MIJN OLYMPISCHE MISSIE - Pauw & Witteman

More documents

Recommendations

Info

het vooraanstaande lid van de bezoekende vereniging dan ook vriendelijk doch dringend om een andere plek op de tribune te zoeken. Je had zijn gezicht moeten zien... “Ik wil je bedanken,” begon hij plechtig. “Bedanken, hoezo?” reageerde ik verrast. “Ik wil je bedanken voor het feit dat mijn dochter blijft waterpoloën.” Na een teleurstellend seizoen in Zaandam, had Marjan inderdaad overwogen om er een punt achter te zetten. “Natuurlijk had ik graag gezien dat ze bij Nereus was blijven spelen. Maar liever bij DONK in het water, dan dat ze helemaal stopt met de sport. Ik hoop dat ze er weer zoveel plezier in krijgt, dat ze zich ook weer beschikbaar stelt voor Oranje. De Olympische Spelen van 2000 mag ze toch eigenlijk niet missen na al die jaren?” Marjan speelde een aantal fantastische seizoenen in Gouda. Bondscoach Jan Mensink haalde haar terug bij de nationale selectie, in 1999 werd ze uitgeroepen tot beste midvoor van de wereld en ze verdiende een plek in het All Star Team van de wereldzwemfederatie. In 2000 behaalde ze met Nederland een vierde plaats op de Olympische Spelen in Sydney. Na twaalf maanden ‘verkering’ vroeg ik Marjan ten huwelijk. In december van het jaar, waarin dat eerste olympische waterpolotoernooi voor de dames had plaatsgevonden, trouwden we. Op den Velde senior werd mijn schoonvader. We bouwden een heel speciale band op samen. Bijna bij Oranje In 1998 kwam ik al even in de buurt van mijn olympische droom. Ik was bezig aan mijn tweede seizoen bij DONK, toen damesbondscoach Jan Mensink mij belde met de vraag of ik interesse had in een baan als assistent-coach bij de nationale vrouwen selectie. Mensink speelde open kaart. Hij legde alle mitsen en maren op tafel en vertelde me dat hij moest kiezen tussen Marcel ter Bals en mij. Omdat hij Ter Bals al goed kende, ging de voorkeur uit naar een samenwerking met zijn streekgenoot. Ik kwam eigenlijk alleen maar in aanmerking, als ik me per direct beschikbaar zou stellen. Ter Bals wilde namelijk pas aan het einde van het seizoen zijn functie als coach van Het Ravijn opgeven. Ik wilde natuurlijk maar wat graag naar de Olympische Spelen. Dit was een grote kans. En ik had ook echt het gevoel dat ik van toegevoegde waarde was voor het bestaande begeleidingsteam. Jan Mensink en Marcel ter Bals leken veel op elkaar. In mijn ogen was het goed om iemand te kiezen die complementair was aan de hoofdcoach. Maar net als Ter Bals, wilde ik mijn clubteam niet middenin het seizoen laten vallen. Ik had het naar mijn zin, Marjan was net op mijn verzoek naar 20 ‘Mijn olympische missie’
Foto’s boven: Robin van Galen in januari 2008 op de bank en langs de kant in het Amsterdamse Sloterparkbad, tijdens het kwalificatietoernooi voor het EK, later dat jaar in Malaga. Actiefoto: Mieke Cabout. (Foto’s Wim Hollemans) Foto’s onder: In augustus 2007 plaatste het Nederlands damesteam zich in Kirishi (Rusland) als eerste Europese land voor de Olympische Spelen. ‘Mijn olympische missie’ 21
Page 1 and 2: MIJN OLYMPISCHE MISSIE Robin van Ga
Page 3 and 4: Voorwoord De laatste twintig jaar v
Page 5 and 6: Inhoud 1. De aanloop 8 a. Talent 8
Page 7 and 8: ‘Mijn olympische missie’ 7
Page 9 and 10: eigen foto ‘Mijn olympische missi
Page 11 and 12: lang heb ik iedere dag gerevalideer
Page 13 and 14: 12 5 3 6 1. Robin (voor 2e van link
Page 15 and 16: Leerschool Mijn eerste coachmissie
Page 17 and 18: Het is leuk om te zien, dat Rob en
Page 19: Nadat we Ilse Sindorf (later assist
Page 23 and 24: die als torenhoge favoriet aan Sydn
Page 25: Kuilen uit alle hoeken en standen r

MIJN OLYMPISCHE MISSIE - Pauw & Witteman

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?