'n sprong maken. Ik heb
hem wel eens zien voetballen,
ik denk dat hij het wel redt. Hij
is fysiek sterk, vrij snel. Sparta
moet het juist van talentvolle
jongens uit de regio Amersfoort
hebben. IJsselmeervogels en
Spakenburg hebben het geld
om toppers aan te trekken,
Sparta heeft veel minder te besteden.''
Tekst: Hans Vos

18
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
BIJ DE KEI
RONDOM VOETBAL

EDITIE AMERSFOORT
BIJ DE KEI
AMERSFOORT, VOETBALSTAD
"Ik woon nog altijd in Amersfoort, Amersfoort
is mijn stad. Maar zelfs op vrije
dagen ontbreekt het me aan voldoende
VROUWENVOETBAL
"Ik moet oppassen met wat ik
erover zeg. Veel mannen vinden
het maar niks. Ik ben een
voetbalfreak, maar ik kijk op
een andere manier naar
vrouwenvoetbal en meisjesvoetbal.
Als ik zie wat voor
een spelplezier die meiden
met elkaar hebben op het
voetbalveld, dan geniet ik
daar van. Net als van hun fanatisme,
hun gedrevenheid.
Ook zij willen elke wedstrijd
winnen. Daarom ga ik graag
kijken naar mijn dochters
Kiona en Camilla en hun medespeelsters.
En weer of geen
weer, ze gaan altijd trainen.
Regen of wind, ze stappen
trouw op hun fietsje om te
gaan voetballen. Daar heb ik
bewondering voor. Voetbaltechnisch
en - tactisch zul je
mij er niet over horen. Wat ik
ook leuk vind? De blijheid die
ik in de ogen van mijn dochters
zie, als ik kom kijken
naar hun wedstrijd.''
MOEDER
"Blijheid heb ik ook van de
bezoekjes van mijn moeder
Riek aan mijn wedstrijd. Ik
vind het geweldig dat ze er
met haar 71 jaar elke thuiswedstrijd
in Den Haag bij wil
zijn. En dat geldt ook voor
mijn vrouw, Marjan, en onze
dochters. Zij vinden het ook
leuk om naar mij te komen
kijken. Die wisselwerking vind
ik prachtig, die doet mij goed.
Ik ben een familiemens. Voetbal
is meer dan een rode
draad in mijn familie. Met
deze sport hebben we allemaal
iets.''
VADER
"Mijn vader was van 1933. Hij
overleed in 1998. Natuurlijk
denk ik vaak aan hem terug,
in relatie tot mijn voetbalactiviteiten.
Na zijn overlijden
heb ik nog een heel mooie
tijd gehad als profspeler. Nu
heb ik aan mijn loopbaan in
het betaalde voetbal een
nieuwe dimensie toegevoegd,
als trainer. Ik had graag gewild
dat hij dit ook nog had
meegemaakt, omdat mijn
vader idolaat van voetbal
was. Het heeft helaas niet zo
mogen zijn. Juist daarom ben
ik zo blij dat mijn moeder
naar het stadion komt. Zij is
al mijn hele leven mijn groot-
ste supporter.''
BROERS
"Als ik naar Hooglanderveen
1 ga kijken,
sta ik vaak
achter of bij de dugout,
daar waar Bert
coacht. En daar is
mijn moeder dan
ook bij aanwezig.
Vorig seizoen
speelde Bert met
Hooglanderveen de
kampioenswedstrijd
in Zeist, op een
mooie zondagmiddag.
Ik ernaar toe,
want voor mij zat
het seizoen er al op.
Wat een geweldige
middag was dat.
Prachtig om de ontlading
van iedereen
te zien, toen de titel
binnen was. Ja, ook
van Bert. Hij werd
zelfs vanwege zijn
fanatieke gedrag tijdens
de wedstrijd
weggestuurd door
de scheidsrechter.
Als een supersup-
BIJ DE KEI
JOHN
VAN DEN BROM
Het straatje tussen de Kei, het pronkstuk aan de Stadsring, en de Varkensmarkt
behoort niet tot zijn vaste wandelroute in hartje Amersfoort, waar
ook hij net als iedere inwoner ook wel eens op koopjesjacht gaat. Meestal
in gezelschap van echtgenote Marjan. Toch, alvorens hij in eetcafé Lazy
Louis aan zijn kopje thee nipt, is hij al lopend door een paar voorbijgangers
begroet. De trainer van Eredivisieploeg ADO Den Haag is een bekend
'voetbalgezicht' in Amersfoort. Al van jongs af aan, toen hij in de
jeugd van APWC speelde. Nu is voetbalvereniging Hooglanderveen de
uitlaatklep van Van den Brom. Daar voetballen zijn dochters Kiona en Camilla
en daar coacht zijn broer Bert.
tijd om eens uitgebreid de stad in te gaan.
Hooguit om wat boodschappen te doen,
samen met mijn vrouw Marjan en mijn
dochters Kiona en Camilla. Ik weet de
porter stond hij op
de railing achter de dug-out
zijn ploeg aan te moedigen.
Een heel mooi moment. Ik
heb er nog foto's van (Ter illustratie
zoekt John van den
Brom op zijn mobiele telefoon
naar de door hemzelf gemaakte
kiekjes). Na afloop
heb ik de kampioenen in de
kleedkamer op een blad bier
getrakteerd, om zo te laten
blijken dat ik van ze genoten
had.''
"Ik weet niet of Bert en ik dezelfde
type trainers zijn. Onze
karaktereigenschappen
komen grotendeels overeen.
Broederschap is er, absoluut.
Ik vind het leuk dat Bert
hoofdtrainer is. We hebben
het vaak over trainingen, over
oefenvormen, als we samen
zijn. Daar kunnen we heel
uitgebreid over praten. Laatst
was hij op mijn uitnodiging
met zijn hele selectie bij een
thuiswedstrijd van ADO Den
Haag. Als hij zou zeggen:
'kun jij een keer de training
van Hooglanderveen van me
overnemen', dan doe ik dat,
geen probleem. Mijn andere
broer, Edwin, heeft veel voor
de begeleiding van de jeugd
van APWC gedaan. Hij is nu
bij Hooglanderveen leider
van een jeugdteam. Maar
laat ik mijn zus Germaine niet
vergeten. Zij is getrouwd met
oud-voetballer Ernst Kraak.
Ook zij horen bij onze voetbalfamilie.
Met hun is het
plaatje rond. Ernst is jeugdtrainer
bij Quick en zoontje
Justin speelt bij ASC Nieuwland.
Mijn hele familie behelst
het Amersfoortse
voetbal.''
VOETBALLEVEN
"Eigenlijk ben ik sinds mijn
achttiende niet uit het wereldje
van het profvoetbal geweest.
Het is mijn wereldje,
voetbal is mijn leven, ook al
is er voor mij meer dan voetbal
alleen. Toen ik als profvoetballer
stopte bij De
Graafschap, ging ik gelijk als
coach aan de slag bij Bennekom
naast de functie van
hoofdscout bij De Graaf-
NOVEMBER 2010 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 2
weg heus nog wel, wees maar niet bang.''
"Met het Amersfoortse voetbal heb ik
niets, maar dan ook helemaal niets meer.
Ik heb de tijd ook niet om me er in te verdiepen
of om vaak bij clubs langs de lijn
te gaan staan. Als ik op zondag eens een
vrije dag heb en mijn broer Bert coacht
zijn club Hooglanderveen in een thuiswedstrijd,
dan wil ik nog wel eens op het
fietsje stappen om daar te gaan staan kijken.
En ik probeer, als het ook maar enigszins
kan, te gaan kijken naar de
wedstrijden van mijn dochters Kiona en
Camilla. Zij spelen beiden bij Hooglanderveen.
Maar helaas komt er te weinig
van om mijn betrokkenheid bij hun voetbalsport
te laten zien. Dat is geen onwil,
dat is een kwestie van tijd.''
"Als je mij vraagt: wie is het grootste voetbaltalent
van Amersfoort, dan moet ik je
het antwoord schuldig blijven. Dat zou ik
je niet kunnen zeggen; dat kan ik beter
aan jou vragen. Het is te gek voor woorden
dat er met het potentieel aan voetballers
niet één club is in Amersfoort die in
19
de hoofdklasse uitkomt. Waar ligt dat
aan? Zijn er te veel clubs? Te weinig ambities?
Voetballiefhebbers van mijn leeftijd
en ouder blijven maar romantiseren over
SC Amersfoort. Maar hoe lang is dat betaalde
voetbal nu al niet weg uit Amersfoort?
Doodzonde.''
"Bij Hooglanderveen kom ik het vaakst,
dat is de club van mijn familie geworden.
Om die reden ben ik al een heel lang niet
meer bij mijn oude club APWC geweest.
Daar speelt ook geen familielid meer van
mij. De zoontjes van mijn broer Edwin
voetballen bij Hooglanderveen, de zoontjes
van mijn broer Bert bij Quick en
Roda'46. Mijn link met APWC is compleet
verdwenen. Uiteindelijk zijn we uit elkaar
gegroeid. Natuurlijk ken ik nog veel
APWC'ers. En ik hoop dat zij mijn familienaam
met ere zullen blijven uitspreken.
Onze familiehistorie vindt daar een oorsprong.
Al was het maar omdat mijn
vader Wim dat verdient voor het vele vrijwilligerswerk
dat hij bij APWC tot zijn
overlijden heeft gedaan.''
FOTO: RIANNE VAN DENDEREN
'Voetbal is meer dan een rode draad in mijn familie'
schap. Vervolgens werd ik
coach van Jong Ajax, AGOVV
Apeldoorn en ADO Den
Haag.''
WEDSTRIJDSPANNING
"Als trainer heb ik geen last
van wedstrijdspanning, hele-
maal niet zelfs. Ik ben natuurlijk
gefocust op het resultaat.
Naarmate een wedstrijd
dichterbij komt, krijg ik een
steeds lekkerder gevoel. Als
speler had ik trouwens ook
niet zo veel last van wedstrijdstress.
Gelukkig niet.''
PASPOORT
John van den Brom is een Amersfoorter van geboorte. Hij zag
het levenslicht op 4 oktober 1966, in een echt voetbalgezin.
Zijn vader, Wim van den Brom, bekleedde talrijke (bestuurlijke)
functies bij amateurclub APWC. John van den Brom leerde het
voetbalspel bij de 'paarswitten', net als zijn broers Bert en
Edwin van den Brom. Later kwam hij in zijn woonplaats uit
voor amateurclub Quick, zijn 'springplank' naar het betaalde
voetbal. Als prof maakte hij zijn debuut voor Vitesse in de eerste
divisie in 1986. Vervolgens kwam hij uit voor eredivisionist
Ajax en de Turkse club Istanbulspor. Alvorens hij zijn carrière in
de eredivisie bij De Graafschap afsloot in 2003, keerde hij
terug naar Vitesse. Achter de naam van de middenvelder
staan twee interlands, waarin hij één keer scoorde. Zijn trainerschap
begon hij bij de amateurs van Bennekom in 2003.
Zijn rentree in het profmilieu maakte hij een jaar later bij Ajax,
waar hij jeugdtrainer werd. AGOVV Apeldoorn in de Jupiler
League was drie seizoenen lang zijn 'leerschool' als hoofdcoach
betaald voetbal. Sinds het begin van dit seizoen traint
hij Eredivisieteam ADO Den Haag.

20
Oude
Meesters
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
OUDE MEESTER
Zijn woning staat te midden van rustieke landerijen, net
buiten het eens zelfstandige dorp Vleuten en op loopafstand
van Kasteel Haarzuilens. De sfeer in en om het gemoderniseerde
huis van Marco Cabo ademt rust. Maar de
oud-prof van Velox, FC Utrecht en SC Amersfoort is bepaald
geen 'landheer' in ruste. Ook al geniet hij op zijn
stek volop van het goede van het leven, zonder voetbalspanning
kan de voormalige 'linkspoot' nog altijd niet.
Wedstrijden in Stadion Galgenwaard slaat hij niet over.
Door Hans Vos
De taak van gastheer was
nog niet zo heel lang geleden
zijn professie. In zijn
vrije tijd vervult hij deze rol ook
met verve, nog steeds. Die is hem
op het lijf geschreven. De nu 62jarige
Marco Cabo zwaaide jarenlang
als uitbater de scepter over
restaurant De Vier Balken, de culinaire
trekpleister in het gehucht
Haarzuilens. En voordat hij in de
horeca-wereld stapte, was hij eigenaar
van een drogisterij waarvoor
hij zelfs korte tijd de wijk
nam naar de Amersfoortse buurt
De Koppel, waar hij boven de
winkel een appartement betrok.
Cabo leidt rondt, na de voordeur
met een warme begroeting te
hebben geopend, verhaalt over
de uitbreiding van zijn fraaie buitenhuis,
wijst op de diepte van
zijn tuin en zet verse koffie. Als
restaurant-directeur zou hij een
gast op eenzelfde innemende
wijze hebben ontvangen. Op de
eettafel geen borden, geen bestek,
geen glazen ook. De volgeschonken
koffiekopjes vinden
nog net een 'veilige' plek tussen
de paperassen. Cabo heeft overduidelijk
voorwerk gedaan voor
zijn duik in het voetbalverleden.
Krantenknipsels, oude voetbalbladen,
poststukken en bovenal
diverse actiefoto's zijn tevoorschijn
gekomen. Bij alles wat hij
ziet heeft de geboren Utrechter
een verhaal. Zijn karakteristieke
snor is hij kwijt, voetbalhumor
bezit hij nog.
In 1980 dacht Cabo zijn loopbaan
als professional bij FC Utrecht te
voltooien, na precies tien dienstjaren
bij de uit Velox, DOS en
Elinkwijk voortgekomen Eredivisieclub.
Maar er bleek toch nog
wat rek te zitten in zijn carrière
die op den duur niet zonder fysieke
ongemakken was gebleven.
Niet in zijn geboortestad maar
dik twintig kilometer verderop,
in Amersfoort, zwaaide Cabo definitief
af als broodvoetballer.
Hoewel er op sportpark Birkhoven
in spreekwoordelijke zin
toch vooral kruimels op hem
lagen te wachten. Het was armoe
troef in de Keistad.
Hoe anders was het begin geweest
in Rivierenwijk, de
Utrechtse buurt waar Cabo opgroeide.
In de straat waar hij
woonde, was Leen Morelisse z'n
bekendste buurman. "Een heel
goede voetballer van Velox,met
wie ik op straat voetbalde. Hij
maakte me enthousiast om ook
bij Velox te gaan voetballen.
Maar ja, mijn vader was een
echte katholiek die mijn twee
oudste broers, Hans en Francis,
naar de katholieke vereniging
HMS had gestuurd, ook al waren
ze veel liever bij Velox gaan voetballen."
Vader Cabo streek over z'n hart
en liet Marco op tienjarige leeftijd
in de voetsporen van Morelisse
treden, bij Velox dus. Niet veel
later werd hij er herenigd met
zijn beide broers. "Francis, mijn
drie jaar oudere broer, keepte er
in het betaalde jeugdteam. We
hebben één seizoen samengespeeld,
doordat ik op mijn vijftiende
al werd geselecteerd, als
linksbuiten. Dat was een heel
mooie competitie, de beste leerschool
die ik me kon wensen."
De herinnering aan zijn jeugdtijd
bij Velox illustreert Cabo met een
oude, ingekleurde elftalfoto, die
hij uit zijn 'papierwinkel' vist.
Namen van vroegere teammaten,
toen allemaal een jaar of dertien,
veertien jong, passeren de revue.
Van Andries Jager bijvoorbeeld.
“Met rechts kon ik niets”
Van Kees van Verseveld ook. Met
zijn wijsvinger gaat hij ze allemaal
langs. Maar niet bij elk gezicht
schiet hem een voor- of
achternaam te binnen. Cabo was
de enige van het Utrechtse stel
die het verder schopte, naar
Velox 1 - een van de pijlers van
het in 1970 ontstane FC Utrecht.
"Er waren jongens bij die fantastisch
konden voetballen. Het was
een heel goed elftal. We wonnen
vaak en met grote cijfers, met 25-
0, 26-0. Maar waarom zij het uiteindelijk
niet gered hebben, zou
ik niet weten."
Cabo brak wél door. Zijn 'linker'
was zijn handelsmerk, in navolging
van een illustere Velox-mid-
FOTO: HANS VOS
OUDE MEESTERS
RONDOM VOETBAL
Voormalige 'linkspoot' Marco Cabo ka
Amersfoortse profjaren nog niet zond
'Bert Jacobs is een
voorbeeld voor mi
denvelder Willem van Hanegem.
"Met rechts kon ik niets. Heb er
één keer een goal mee gemaakt,
in het eerste elftal van Velox. Die
vergeet ik nooit meer. Zo in het
kruis, bij Sportclub Drenthe.
Coen Moulijn scoorde ook wel
eens zo, door binnendoor te gaan
en met zijn rechterbeen uit te
halen."
Zijn debuut in de hoofdmacht
van Velox, in het seizoen 1967-
1968, viel samen met de degradatiestrijd
van de Utrechters in de
eerste divisie. "Als jeugdspeler
was ik wel eens reserve. Uit bij
RCH in Heemstede mocht ik invallen.
Dat was mijn debuut. Die
wedstrijd staat nog op mijn netvlies.
Ik maakte een goal en bereidde
er een voor. Uit mijn
voorzet scoorde Joop van Maurik.
Daardoor ontliep Velox degradatie."
Het seizoen daarop werd Cabo
een regelmatige basisspeler. Met
Piet Kraak als trainer werd degradatie
toen toch een feit.
Nieuw elan kreeg Velox met Bert
Jacobs als coach, een seizoen
voor de samensmelting met DOS
en Elinkwijk. "Jacobs werd de
eerste trainer van FC Utrecht, een
legendarische figuur. Man met
prachtige humor. Met hem heb ik
zoveel meegemaakt. Een menselijke
coach. Het was hard trainen
onder hem, maar 's avonds gingen
we nog wel eens gezellig uit
met hem in Utrecht. Dan was het:
'hé Bert'. Op zulke momenten
was hij één van ons. Maar de volgende
dag op de training moest
je het uit je hoofd halen om hem
bij zijn voornaam te noemen.
'Wat Bert? Je zegt trainer of meneer
tegen me'."
Deze 'dubbelrol' heeft Cabo na
zijn voetbaltijd ter harte genomen.
"In dat opzicht was Jacobs
een voorbeeld voor me, een goeie
vent. Dat heb ik mijn hele zakelijke
leven meegenomen. Als directeur
van De Vier Balken was
ik altijd 'Marco' voor het perso-
neel. Maar zodra er gasten
waren, was ik 'meneer Cabo' als
ik er werd bijgeroepen. Als baas
komt het er op neer dat je ertussen
en erboven moet staan op de
juiste momenten. Veel spelers,
die later trainer zijn geworden,
hebben dat ook van Jacobs geleerd.
Hij was een fantastische
coach voor wie je door het vuur
ging. En hij was er voor zijn spelers,
ook in conflicten met het bestuur."
Dankzij Jacobs kreeg Cabo speelkansen
in de basisploeg van FC
Utrecht. "Ik twijfelde aan mezelf,
Marco Cabo vuurt namens FC Utrecht een schot op het doel van
FC Twente, dat de paal zou raken. Eddy Achterberg (links) en
Niels Overweg kunnen niets uitrichten.

EDITIE AMERSFOORT
n na Utrechtse en
er voetbalspanning
j geweest'
Naam: Marco Cabo
Geboortedatum: 27 maart 1948
Geboorteplaats: Utrecht
Woonplaats: Vleuten
Amateurclubs: Velox in Utrecht
(jeugd) en PVCV in Vleuten
(kortstondig na profloopbaan)
Betaald-voetbalclubs: Velox,
FC Utrecht en SC Amersfoort
Aantal wedstrijden FC Utrecht in
Eredivisie: 244 in tien seizoenen (van
1970-1971 tot en met 1979-1980)
Aantal doelpunten in de
Eredivisie: 23 (waarvan 6 in het
seizoen 1978-1979 in 22 wedstrijden)
Beste klassering met FC Utrecht:
vijfde plaats in Eredivisie in het
seizoen 1979-1980, zesde plaatsen
in de seizoenen 1971-1972
en 1976-1977
omdat ik me afvroeg of ik het
eredivisieniveau wel zou aankunnen.
Het was een heftige periode.
De jongens van DOS
proberen elkaar aan een basisplaats
bij FC Utrecht te helpen.
Die groepsvorming was er. Ik
moest er maar tussen zien te
komen. Mijn voordeel was dat
Jacobs de eerste trainer van FC
Utrecht werd. Hij had veel vertrouwen
in mij. Gerard Langerak
was de andere speler van Velox
die in FC Utrecht 1 kwam. Hij
kon zich echter niet handhaven
als laatste man. Het was vechten
voor je plek, bloed aan de paal."
De werkwijze van Bert Jacobs
zag Marco Cabo terug in een latere
coach van FC Utrecht: Han
Berger. Cabo had met Berger zijn
Velox-verleden als jeugdspeler
gemeen. Berger leerde het vak
van trainer in de praktijk als assistent
van Jacobs, om zo uit te
groeien tot de jongste hoofdtrainer
die in veertig jaar ooit bij FC
Utrecht voor de spelersgroep
stond. Hij was 25 jaar, in 1976.
Berger hield zich knap staande.
In tegenstelling tot Jan Rab, die
hij tussentijds was opgevolgd.
"Met de echte Utrechtse schoffies
had Rab het flink te stellen. Discipline
was ver te zoeken. Rab
was de grip op de groep helemaal
kwijt. Henk Wery had de
hand in het ontslag van Jan Rab.
Toen Wery werd gewisseld,
MARCO CABO
pakte hij een kratje dat hij op de
schoot van Rab gooide. Rab trad
daar niet tegenop, waardoor hij
alle gezag kwijt was. Wery blijft
beweren dat hij het kratje naast
de schoot van Rab gooide."
Berger haalde de discipline aan.
En flink ook. "Hij had nog niet
het vereiste trainersdiploma,
maar hij wist wel van wanten.
Rab pakte nooit de ouderen aan,
Berger deed dat wel. Spelers als
Leo van Veen en ik werd gelijk
verantwoordelijk gesteld voor de
gang van zaken in de selectie.
Als het niet goed ging, pakte Berger
ons aan. Hij ging ook stappen
met ons. We zijn heel wat
keren in 'De Dikke Dries' met
hem geweest. En dan deed Berger
volop met ons mee."
Als linkermiddenvelder manifesteerde
Cabo zich seizoenen achtereen
in de beste elf van FC
Utrecht. "Maar ik kon ook een
linke middenvelder zijn, al was
ik technisch begaafd." Insiders
zagen overeenkomsten met het
spel van Van Hanegem, zijn
voorganger bij Velox. "Ik was
minder goed dan Willem, maar
er waren er in Nederland maar
weinig die beter waren dan hij",
zegt Cabo. "Als voetballer had ik
Willem hoog zitten, een geweldenaar
was hij. Hoe hij als trainer
was, weet ik niet. In die rol
heb ik hem nooit meegemaakt."
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
Broer Hans Cabo had brugfunctie
tussen Galgenwaard en Birkhoven
Zijn nadagen in de eerste divisie bij SC Amersfoort, onder coach Henk Hofstee, had Marco Cabo
absoluut niet gepland. "Ik was al gestopt, deed niets meer, en ik was wat zwaarder geworden."
Onbedoeld had zijn zes jaar oudere broer Hans Cabo een brugfunctie tussen Stadion Galgenwaard
en Sportpark Birkhoven. Hans Cabo was de medisch verzorger van SC Amersfoort.
Alfred van der Vaart, de teammanager van SC Amersfoort, gooide bij Hans Cabo een balletje
op. "Zo van: wil je broer nog niet een jaartje voetballen?" Het contact met de bij FC Utrecht afgezwaaide
Marco Cabo werd gelegd en zo kwam de deal met de ervaren middenvelder tot
stand. "Ik had er eigenlijk geen zin in, maar het financiële aanbod werd steeds leuker dat het
stom zou zijn geweest als ik het niet had gedaan."
Cabo sloot zich aan bij de selectie van Hofstee die wel wat routine kon gebruiken. "Mijn conditie
was natuurlijk niet optimaal, maar ik vond mijn plek in de basis." De Utrechter kwam er al snel
achter dat de financiële conditie van SC Amersfoort te wensen overliet. De geldproblemen troffen
ook hem. De eerstedivisionist kon maar sporadisch aan z'n verplichtingen voldoen. Cabo
stapte naar de rechter. "Het is een heel proces geworden." En bij deze rechtsgang bleef het niet
voor SC Amersfoort, dat niet veel later, in 1982, failliet werd verklaard.
Toch, ondanks alle armoede op Birkhoven, had hij er voetballol. "Al was het maar omdat gas en
licht soms werden afgesloten en we niet konden trainen. Het was puur amateurisme. Maar we
hebben er wel gelachen, met jongens als Rob Snijders, Fillie Kraak, Ton van Loon, Jakob Melessen,
Nico van Zanten, Piet Struijk en met Rik van den Boog, de huidige algemeen directeur van Ajax."
De selectie van FC Utrecht doet mee aan een
promotionele actie voor het geven van bloed,
onder leiding van dokter Bram Querido. 'Patiënt'
is Harry van den Ham. Marco Cabo
staat van de toekijkende spelers uiterst rechts.
Marco Cabo (midden) is tijdens Ajax - FC Utrecht
in Stadion De Meer getuige van een redding van
keeper Piet Schrijvers.
21

22
ADVERTENTIE
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3 ADVERTENTIE
RONDOM VOETBAL

RUBRIEK NAAM
RONDOM VOETBAL JONGLEREN
ONDER DE LOEP
PROFIEL
Stand per 1-1-2011.
Wil je ook met uw selectie jeugdelftal
meedoen aan de rubriek 'Jeugd
onder de loep'? Stuur een mailtje
naar redactie@rondomvoetbal.nl en
wellicht staat jouw team in de
volgende uitgave van Rondom Voetbal!
Nr Team Gespeeld Punten Doelsaldo
1 Vriendenschaar C1 11 26 32
2 OSM'75 C1 11 26 25
3 Roda'46 C1 11 23 13
4 Delta Sports C1 11 22 9
5 De Bilt C1 11 21 17
6 Laren C1 11 18 18
7 DSO/Ultrajectum C1 11 16 -1
8 Spakenburg C1 11 15 1
9 Victoria C1 11 15 -1
10 JSV C1 11 14 2
11 CDW C1 11 9 -4
12 Huizen C1 11 7 -29
13 UVV C1 11 3 -16
14 AFC Quick 1890 C1 11 1 -66
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
Boven van links naar rechts: Dave Smits, Raymond Huber, Jonathan Tshijanu,
Joris den Boer, Leon van de Pas, Tim Sterk, Damian Bakker, Arjen Postma, Jasper
van Dijk, Steven de Bruijn. Onder van links naar rechts: Jordy Huurdeman,
Tom de Vette, Remy Miltenburg, Menno Majolee, Igor Claasen, Danny Dost,
Niek Kalkman, op de foto ontbreekt Ehsan Artan.
Naam speler Positie Favoriete club Favoriete speler Hobby naast voetbal Hekel aan
Tim Sterk keeper Ajax Stekelenburg chillen Feyenoord
Igor Claassen verdediger Feyenoord Vlaar racefietsen verliezen
Niek Kalkman verdediger Feyenoord Puyol gamen en chillen looptraining van de trainer
Ehsan Artan verdediger Barcelona Messi basketbal school
Tom de Vette verdediger Ajax Messi gamen en chillen school
Arjen Postma verdediger Barcelona en Ajax Iniesta chillen studeren en Feyenoord
Danny Dost middenvelder Feyenoord Xavi chillen met vrienden Ajax
Menno Majolee middenvelder Ajax Sneijder voetbal kijken Feyenoord
Jasper van Dijk middenvelder Barcelona en Pato en Dani Alves muziek luisteren dingen die stom zijn
Feyenoord
Leon van de Pas middenvelder Heerenveen Klaas Jan Huntelaar FIFA spelen op de pc wiskunde
Remy Miltenburg middenvelder Fortune Sittard Mido chillen en huiswerk niets, alles is leuk
Jordy Huurdeman aanvaller Ajax Messi tennis en chillen school en verliezen
Damian Bakker aanvaller Real Madrid Cristiano Ronaldo Xboxen, chillen T-Mobile en wiskunde
Jonathan Tshijanu aanvaller Barcelona en Ajax Messi chillen met vrienden Feyenoord
Joris den Boer aanvaller Ajax Gareth Bale gamen en slapen school
Dave Smits Trainer/coach Ajax en David Ginola films en muziek openbaar vervoer
Tottenham Hotspur
Steven de Bruin assistent-trainer Ajax Messi fitness winkelen
Raymond Huber elftalleider Ajax Dennis Bergkamp fitness vroeg opstaan
Wouter Held stage-trainer FC Utrecht Dries Mertens gamen regen
JONGLEREN
Naam:
Tristan
Schaap
Leeftijd:
6 jaar
Huidig elftal:
VVZ’49,
Champions
League
(Arsenal)
Geboorte
plaats:
Amersfoort
DE (KLEIN)ZOON VAN…
In deze rubriek komt een voetballende zoon of dochter van een bekende (oud-)voetballer aan bod. Deze keer is
dat Tristan, de zesjarige zoon van Gijs Schaap en kleinzoon van Ton Schaap, die beiden nog steeds actief zijn bij
VVZ’49. Gijs is 26 jaar lid en selectiespeler. Grootvader Ton, vroeger ook van vaste waarde voor het vlaggenschip,
viert dit jaar zijn vijftigste jubileum als lid bij de zaterdag eersteklasser en is momenteel leider bij het eerste.
Op welke plek in het elftal speel je?
Verdedigende aanvaller. Maar wil wel later spits worden,
net zoals mijn vader.
Waar ben je goed in met voetballen?
Verdedigen en schieten met rechts en links.
Vind je trainen leuk?
Ja, elke woensdag ben ik er.
Wat is je mooiste actie die je ooit hebt gemaakt?
Een sliding. Ik kegelde drie spelers in één keer omver,
maar er zaten wel twee eigen spelers bij.
Welke hobby's heb je nog meer?
Spelen met de Wii van Nintendo en thuis oefenen met
de bal.
Tristan Schaap
Wat wil je later worden?
Sportmasseur, dat lijkt me heel leuk. Ik heb het al
eens geprobeerd.
Wat is je favoriete club?
FC Utrecht, maar dat moest ik van mijn vader zeggen.
Gijs, Tristan en Ton Schaap
23

24 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3 ADVERTENTIE
RONDOM VOETBAL

TRAINERS TAAL
trainers
EDITIE AMERSFOORT
MAGAZINE
WAAROM BEN JE TRAINER GEWORDEN?
"Vanaf 1999, toen ik vanwege mijn werk vanuit Eindhoven naar
Amersfoort verhuisde en zelf niet meer kon spelen door de zoveelste
knieblessure, ben ik als jeugdtrainer bij HVC aan de slag gegaan.
Ik had destijds niet zoveel om handen in Amersfoort en
miste het zelf voetballen enorm, maar helaas zat zelf voetbalen er
tijdelijk niet in. Bij HVC zochten ze destijds jeugdtrainers en zo is
het balletje gaan rollen. Na een jaar of vier kon ik zelf weer blessurevrij
voetballen (in het eerste elftal van HVC) en heb daarnaast
het tweede elftal onder mijn hoede genomen, omdat ik de rol als
trainer ondertussen erg leuk vond. Daarna ben ik de molen van de
KNVB ingegaan om mijn diploma’s te halen en via VVZA (B-
Jeugd) bij Cobu Boys en sv Achterveld als hoofdtrainer aan het
werk gegaan. Ik vind het ontzettend leuk om als trainer samen met
een groep te werken aan een resultaat, dat kan zowel beter samenwerken
als team zijn, de getrainde stof en afspraken terug zien
komen en het winnen van wedstrijden natuurlijk. Mindere kant
vind ik dat je toch elke week keuzes moet maken. Op zich is dat
niet zo moeilijk om knopen door te hakken, maar je stelt toch ook
regelmatig spelers teleur. Ik probeer altijd mijn keuzes zo goed
mogelijk motiveren, waardoor spelers begrijpen waarom ik mijn
keuzes maak en waar ze eventueel zelf aan kunnen werken, maar
toch blijft het wel eens vervelend. Ik vond het zelf ook altijd balen
als ik niet in de basis stond."
WAT IS JE FAVORIETE TRAININGSVORM?
"We spelen regelmatig een trainingsvorm, gebaseerd
op lijnvoetbal. 6 tegen 6 of 8 tegen 8, waarbij we vanuit
de lange bal druk vooruit gaan zetten. We komen soms
in fases in de wedstrijden waarbij we niet onder de
druk uit kunnen voetballen en de lange bal hanteren
om onder de druk uit te komen. Op zich is daar in
mijn ogen niets mis mee, maar daarna zakken we naar
mijn zin teveel in, in plaats van dat we meteen vooruit
verdedigen en druk zetten na de gespeelde diepe bal.
Door zelf na ieder gescoord punt (of een uitbal) weer
in te laten zakken op eigen helft, opnieuw de lange bal
te spelen (en dan van achteruit goed coachend op de
juiste mensen (of kant van het veld) druk te zetten in
plaats van achteruit te lopen/op te vangen/af te houden,
komen we steeds makkelijker in balbezit op de
helft van de tegenstander na een gespeelde lange bal,
dat geeft rust op de achterhoede. Het tempo ligt hoog
in zo’n oefening, er moet veel gecoacht worden en er
valt wat te winnen voor beide partijen, je ziet dat de
spelers het leuk vinden en dat het meer inhoudt dan
'gewoon een potje lijnvoetbal'. Door met de afstanden
te spelen en eventueel de tegenstander verder te laten
inzakken of dieper te laten spelen, kan je deze vorm
eenvoudiger of moeilijker maken."
HOE IMPROVISEER JIJ MET JE TRAININGEN NU
DE VELDEN VAAK ONBESPEELBAAR ZIJN?
"Ja, dat blijft een lastig verhaal, deze winter was ook
wel extreem. We hebben gelukkig lang op het kunstgras
kunnen doorvoetballen, maar toen ook daar de
sneeuw en het ijs op bleef liggen konden we ook niet
veel meer. We hadden een optie op een zaaltje, maar
zijn uiteindelijk een keertje als alternatief in een plaat-
selijke manege beland. Prachtig; de drollen werden uit
de enorme hal verwijderd, het zand vlak gewalst en
we konden redelijk lekker ballen. Uiteindelijk wordt
het dan toch meer een 'sfeertraining' en zijn we lekker
bezig geweest in het zware rulle zand."
WAT IS JE FAVORIETE SPEELWIJZE?
"Momenteel spelen we 1:4:4:2 met een vlak middenveld,
dat is ook een speelwijze die de groep prettig
vindt en ook ik vind het een prima systeem om in te
voetballen. Ik vind dat wij vanuit deze organisatie
goed staan, wanneer de tegenstander probeert op te
bouwen. De linies en afstanden tussen de linies zijn
goed beloopbaar en we komen vaak op de gewenste
plek op het veld in balbezit. Vanuit de omschakeling
creëren we ook meer dan voldoende kansen met de
snelheid en vaardigheden die dit team bezit. We hebben
in dit systeem wel wat meer moeite het spel zelf te
maken wanneer wij in balbezit zijn. Je zal toch meer
gebruik moeten maken van de zijkanten in dit systeem
of de ruimtes achter de spitsen goed bespelen, waarna
er met bijsluitende middenvelders verder aan de opbouw
wordt gewerkt (althans op ons niveau is mijn ervaring).
Dat vergt training, inzicht en veel beweging
met lopende mensen op de zijkanten."
WAT VOOR EEN TRAINER BEN JE EN WAT VER-
WACHT JE VAN DE SPELERS?
"Ik zou mezelf omschrijven als enthousiast, gedreven,
fanatiek en communicatief die naast prestatie ook veel
aandacht heeft voor het sociale aspect (plezier) binnen
een elftal. Ik ben een trainer die als het kan een stuk
verantwoording binnen een groep legt. Ik vind het zelf
altijd prettig als het team zélf zaken oppakt, zélf over
dingen nadenkt en daar met elkaar over praat en aan
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
vakblad voor de moderne voetbaltrainer
www.trainerssite.nl
Jeroen Jooren, trainer van Achterveld:
‘Ik verwacht dat mijn spelers
alles geven’
Het gehele interview met Jeroen kunt u
terugvinden op www.rondomvoetbal.nl
Rene Ribberink(links) in gesprek met Jeroen Jooren
werkt. Uiteindelijk moeten ze het op de wedstrijddag
ook samen doen. Feitelijk probeer je het team inzicht te
geven waar in jouw ogen verbetering nodig is, maar
nog veel belangrijker waar de kracht van het team ligt,
dat moet je zoveel mogelijk benutten! Ik gaf zelf als
speler, maar nu ook als trainer altijd alles, dat verwacht
ik ook terug van de groep."
Paspoort van
Jeroen Jooren
Leeftijd: 36 jaar
Woonplaats: Amersfoort
Carrière als hoofdtrainer:
Cobu Boys, sv Achterveld
Club(s) als speler:
WVVZ, Unitas’59, HVC
Favoriete BVO trainers:
Pieter Huistra, Alex Pastoor
Favoriete amateurtrainer:
Jan Zoutman
Favoriete speler die je zezelf
hebt meegemaakt:
Rick van der Ree
(Roda’46 zat.)
25

26 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3 ADVERTENTIE
ADVERTENTIE RONDOM VOETBAL

EDITIE AMERSFOORT
CLUB ICOON
Wout van Essen, al 76 jaar
supporter van Amsvorde
Op zijn zestiende meldde hij zich bij Amsvorde om te
voetballen. Sindsdien is hij niet meer weg te denken op
Sportpark Nimmerdor. Wout van Essen ( 92) is al 76 jaar
trouwe supporter van Amsvorde , zowel op zaterdag als
op zondag. Dit seizoen zoekt hij zijn club alleen nog
maar met mooi weer op, omdat zijn leeftijd mee begint te
tellen en wat lichamelijke ongemakken met zich meebrengt.
Zijn zoon Wout brengt hem dan naar het terrein
aan de Leusderweg waar hij zijn club aan kan moedigen.
Van Essen, die van zichzelf
zegt dat hij een matige
voetballer was, doorliep
alle elftallen bij de zwart-witten.
"Af en toe mocht ik meedoen in
het eerste, maar dan moesten ze
wel veel jongens te kort komen.
Ze noemde mij altijd de kloek
van de kippen als ik op het veld
liep’’, lacht Van Essen. Dat armoede
toen troef was, daar weet
hij over mee te praten. Contributie
innen voor de club was een
taak die hij op zich genomen
had. "65 cent per maand moest
er betaald worden. Op mijn fiets
ging ik heel Amersfoort rond om
dat geld innen. Vaak hadden ze
het niet in huis en lieten je gewoon
later terugkomen." Toch
heeft hij mooie herinneringen
aan die tijd. "Ik woonde in de
Van Bemmelstraat en dat was
een echte Amsvorde straat. Als
er gewonnen was stonden op
zondagavond alle voordeuren
open om er over te praten. En op
zondag samen met mijn zoon
naar de Snouckaertlaan te gaan
om de overige uitslagen te bekijken.
Die stonden bij de krant op
borden, dat was ook prachtig, altijd
gezellig druk daar."
De Amersfoorter verdiende de
kost als verwarmingsmonteur.
Hij stond bekend om zijn goede
laswerk en kennis van nieuwe
technieken. "Ik werkte veel in
Amsterdam. Daar riepen die
Amsterdammers altijd : "Daar
komt dat boertje uit de provincie
weer aan", maar ik maakte het
steeds weer waar", gniffelt Van
Essen trots. Ook in de oorlog
voetbalde Amsvorde door. De
wedstrijd uit tegen Seastum staat
hem nog duidelijk op het netvlies
gebrand. "Ik was daar als
supporter. Het team was een opgeraapt
zooitje. Ineens waren er
Duitsers op het veld. Ze namen
Wout Woudenberg mee wegens
Elke thuiswedstrijd staat de soeppan centraal bij
het vierde elftal van Hooglanderveen. Het heeft
even geduurd, maar het team dat van ASC
Nieuwland de overstap maakt naar Hooglanderveen
is helemaal ingeburgerd op Tomassen
Sportpark. Niemand bij de club maakt zich druk
om de door Reiner Lablans meegenomen lekkernij.
Van concurrentie voor de clubkas lijkt geen
sprake.
Van Amersfoortse Boys naar ASC Nieuwland en
weer door naar Hooglanderveen zijn indrukwekkende
stappen die het team heeft meegemaakt.
Drie voetballers die dat allemaal hebben meegemaakt
zijn Henk Ruizendaal (53), Richard Brandsen (58) en Jan
van Doorn (46). Het drietal dat altijd op zondag speelde,
wilde dat na de fusie tussen de Boys en Sova blijven
doen. Fusieclub ASC Nieuwland, dat zich voornamelijk
op het zaterdagvoetbal wilde concentreren, hield de
zondagafdeling met mondjesmaat in tact. In 2006 deed
men de hekken op de Laan van
Duurzaamheid op zondag definitief
op slot. De 'verstotene' wilde
graag door. "Sommige
jongens konden niet
op zaterdag en
we wilden toch
graag bij elkaar
blijven, want we hebben
allemaal een Boys
achtergrond", legt
Brandsen uit. "Ja, het
team zou uit elkaar vallen
en dat zou zonde zijn, we
hebben in die jaren samen nog wel wat meegemaakt. De
meesten voetbalden in het eerste elftal op de Rubenslaan",
vult Henk Ruizendaal aan. Jan van Doorn (46)
verklaart die saamhorigheid in de ploeg. "Het is een echt
vriendenteam. We komen veel bij elkaar thuis en kijken
dan met zijn alle Eredivisie Live ."
Unaniem zijn ze van mening dat de teloorgang van
Amersfoortse Boys hun niet in de koude kleren is gaan
zitten. De roemrijke vereniging ging in 1997 ter ziele.
Een belastingaanslag op de omzet van de kantine
draaide de blauw-witten definitief de nek om. Brandsen
ziet het hek aan de Rubenslaan nog op slot gaan; "Het
was voorbij. Een stuk uit mijn leven. Ik heb mijn tranen
toen even de vrije loop gelaten", bekent hij eerlijk. Het
werkweigering. Gelukkig was
Wout een paar dagen later lachend
weer terug bij Amsvorde,
maar het was wel schrikken
hoor!"
Veel goede voorzitters heeft Van
Essen bij Amsvorde meegemaakt.
"Groenenberg was de
beste, die deed werkelijk alles
voor de club. Eigenlijk is er nooit
een slechte voorzitter geweest. Ik
denk dat het komt dat al die
mensen uit de club voortkwamen."
Over de toekomst van zijn
oogappel is hij nogal somber.
Volgens Van Essen hebben de
spelers tegenwoordig te veel andere
sporten en willen wel voetballen,
maar niet trainen. "Je ziet
het elk jaar minder worden. Er
komt te weinig materiaal bij.
Maar dat is natuurlijk niet alleen
bij Amsvorde. Het is een landelijk
probleem in het amateurvoetbal",
sombert hij.
In een appartement woont Van
Essen nu alleen nadat zijn vrouw
elf jaar terug overleed. Pal boven
een Chinees restaurant. En dat
komt hem goed uit, want hij is
dol op die gerechten. Hij kijkt uit
naar ‘Mannenavond’. Dat is elke
maandagavond, dan komen zijn
zoons en schoonzonen op bezoek.
‘"Ja, dan eerst koffie en
daarna een paar borrels met die
mannen is prachtig", glundert hij
van oor tot oor. Hij heeft een
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
grote wens en dat is met Amsvorde
nog eens een kampioenschap
mee te maken. "Dat zal
moeilijk worden, maar zou wel
mooi zijn", aldus Van Essen die
tot slot benadrukt dat hij ten alle
Vierde elftal Hooglanderveen
voetbalt op de soep aan
was een mooie en gezellige vereniging volgens Van
Doorn. De uitwedstrijdstrijden met de bus van Amersfoorts
Bloei staan hem nog bij: "Later moesten we met
eigen vervoer. Toen zag je het einde al naderen." Volgens
Ruizendaal waren er nog mogelijkheden om te overleven,
maar die aanslag van de fiscus was dodelijk. "Maar
toch hadden we de poot stijf moeten houden. We waren
weer in de opbouw", sombert voormalige middenvelder
van de Boys.
Nu al weer vier jaar zijn ze lid van Hooglanderveen.
"Eerst waren we het buitenbeentje. Het eerste jaar was
zeker wennen voor ons. Het is een grote vereniging met
veel regels, maar we zijn nu geaccepteerd", verklaart het
drietal. De keuze voor de club uit het Veen was niet zo
moeilijk. De afstand voor veel van de jongens was be-
27
tijden een zwart-wit hart zal
houden. Wout van Essen, een
niet weg te denken persoonlijkheid
bij Amsvorde.
Tekst: Ton van Zoeren
Staand van links naar rechts: Richard Brandsen, Sjors Snijders, Andre Jansen, Ben Eekman, Willem van Kouswijk,
Jeroen Brandsen, Reinier Lablans, Sefkat Rona, Adnon Gokalp, Philip Pronk en Rik ter Berg
Geknield van links naar rechts: Jan van Doorn, Henk Ruizendaal, Dirk Jan Roos, Cor Pietersen, Ricardo van
Oostrum, Wil Vastenburg en John van Meeteren.
langrijk in de keuze. Voetbal zit de drie in de genen.
Bloedfanatiek zijn ze en willen nog altijd winnen. De
potjes tegen VVZA en KVVA vinden ze het leukst. Momenteel
staan ze met zes punten voorsprong stijf bovenaan
in hun afdeling, die volgens hun best sterk is. "We
voetballen tegen veel jonge gasten. Maar we hebben
toch nog steeds een redelijk niveau", lacht Brandsen die
als leider soms moeite heeft om zijn team voor de wedstrijd
serieus te houden: "Humor is er genoeg. Vaak liggen
we in de kleedkamer al in een deuk van het lachen".
De derde helft blijft voor hun erg belangrijk. Het is dan
ook te hopen voor de 'ijzervreters' dat de soeppan na afloop
voorlopig nog gedoogd blijft bij Hooglanderveen.
Tekst: Ton van Zoeren

28
Uitbreiding accommodatie
voetbalvereniging VOP in
Vathorst
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3 CLUB NIEUWS
Voetbalvereniging VOP op sportpark Olympus in
Vathorst breidt uit met een volledig nieuwe sportkantine,
nieuwe kleed- en wasaccommodatie en
uitbreiding met twee voetbalvelden.
De vereniging is in samenwerking met gemeente
Amersfoort, Architectenbureau Han van Zwieten en het
SRO bezig met de ontwikkeling en inrichting van de uitbreiding
en nieuwbouw op het huidige sportcomplex.
De uitbreiding bestaat uit de aanleg van twee natuurgrasvelden,
zodat VOP in de eindsituatie de beschikking
heeft over vier velden, waarvan één
kunstgrasveld. Daarnaast wordt een definitieve kleeden
wasruimte gerealiseerd en een definitief parkeerterrein.
Het gemeente college heeft hiertoe op dinsdag 25 januari
2011 haar besluit voor een definitieve goedkeuring
genomen. Wethouder Hans Buijtelaar van sport:
“Dit is het resultaat van een goede samenwerking tussen
de gemeente en voetbalvereniging VOP. Beiden
hebben een deel van de nieuwe accommodatie voor
hun rekening genomen en vervolgens is in goed overleg
een keuze gemaakt voor een architect en een ontwerp.”
Het ontwerp is gemaakt door Han van Zwieten
Architecten.
VAN TIJDELIJK NAAR DEFINITIEF
In 2007 kreeg voetbalvereniging VOP de beschikking
over een voorlopige accommodatie omdat nog ondui-
Bouw nieuwe kantine
Vliegdorp is gestart
Voor de trouwe volgers van Vliegdorp zal heet
geen verrassing zijn. 2011 staat in het teken van
de nieuwe kantine. De werkzaamheden zijn gestart.
Dat is wel even wennen. Naast cornervlaggen,
pupillendoelen en hesjes staan er
momenteel ook bulldozers en bouwketen op het
terrein aan de Kerklaan in Soesterberg. Net als
in het ‘gewone’ leven, tijdens de verbouwing blijft
de winkel gewoon open, of liever: gaan de trainingen
gewoon door, zoals op bijgaande foto is
te zien.
WEER SPORTIEVE SUCCESSEN
En dat moet natuurlijk ook. Want ook dit seizoen gaat
het op vele fronten weer goed. Het eerste ondervindt
weliswaar meer competitie dan in het vorig seizoen,
maar ze draaien wel weer bovenin mee. De top is
breed en de huidige stand geeft aanleiding om te denken
aan een ontknoping op de laatste competitiedag
wanneer de nummers één en twee van dit moment elkaar
ontmoeten. Het tweede team staat er mogelijk
nog beter voor. Ze staan op basis van het minste aantal
verliespunten bovenaan. Ze moeten alleen nog veel
wedstrijden inhalen. Omdat het team ook nog voor de
beker meedoet, belooft het een druk voorjaar te worden.
Bij de jeugd is er ook het nodige gepresteerd. Herftskampioenschappen
voor de F1 en C1. In de loop van
het seizoen was er bovendien voldoende aanwas om
ook een vierde F-team voor de competitie in te schrijven.
Zittend voorste rij v.l.n.r. Paul van Arnhem
(65), Piet Westhof (62), Aard de Ruiter
(53), Hans Wijkhuizen (60), Rudof Meyer
(64),John Drooger (60), Bert de Ruiter
(50), Jos v.d. Heuvel (53), Tweede rij v.l.n.r.
Luca Gobbo (54), Bert Overeem (60), John
v.d.Ziel (64), Dick v.d. Heyden (69), Erick
Meyer (55), Johan Westhof, (58), Krijn
Westdijk, (79), Harrie Strijbosch (73)
Staand v.l.n.r. Herman v.d. Vlasakker (59),
Rein v.d. Berg (64), Dirk v.d. Werf (58), Ton
Veldt (62), Rini v.d. Bor (60), Jan Stapper
(62), Theo Dillissen (52), John v.Oosten
(59), Albert Schilder(61), Henk Kamp (60).
delijkheid bestond over te realiseren sportvoorzieningen
in de omgeving. Er werden toen twee velden gerealiseerd,
een tijdelijke kleed- en wasruimte en een
tijdelijk parkeerterrein. De vereniging zorgde zelf voor
een tijdelijke kantine en lichtinstallatie. De accommodatie
kreeg de naam sportpark Olympus en werd in
september 2007 in gebruik genomen.
De vereniging is volop in ontwikkeling. Momenteel ontstaan
veel nieuwe jeugdteams en zowel jeugd- als seniorenelftallen.
Voor de jeugd betekent dit een enorme
ontwikkeling. Voor elke leeftijdscategorie bestaan inmiddels
teams en elftallen en door de uitbreiding van
het sportcomplex krijgen deze maar ook nieuwe leden
veel meer ruimte en gelegenheid voor het beoefenen
van hun sport. Het op hoog niveau presteren van het
eerste elftal, het ontwikkelen van een jeugd opleidingsprogramma,
trainersprogramma, opleiden van scheidsrechters,
sponsorprogramma is maar een aantal
facetten waarmee de voetbalvereniging zich momenteel
mee bezighoudt.
Marcel Faas, voorzitter van de voetbalvereniging is in
samenwerking met Eric Carbijn, voorzitter van de jeugd
bezig met het verder professionaliseren en opbouwen
van een mooie, gezellige en vooral een plezierige voetbalvereniging.
Dit doet de naam van de vereniging
VOP (Voor Ons Plezier) eer aan!
Het voetballen gaat gewoon door tijdens de bouw
OOK MEISJES EN DAMES KUNNEN BIJ VLIEG-
DORP VOETBALLEN
Net als bij steeds meer verenigingen is er ook bij Vliegdorp
een toename van voetballende dames. De jongsten
draaien mee in de jongensteams en bij de
ouderen is er zelfs een team dat volledig uit dames bestaat.
Nadat ze het seizoen als Meiden A1 waren gestart,
zijn ze begin de jaar getransformeerd tot Dames
1. Dat was wel even wennen. Maar na twee nederlagen
is door dit team inmiddels ook de eerste overwinning
behaald. Grootste uitdaging is momenteel de
breedte van de selectie. Bij de mannen kunnen teams
makkelijk worden aangevuld, maar dat ligt bij de
dames natuurlijk wat moeilijker. Daarom maakt Vliegdorp
van deze Rondom Voetbal gebruik om dames in
en rondom Soesterberg op te roepen om eens te
komen kijken. Jullie zijn van harte welkom.
RONDOM VOETBAL
Jan Willem Fransz nieuwe
voorzitter van Cobu Boys
Jan Willem Fransz zal per direct invulling
geven aan de vacante positie als voorzitter
van v.v. Cobu Boys. Jan Willem volgt hiermee
André Hielckert op die na zes jaar voorzitterschap
afscheid heeft genomen.
Jan Willem, 49 jaar en woonachtig in Amersfoort, is
na tien jaar weer teruggekeerd bij Cobu Boys nadat
hij in eerdere functies als jeugdleider, lid van de
jeugdcommissie en toernooiorganisator al was verbonden
aan de vereniging. Dit seizoen keerde hij in
eerste instantie terug als leider van Cobu Boys 3,
waarin zijn zoon Dennis actief is.
Jan Willem stelde zich, samen met twee andere
kandidaten, beschikbaar voor de functie van voorzitter.
Na diverse uitvoerige gesprekken met André
Hielckert, Paul van Arnhem en het bestuur van
Cobu Boys bleek het gevoel wederzijds te zijn.
Jeugd heeft bij Jan Willem de grote aandacht. “Niet
alle leeftijdscategorieën zijn reeds gevuld. Dit moeten
we de komende jaren wel bewerkstelligen. Het
niveau van voetballen moet omhoog, om meer
jeugdleden aan te trekken, je beste spelers te behouden
en te zorgen voor een goede doorstroming.
Het sociale aspect wat wij als vereniging hebben is
goed, echter moeten we naar een hoger niveau
streven om onze voetballertjes de kans te geven om
bij hun eigen cluppie in het eerste elftal te komen.
Selectievoetbal is dan ook een must. Dit wil ik zo
snel mogelijk realiseren.”
Daarnaast blijft het eerste elftal het vlaggenschip
van de vereniging. “Terugkeren naar de derde
klasse wordt nu geroepen door velen, maar ik vind
dat wij in de tweede klasse terecht moeten komen.”
Futsal DVS
In de afgelopen maand was er weer een aantal verrassingen
te noteren in de eerste klasse D van de
KNVB Futsal. De nieuwkomers in de eerste klasse,
DVS Camping Soest 1 en GS’76, lijken hun draai te
hebben gevonden. Ondanks de vele mutaties bij
DVS Camping Soest 1 werden de laatste zeven wedstrijden
gewonnen en gaat de ploeg uit Soest ongeslagen
aan kop in de tweede periode. GS’76 won van
de koploper Annour met maar liefst 7-2 en hield in
de return de gedoodverfde titelkandidaat op een
knappe 2-2. Door twee overwinningen van USVF
haken de Domstedelingen aan bij het linkerrijtje. Lunetten
en Maarssen staan op dit moment onderaan
de streep en moeten ervoor waken dat het gat niet te
groot gaat worden met de andere staartploegen.
STAND EERSTE KLASSE D
1 Kawin 16 36
2 MGT-WBV 17 36
3 DVS Soest 18 35
4 Annour 17 32
5 Vebo 18 30
6 GS'76 17 26
7 ZVVN 18 26
8 Baron 17 25
9 USVF 18 24
10 Rustenburg 17 22
11 Nieuwland 18 20
12 Lunetten 19 12
13 Maarssen 18 7

EDITIE AMERSFOORT
Respect is een veel gehoorde kreet als men
praat over de weg die VV de Posthoorn uit
Amersfoort als amateurvoetbalclub is ingeslagen.
Het woord respect slaat in deze op de samenwerking
met de stichting 'Doe Een Wens'.
Stichting 'Doe Een Wens' steunt kinderen in de
leeftijd categorie tussen 3 en 18 jaar die te
maken hebben met een levensbedreigende of
ongeneselijke ziekte. Dat doen ze op de manier
door kinderen een onvergetelijke dag te bezorgen
door hun allerliefste wensen in vervulling te
laten gaan.
De Posthoorn selectie loopt sinds de aftrap van
dit huidige seizoen met Doe Een Wens op hun
wedstrijdkleding, trainingspak en tas. Buiten het
feit om dat het een eer is deze stichting te
mogen vertegenwoordigen brengt het ook bepaalde
'verplichtingen' met zich mee waar De
Posthoorn zich maar wat graag voor inzet.
De donkere dagen voor kerst werden dit jaar
door de leden van De Posthoorn aangegrepen
voor een actie waarvan de opbrengst in z'n geheel
ten goede zou komen aan stichting 'Doe
Een Wens'. In samenwerking met Bakkerij Kletersteeg
Stoutenburg werd een kerstbroden-actie
ontwikkeld. Het verhaal was net zo simpel als
het doel, leden en donateurs van De Posthoorn
probeerden zoveel mogelijk kerstbroden te verkopen
aan bedrijven, scholen, andere sportverenigingen
en de belangrijkste, u en ik. Een 'Doe
Een Wens' kerstbrood had de kostprijs van vier
euro per stuk.
Onze hoop was natuurlijk dat we zoveel mogelijk
kerstbroden zouden kunnen verkopen en dat
de actie een daverend succes zou worden. Wat is
er mooier om kinderen die het zo zwaar hebben
een andere kijk op het leven te bezorgen, ook al
is het maar voor even? De energie die je nodig
hebt voor een voetbalwedstrijd met verlenging
en penalty’s is niks vergeleken met de energie
die deze kinderen krijgen van hun wens die in
vervulling gaat. De kerstbroden waren te bestellen
t/m 4 december. Vanaf 11 december werden
de kerstbroden afgehaald in het clubhuis van VV
de Posthoorn, en dat gebeurde in grote getalen...
En wat dat heeft opgeleverd, dat was de grote
vraag. Die vraag werd beantwoord op woensdag
26 januari toen VV de Posthoorn het op Sportpark
Bokkeduinen opnam tegen het Nederlands
ID team. Een wedstrijd die werd omlijst door de
uitreiking van de cheque aangaande de 'Doe
CLUB NIEUWS
Een mijlpaal voor Cobu Boys en sportend Amersfoort
In april 2011 worden de Krasse Knarren van Cobu Boys tien jaar. Het unieke gezelschap van
voetballende vijftig plussers bereikt hiermee een mijlpaal binnen de vereniging en voor
sportend Amersfoort in zijn algemeenheid.
De eerste brainstorm over wat nu de Krasse Knarren zijn, vond in 2000 plaats in de achtertuin van
Aaldert Hofman, (toen al bestuurslid van de Cobu Boys) samen met Ilse Tabak als vertegenwoordiger
van de SRO. De intentie van het gesprek was de manier om vijftig plussers aan het sporten te krijgen.
Tijdens deze bijeenkomst is de fundering gelegd voor wat later de 'Krasse Knarren' zou gaan heten. Via
de verspreiding van vijftig plussers folders in het jaar 2001, werd de doelgroep de mogelijkheid geboden
om kennis te maken met diverse sporten, waaronder de voetbalsport bij v.v. Cobu Boys.
Hier kwamen enkele aspirant-sporters op af, zowel voetballers als niet voetballers. In het begin lag het
accent van de wekelijkse training op lichamelijke oefeningen, welke werd afgesloten met een onderling
partijtje voetbal. Gezien de groeiende groep deelnemers en de voorliefde voor voetbal werd de
trainingsmethode veranderd. Onder leiding van oud-voetballers Rini van de Bor en (reserve-trainer)
Jos van de Heuvel wordt na een uitgebreide warming-up een partij voetbal gespeeld.
Inmiddels zijn er in 2011 al 34 Krasse Knarren bij Cobu Boys, waarvan er wekelijks circa 22-24 bij de
training op sportpark Zielhorst aanwezig zijn. Naast de aanwas van buiten de vereniging is er ook een
doorstroming binnen Cobu Boys. Het is inmiddels algemeen bekend dat het na je vijftigste niet alleen
leuk sporten is bij de Krasse Knarren, maar dat zij ook een gezellige derde helft hebben.
Een Wens' kerstborden actie. Het Nederlands ID
team, ook wel, het andere Oranje genoemd, is
het Nederlands elftal van voetballers die leerproblemen
hebben. Maar dat neemt niet weg
dat deze heren ongelofelijk goed kunnen voetballen.
De spelers van 'Het andere Oranje' spelen
allemaal op hoog niveau voetbal. Variërend
van eerste divisie tot de hogere amateur klassen.
Voor een duidelijk beeld van het ID team verwijzen
we u graag door naar www.idvoetbal.nl,
hier kunt u alle informatie vinden over de tegenstander
van VV de Posthoorn op woensdag 26
januari, de bewuste avond dat we de cheque
hebben overhandigd aan een ambassadeur van
Stichting 'Doe Een Wens'.
Het eindbedrag is een prachtig bedrag geworden
van maar liefst; 2670 euro! Meer dan 700
kerstbroden zijn er verkocht.
De reactie van 'Doe Een Wens' was veelzeggend:
"Voor een club met maar vier teams is dat een
geweldig bedrag", was de eerste reactie van Ton
Mooij, de in Woerden wonende vrijwilliger van
de stichting. Hij was woensdagavond met twee
andere medewerkers van 'Doe Een Wens', zijn
vrouw Josephien en Freek Koks, naar Amersfoort
gekomen om uit handen van De Posthoornvoorzitter
Adri Ruitenberg een waardecheque te
kunnen ontvangen. De overhandiging in het
clubhuis van De Posthoorn gebeurde na afloop
van de vriendschappelijke voetbalwedstrijd tussen
het Nederlands ID team en het eerste elftal
van de gastheer.
De Stichting 'Doe Een Wens' kan weer een aantal
wensen invullen van kinderen met een levensbedreigende
ziekte. Leden van voetbalclub
De Posthoorn hebben daarvoor gezorgd. Met
twee acties in 2010 werd het mooie bedrag van
3553 euro opgehaald. Met de eerste activiteit
konden vorig jaar augustus de voetballiefhebbers
kennismaken die de door de zaterdagclub
georganiseerde strijd om het jaarlijkse Amersfoorts
Voetbalkampioenschap hadden bezocht.
Pal voor de kleedkamers was toen een stand
neergezet die vrijwilligers van 'Doe Een Wens' in
staat stelden een aantal artikelen, zoals doosjes
met pepermuntjes, te verkopen. Die actie leverde
totaal 883 euro op.
Dit is zeker niet de laatste actie die VV de Posthoorn
voor 'Doe Een Wens' heeft uitgevoerd, dit
is pas het begin…!
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
Behalve sporten met elkaar, staat bij de Krasse Knarren het sociale
leven hoog in het vaandel. Niet alleen met elkaar, maar ook binnen
de vereniging. Je vindt de Krasse Knarren in alle lagen van
Cobu Boys. Bij de jeugd, in werkgroepen, in commissies, achter de
bar, bij de klussenclub. Kortom, de Krasse Knarren leveren een levendige
bijdrage aan de dagelijkse gang van zaken binnen de vereniging.
Daarnaast wordt iedereen op de hoogte gehouden van
eventuele ziektes en fysieke ongemakken. Bij ziekte mag je een
fruitmand en bezoek verwachten. Ieder jaar wordt er in het bijzijn
van alle partners het seizoen afgesloten.
Op 27 april 2011 bestaan de Krasse Knarren tien jaar. Een felicitatie
voor Cobu Boys en de Krasse Knarren is hier op zijn plaats. Vanuit
de Krasse Knarren worden er op deze dag diverse activiteiten
georganiseerd. Leuk om te weten is dat bij Cobu Boys het jongst
spelende lid vier jaar is en ons oudste spelend lid is 73 jaar. Je kunt
met recht zeggen Cobu Boys een voetbalsportvereniging voor alle
leeftijden.
Informatie over Cobu Boys en de Krasse Knarren vind je op
www.cobu-boys.nl.
VV de Posthoorn steunt stichting 'Doe Een Wens' Nieuwe dug-outs
namens de Club van
100 v.v. Hoogland
Zondag 20 februari was het zover. Zo’n 4,5 jaar geleden werd er
binnen een jaarvergadering van de Club van 100 voor het eerst
gesproken over nieuwe dug-outs rond het hoofdveld. Eindelijk
konden we ze overhandigen aan de voorzitter van de voetbalvereniging,
Peter Vreekamp. In een leuke entourage werden ze in
de rust van de topper Hoogland 1 - Hercules 1 aangeboden door
Jan van Laar namens alle leden van de Club van 100. Peter
Vreekamp stak zijn vreugde niet onder stoelen of banken en
dankte de Club van 100 voor een mooie aanwinst voor de voetbalvereniging.
Vriend en vijand waren het erover eens dat dit
wederom een aanwinst is voor het sportpark en met name voor
het hoofdveld. Na de wedstrijd was er nog een drankje en een
hapje voor de leden en er werden nog dertien nieuwe leden geworven
door de enthousiaste bestuursleden. De teller staat nu op
133, maar er zijn nog altijd nieuwe leden welkom. Mochten er
meer mensen zich geroepen voelen om lid te worden van de
Club van 100, dan kan er een mail gestuurd worden naar
jan.vanlaar@hotmail.com. Slechts 50 euro per jaar en gratis toegang
tot de thuiswedstrijden van Hoogland 1. Er zijn nog genoeg
ideeën en wensen voor de voetbalvereniging. Het bleef nog lang
gezellig in het paviljoen van voetbalverenigin g Hoogland, mede
door de dug-outs, maar uiteraard zeer zeker door de 3-1 overwinning
van het eerste elftal.
Uw clubnieuws
hier?
Mail uw clubbijdrage naar
mijnclub@rondomvoetbal.nl
29

30 MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3 RUBRIEK CROSSPASS NAAM
Rondom Voetbal heeft
samenwerking met
trainingskampen.nl
RONDOM VOETBAL
Trainingskamp AFC Quick 1890 in Turkije
De eerste elftalselectie van traditieclub AFC Quick 1890 heeft een uitermate succesvol trainingskamp
in Belek (Turkije) achter de rug, mede dankzij het bedrijf Trainingskampen.nl Van 5 t/m 9 januari
verbleef een groep van 28 spelers, trainingsstaf, begeleiders en bestuursleden in hotel Riu
Kaya Belek aan de kust bij Antalya. Dit hotel beschikt over een complex van prima voetbalvelden,
waarop onder ideale omstandigheden getraind werd. Naast de trainingen op het veld was er voor de
selectie actief gezien een voetvolleytoernooi, strandloop en tennistoernooi.
Op zaterdagmiddag trad het eerste elftal aan tegen WV-HEDW uit Amsterdam. Met goed veldspel
werd een dikverdiende 2-0 overwinning behaald tegen de koploper uit de derde klasse.
Verheugend was de terugkeer van Jamal Belakdhar
en Maarten Pauw, die beiden enige maanden afwezig
waren. De hoofdmacht van AFC Quick 1890
hoopt de goede lijn van voor de winterstop in het
resterende deel van de competitie te kunnen voortzetten.
Met nog zestien wedstrijden te spelen is er
nog van alles mogelijk in de derde klasse D.
Helaas werd de uitwedstrijd tegen UTS in Utrecht
afgelopen zondag afgelast, waardoor de roodzwarten
nog een week extra moeten wachten om
Groeten uit Belek
De selectie van AFC Quick 1980 heeft vijf dagen een
trainingskamp in Turkije ‘afgewerkt’. Jeen Bunnik en
Jordi Vreekamp maakten voor Rondom Voetbal een
verslag van de gebeurtenissen.
Dag 1
Zenuwachtig ontwakend voor vertrek naar het walhalla voor
trainingsbeesten in Turkije. Met de nodige koppen koffie worden
de laatste stukken gecontroleerd; tandenborstel, check, kleding,
check, haargel, check, voetbalschoenen check en gaan! Verzamelen
op station Amersfoort, inchecken op Schiphol en hop het
vliegtuig in, ‘als het eenmaal loopt dan...’ Met een brilstand de
rust in; tussenstop Eindhoven, na de thee keihard door richting
Turkije, eindbestemming Belek. Met een rustige vlucht wordt de
wedstrijd uitgespeeld en is er tijd voor een hapje en een drankje
waarna de ruime tweekamer studio inclusief dito uitzicht worden
opgezocht: morgen om negen uur aan het ontbijt.
tennistoernooi, vlnr. Maarten Pauw, Majid Didouh en
Sijtze Wobbes.
Dag 2
De eerste volle trainingsdag op het programma, de woorden
van Fresku vallen op hun plaats: “Gisteren was gisteren jongen,
dit is een nieuwe dag, geen tijd om te zitten. Het is bikkelen, 't is
een nieuwe dag”. Voetvolley voor de lunch, aanvalsvormen na
de lunch. Het is goed vertoeven met twintig graden in het zonnetje,
grasvelden als het alom bejubelde biljartlaken, wat willen
de sportmannen van de Amersfoortse AFC nog meer? Daarna
tijd voor de ontspanning; de één filosofeert wat op zijn kamer,
de ander ‘pakt’ de sauna. In het vijf sterren Riu Kaya hotel is er
voor ieder wat wils, de jonge, maar ook de wat oudere mannen
komen volledig aan hun trekken. Ook Turkse nachten zijn lang.
de competitie te kunnen hervatten.
Tijdens het trainingskamp werd door het bestuur
bekend gemaakt dat hoofdtrainer Sijtze Wobbes
ook komend seizoen de scepter zwaait op Dorrestein.
Het bestuur had op de drukbezochte en gezellige
Nieuwjaarsreceptie al bekend gemaakt dat automerk
Skoda vanaf 2011 is aangetrokken als sponsor.
Vanaf heden zal het eerste elftal de naam van de
sponsor op de shirts dragen.
Dag 3
Onder het uitgebreide begeleidingsteam
was ook gedacht
aan het gedachtegoed van inspanningsfysioloog
Verheijen;
een rustige ochtendtraining,
waarin het verdedigende aspect
wat aan bod kwam, en
voor de middag een afwisselend
programma. In de namiddag
werd de plaatselijke
economie even gestimuleerd,
een smeltkroes van ‘goeie
dag’, ‘special price for you’ en
‘friendly price, you know’. De
hosselaars onder ons kwamen
met wat ‘leuke dingetjes’
onder de tevreden armen
terug. Na het diner, waar twee
volle borden eerder regel dan
uitzondering waren, stond de
traditionele voetbalquiz ingeroosterd,
verplichte kost op elk
voetbalkamp. Het meest fortuinlijke
duo won weer uiteraard.
Het veld, de bal, de
schoenen en de scheids waren
zoals altijd belabberd. Gelukkig
was er cola, bier en wodka
sprite, maar gedronken werd
er met en in mate(n).
Dag 4
Na een ontspannende strandloop
met natuurlijk de gebruikelijke
rek- en strekmomentjes
kon er na de sportmaaltijd
(pasta bolognese) worden toegeleefd
naar het treffen met
het hoofdstedelijke WV-HEDW.
Een professionele, gedisciplineerde
groep met zelfs een
vrouwelijke verzorgster aanwezig
op dit ‘hengstenbal’.
Een redelijke wedstrijd en een
misschien ietwat plichtmatig
optreden werd met een keurige
2-0 overwinning afgesloten.
(voor een wedstrijdverslag
verwijzen we u door naar
www.afcquick1890.nl). Het
echte trainingskamp kon nu
gaan beginnen, de zaterdagavond!
Er werden vrienden gemaakt,
hotelkamers werden
opnieuw ingedeeld en de
sportmannen van AFC Quick
kwamen nader tot elkander.
Dag 5
Ut tandem sensus convaluere
mei ( toen mijn zintuigen zich
eindelijk herstelden), was het
al voorzichtig tijd om afscheid
te gaan nemen van dit prachtige
oord. De grote, gerespec-
drinkpauze tijdens de wedstrijd tegen WV-HEDW,
vlnr. Burak, Mark, Jeen en Khalid Said.
Steeds meer voetbalclubs kiezen ervoor om ten tijde
van de voorbereiding of winterstop op trainingskamp
te gaan. Goede trainingsaccommodaties en teambuilding
zijn belangrijke items bij de beslissing van de
trainer-coach/technische staf.
Rondom Voetbal kan samen met specialist Trainingskampen.nl
compleet verzorgde trainingskampen aanbieden.
Speciaal voor de clubs in onze regio gaan we
op zoek naar een ideaal en compleet verzorgd trainingskamp
op maat als ideale voorbereiding op het
nieuwe seizoen. Uiteraard zijn er ook mogelijkheden
om in de winterstop of na afloop van het seizoen trainingskampen
te organiseren. Trainingskampen.nl
heeft vele verschillende accommodaties en biedt een
3-daags trainingskamp al aan voor slechts 99 euro per
persoon.
Surf naar www.trainingskampen.nl voor meer
informatie
teerde Remko van der Horst
had een tennistoernooitje in
elkaar geflanst waar natuurlijk
het duo dat altijd in de schaduw
stond en dus geen zonlicht
tegen had, de juiste kledij
had meegenomen en wel een
goed tennisracket hadden
weten te bemachtigen won.
Na wat uitpuffen kon aan de
laatste lunch worden begonnen
waarna men echt kon
gaan recupereren en zich opgaan
maken voor de terugreis.
Een trainingskamp dat
mede dankzij de club AFC
Quick, sponsors, (bege)leiding
en organisatoren tot een succes
mag worden gerekend,
bedankt! Zondagavond laat in
bed spoken de gedachte aan
dat 'de herinnering aan geluk
die, in een weemoediger
toonaard, ook geluk mocht
zijn' door het vermoeide
hoofd.
TEKST : JEEN BUNNIK &
JORDI VREEKAMP
FOTO’S: GERARD VAN DE WERFF

RUBRIEK NAAM
EDITIE AMERSFOORT CROSSPASS
MAART 2011 JAARGANG 1, SEIZOEN ‘10 -’11 NUMMER 3
COMPLEX TEST COBU BOYS
Iedere maand beoordeelt
Rondom Voetbal het complex
van een amateurvereniging
in de regio aan de
hand van een aantal vaste
criteria. Op zaterdag 8 januari
bezocht Ton van Zoeren
het terrein van Cobu
Boys in Amersfoort.
Naam
Sportpark Zielhorst is de naam
van de plek waar Cobu Boys
sinds de jaren tachtig resideert.
De huidige zaterdag
vierdeklasser werd opgericht
op 1 september 1946. De
naam van Cobu Boys vloeide
voort uit een afkorting van de
eerste benaming, -
Coninckstraat buurt, een
buurt in het hartje van Amersfoort,
alwaar men indertijd de
club oprichtte.
Ligging
Het sportpark ligt ingeklemd
tussen twee verkeersaders. De
drukke A1 en de rondweg van
Amersfoort zorgen voor een
licht ruisend geluid. Van een
serene stilte is geen sprake.
Teamwork bij
VV Hoogland
Daar zijn ze dan: de lang verwachte
prachtige dug-outs in
de clubkleuren,
geschonken door de Club van
100!
Nadat het bekend werd dat de
dug-outs deze week gebracht
zouden worden, is de materialen
commissie koortsachtig aan de
slag gegaan om alles te regelen
en in het werk te stellen zodat
deze voor de komende thuiswedstrijd,
20 februari, tegen de nummer
twee in de competitie,
Hercules 1, officieel in gebruik
kunnen worden genomen.
Al spoedig ging het nieuws als
een lopend vuurtje door het dorp
en vele handen en materialen
werden aangeboden om deze
klus te klaren. Fa. Schoonderbeek
en Loonbedrijf Verbeek stonden
onmiddellijk klaar om te helpen
met allerlei hand- en spandiensten
en ook de fa. Smink was paraat
. Jos Hilhorst regelde al snel
het benodigde zand en stenen,
waarbij Gijs Koller zorgde voor de
juiste verankering en het verwijderen
van de oude betonplaten.
De mannen van de materiaal
commissie spelen een belangrijke
rol bij het tegels leggen en egaliseren
en uiteraard het benodigde
sjouwwerk. Kortom, een enorme
team inspanning.
Daarbij moeten wij de inspanningen
van en financiële bijdrage
van de Business Club, club van
100, Barneveld Digitaal niet vergeten.
Parkeerplaatsen genoeg, al
moeten die wel gedeeld worden
met buurman HVC ,
handbalvereniging Fidelitas en
de wielrenners van Eemland.
Velden
Cobu Boys heeft drie speelvelden
ter beschikking, waarvan
één een kunstmat en een trainingsveld.
Het hoofdveld ligt
centraal gelegen en bestaat
uit natuurgras. Getooid met
een elektronisch scorebord en
dug-outs van plexiglas ziet het
er gelikt uit. Opvallend is dat
er nog maar weinig reclameborden
de arena omzomen.
Plezierig is dat recent het voetpad
achter het doel op het
hoofdveld verbreed is. Het
was altijd dringen daar , maar
dat is nu verleden tijd.
Kleedkamers
Zoals de buitenkant van het
clubgebouw uit ziet, zo zien de
kleedkamers er ook uit. Het
interieur heeft zijn beste tijd
gehad. Gebrekkige douchekoppen
met weinig warm
water, volgens ingewijden ,
zijn aan vervanging toe. De
broodnodige renovatie staat
op de agenda bij vereniging.
Kantine
In tegenstelling tot de saaie
buitenkant van het clubgebouw
is de fraaie en gezellige
inrichting aan de binnenzijde
van de grijze kolos aangenamer.
Een grote zaal met veel
zitjes en lange tafels nodigen
uit voor een langer verblijf.
Een ruime en opgeruimde bar
met vriendelijk personeel dat
met plezier werkt, voelt goed
aan . Prettig is dat je vanuit
het verblijf zicht hebt op alle
velden. Dus ook met slecht
weer zit je als toeschouwer
goed.
Broodje bal
Voor 1,80 een echte aanrader.
Goed van smaak en glijd als
het ware naar binnen. De lekkernij
heeft lekker in de jus
liggen sudderen, want een
mes is niet nodig. Het broodje
dat het gehakt verbergt, is ook
van goede kwaliteit. Alleen de
bal gehakt is al een tweede
bezoek aan het sportpark
waard.
Toiletten
De sanitaire voorzieningen
zijn het paradepaardje van de
club. Fraaie ruimtes met mooi
tegelwerk en degelijk sanitair.
Blinkende spiegels en wastafels
verplichten de gebruiker
welhaast om zich tijdens het
bezoek net als thuis te gedragen
. Alles is tot in de puntjes
proper, wat doet vermoeden
dat er daar vrouwelijke handen
de scepter zwaaien.
31
Totaaloordeel
Cobu Boys is een groeiende
vereniging en heeft daar alle
faciliteiten voor. Jammer van
het sombere clubgebouw, dat
weinig uitstraling heeft en de
kleedkamers, die over de
datum zijn. Maar de minpunten
van de grijze kolos worden
ruimschoots goedgemaakt
door de gezellige kantine met
vriendelijke bediening en het
overheerlijke balletje.
'Je speelt zoals je traint'
Een oude wijsheid in de voetballerij, welke suggereert
dat je alleen kan presteren op de wedstrijddag als je
goed getraind hebt. Volgens mij staat deze weer haaks
op: “een slechte generale repetitie is een goed optreden…”.
U zegt het maar!
Wel vreemd dat dit per speler verschilt. Immers,
de ene speler heeft twee honderd procent trainingen
nodig om ook in het weekend maximaal
te kunnen presteren, terwijl de ander met minder trainen
(of zelfs soms niet trainen) dezelfde prestatie op de mat
legt.
Zelfde verhaal met de warming-up. In mijn 'actieve' periode
als speler (degene die mij hebben zien spelen, snappen
waarom het tussen de befaamde aanhalingstekens
staat…) was er een aantal ploeggenoten dat de warmingup
echt gebruikte om wat te klieren met de bal. Zodra er
een trainer kwam die ook maar probeerde wat pylonen
neer te zetten, was deze eerder weg dan dat je zijn naam
kon onthouden……
Zoals sommigen van u nog wel zullen herinneren, is ondergetekende
trainer geweest van de zondag 1 van de SV
Kampong. Een prachtige club, fantastische mensen, en
niet te vergeten een leuke plezierige spelersgroep. Deze
spelersgroep deed het vooral in nacompetities op weg
naar de eerste klasse erg goed, zoals sommige Amersfoortse
clubs zich wellicht nog kunnen herinneren……
Afijn, waarom SV Kampong genoemd? Deze groep beheerste
het als geen ander om soms echt schandalig matig
te trainen, om vervolgens een dijk van een wedstrijd op
zondag af te leveren. En de wedstrijd warming-up hebben
we echt gezamenlijk, in goed overleg, en vooral heel
langzaam, op een bepaalde manier in moeten voeren.
Toen ik net tekende bij de SV Kampong was men bang
dat 'deze jonge ambitieuze trainer' een pylonentrainer
was….. Dat ik alle vooraf bedachte looplijnen met pylonen
op het veld aangaf en dat ze doodmoe van het lopen
nog aan de wedstrijd moesten beginnen. Ik denk dat we
daar samen wel uitgekomen zijn! Bottomline: zit een warming-up,
of scherp trainen, tussen de oren?
Wat mij betreft een beetje van beiden. Natuurlijk moet je
een bepaald stukje arbeid geleverd hebben om wedstrijdfit
aan de start te verschijnen. Je lichaam moet gewend
zijn aan een bepaalde mate van inspanning zoals we allemaal
weten. Het is echter de belangrijkheid die je er ZELF
aangeeft die je de wedstrijd inbrengt. Ik denk dat dit te
maken heeft met mentale weerbaarheid. Je hebt spelers
die, als de eerste bal niet goed is, een volle helft nodig
hebben zich enigszins te herstellen. Dat is niet te rijmen
en zit echt tussen de oren.
En ja, wat zou ik graag nu vertellen over Roda’46 zondag
1. En dan gelijk ook namen noemen he?!! Wie doet een
fantastische warming-up? Wie dekt zich in of verstopt
zich? Daar heb ik een paar koningen in… Maar dat doe ik
niet. Hoewel, ik wil wel zeggen dat het altijd dezelfde
jongens zijn die altijd wedstrijdscherp beginnen en er gelijk
staan. Los van trainingsarbeid, los van de warmingup.
Fluitje gaat, knop om en winnen. Zo mag ik het graag
zien….
PS: was het bij de SV Kampong dan allemaal geweldig?
Neen, toen ik na twee jaar de club verliet was ik 22 kilo
zwaarder dan toen ik er kwam!