Bouwkundige detailleringen bakstenen molens ... - Monumenten.nl

6 Goot langs de kaprand
6.1 Doel van de voorziening
Het regenwater dat op de kap van een molen
valt, loopt langs de kap omlaag en komt
geconcentreerd op de romp terecht. Afhankelijk
van de vorm en grootte van de kap komt het
water ongeveer 1,5 meter onder de onderzijde
van de kap op het metselwerk terecht. Doordat
het water hierop geconcentreerd terecht komt
kan dit mogelijk lokale vochtproblemen tot gevolg
hebben.
Afhankelijk van de staat van het metsel- en
voegwerk zal de muur in meer of mindere mate
dit water opzuigen. Deze hoge vochtbelasting kan
lekkage tot gevolg hebben. Het hangt erg af van
het opzuiggedrag van dit stuk muur of deze
vochtbelasting voor lokale vochtproblemen zorgt.
Het doel van de goot langs de kaprand is het
opvangen van het druipwater van de kaprand
zodat dit niet op het metselwerk terecht komt.
6.2 Theoretisch kader
58
Figuur 6.1 – Goot langs de kaprand
Bij het beoordelen van de keuze of het aanbrengen van een goot langs de kaprand al dan
niet zin heeft, speelt het opzuiggedrag van de molenmuur een belangrijke rol. Bij normaal
gezond metsel- en voegwerk zal het water uit een regenbui in belangrijke mate worden
opgenomen door de muur en bij de eerst volgende droge periode weer worden afgestaan
aan de buitenlucht. De lokale vochtbelasting die ontstaat door het water dat langs de kap
op het metselwerk terecht komt zal hierbij geen probleem vormen.
Wanneer de buitenmuur gehydrofobeerd, geteerd of bepleisterd is met een weinig poreus
materiaal zal er nauwelijks sprake zijn van vochtopname en stroomt het water langs de
muur. In deze gevallen is de vochtbelasting op voornamelijk raam- en deuropeningen of
eventuele scheuren aan de buitenzijde van de muur hoog. In het geval de muur zonder een
pleisterlaag is afgewerkt met een verfsysteem zal het van de eigenschappen van dat
verfsysteem afhangen hoe de muur zich zal gedragen. Wanneer een goot langs de kaprand
is aangebracht zal een gedeelte van het regenwater worden opgevangen en afgevoerd naar
beneden waardoor de vochtbelasting op de openingen vermindert.
De vraag is hierbij wel hoeveel water er daadwerkelijk langs de kap naar beneden loopt en
in de goot belandt. Wanneer het waait staat de kop in de richting van de wind. Het meeste
water komt via de wieken tegen de askop en valt een aantal meter lager op de molenromp
of het water wordt van de wieken afgeblazen en slaat tegen de romp (Figuur 6.3). De goot
langs de kaprand loopt niet door onder de askop, maar begint hiernaast pas (Figuur 6.2).
Juist onder dit gedeelte, waar wel veel water opgevangen zou kunnen worden, bevindt zich
dus geen goot. De goot zou in dit geval weinig invloed hebben.