Van Otterplaat tot Groenveldsweid, jaargang 2007 - Stichting ...

Een stukje herinnering
Van de heer Piet Glas uit Hoogwoud ontvingen wij onderstaande
herinnering aan zijn jeugd in Zuid-Scharwoude.
Zijn gehele levensverhaal kunt u lezen in het jaarboek
van de vereniging Hooghoutwoud van 2006. Piet Glas is
de grondlegger van het bekende autobedrijf Glas aan De
Gouw in Hoogwoud.
Ik ben geboren op 7 februari 923 op het Kerkepad (tegenwoordig
Langebalkweg 1) te Zuid-Scharwoude in een
arm vissersgezin. Ik liep in de Koog op de lagere school,
die vlak bij ons huis was. Door het voetballen, wat we op
het schoolplein deden, vlogen de kappen van de klompen
nog al eens door de lucht. Dit tot boosheid van mijn
moeder. Zo leerde ik al gauw om de klompen te repareren
met ijzeren bandjes.
Na de lagere school ging ik naar de Ulo, wat me slecht
beviel. Daarna ging ik al snel naar de ambachtsschool in
Alkmaar, totdat ik dat ook zat was. Ik was ondertussen
bevorderd tot fietsenmaker voor de hele familie en die
was vrij groot. Niet bij ons thuis, want ik had maar één
zus en één broer, maar mijn vader had negen broers en
zussen en mijn moeder was ook met zijn tienen. Ik had
het geluk dat de meeste familie in Langedijk woonde.
Dus toen het verplicht werd dat je een wit achterspatbord
moest hebben en een brandend achterlicht, ging ik met
die spullen bij de familie langs om dat te verkopen en te
monteren.
In de tijd dat ik op de ambachtsschool liep, repareerde ik
al vrij veel fietsen in de fuikenboet van mijn opa, die visserman
geweest was. Tot overmaat van ramp is het huisje
verbrand op een avond dat de familie naar een toneelvoorstelling
was.
Het huis brandde helemaal af. Wij gingen toen in die boet
wonen en sliepen bij opa en opie op zolder. Ik was toen
wel gelijk mijn werkplaats kwijt. Het enige voordeel wat
ik aan de brand overhield was een nieuwe fiets, want ik
moest wel weer naar school. Deze fiets konden we voor
een speciale prijs kopen bij Jan Krul. Ik kwam daar veel
over de vloer en leerde daar ook wel eens wat. Krul was
een al wat oudere man die, naast fietsen repareren, ook
bier bottelde. Hij had in de kast altijd een fles jenever
staan, waar hij zo af en toe een slok van nam en dat kon je
altijd aan hem ruiken. Aan de zolder zat een dikke balk,
waar op stond: “Borgen is vaak dubbel pech, de klanten
kwijt, de centen weg.”
Deze spreuk is me al die jaren bijgebleven.
Het huisje van de familie Glas aan het Kerkepadje.
Tussen het huis en het boetje rechts zijn de fuiken van visser Glas duidelijk te zien.
Oktober 2007 43