Van Otterplaat tot Groenveldsweid, jaargang 2007 - Stichting ...

De ramp op het Alkmaarder-meer: 10 juni 1956
Langedijk in rouw
Alle wegen en paden komen namelijk uit op die
Dorpsstraat, waar iedereen dan verder doorheen moet.
In menig huis is het elke dag het grote gespreksonderwerp.
De begrafenissen, één voor één, woensdag twee en
donderdag twee, bundelen alle emoties nog een keer. Op
straat is het daarbij telkens heel stil, op de kerkhoven is het
heel druk. Bewogen spreekt meester Kriek bij alle vier en
burgemeester Schelhaas heeft troostende woorden voor
de families. Het medeleven is heel breed, van de plaatselijke
katholieke jeugdbeweging tot de Commissaris van
de Koningin, de ramp is te groot om een lokale aangelegenheid
te blijven. Ook de landelijke kranten hebben er
uitvoerig over bericht.
Sprekers en getroffen families hopen wel dat het mooie
jeugdwerk wordt voortgezet, want de angst om ooit nog
iets te doen wat ook maar enig risico oplevert is nu begrijpelijkerwijs
erg groot.
Hoe nu verder
En dan … moet iedereen toch weer verder. In de jaren
’50 zijn er nog geen hulpverleners, er bestaat geen nazorg
en flink zijn is een grote deugd. Verwerken doet iedereen
maar op zijn eigen manier. Dus roept de harde realiteit
om door te gaan.
Oktober 2007 61