De zoektocht van Ahmed Aboutaleb ZSM blijkt “winstpakker ...

delicten. We moeten hem nu eindelijk aan het
verstand zien te peuteren dat hij moet kappen
met zijn handel in dit zeer gevaarlijke spul. De
gewone man mág dat vuurwerk simpelweg niet
in handen krijgen.’
Verminkingen
Het is eind oktober 2011 wanneer officier Frank
terugblikt op zijn grote, internationale onderzoek
tegen de inmiddels 65-jarige Hendrik B. Op dat
moment zijn op twee plaatsen in Nederland
alweer de eerste twee vuurwerkslachtoffers
gevallen.
Frank, die de incidenten nog niet kent: ‘Vreselijk,
die jaarlijks verwondingen, die foto’s van verminkingen.
We moeten jeugd én ouderen beschermen
tegen dit kwaad, dat ook steeds hogere
maatschappelijke kosten met zich meebrengt.
Door mensen als deze verdachte groeit dit kwaad
verder en daarom óók heb ik een zeer forse straf
tegen hem geëist. Vijf jaar gevangenisstraf, terwijl
mij was geadviseerd – en ik heb dat gememoreerd
in het requisitoir – een nog hogere straf te
vorderen.’
Als in de eerste helft van 2010 signalen worden
opgevangen dat vuurwerkhandelaar B. weer hoe
langer hoe meer duistere zaken doet, zetten het
Functioneel Parket in Zwolle en de politie Drenthe
in augustus/september een groot onderzoek
tegen hem op. Geen middel blijft onbenut om de
handel en wandel van de slimme rassjoemelaar
exact te volgen, omdat er aanwijzingen zijn dat de
man vanuit Duitsland zijn koers verder naar het
oosten en zuiden van Europa aan het verleggen is.
B. moet in het vuurwerkgekke Nederland worden
gestopt. Een fors deel van zijn gevaarlijke illegale
vuurwerk behoort tot de zwaarste categorie –
massa-explosief – en ook dat wordt zonder
scrupules op de markt gegooid. Tegen prijzen die
zomaar vier keer over de kop gaan.
opslagbunkers
Met milieuofficier Frank als coördinator wordt
een lijvig dossier-B. opgebouwd aan de hand van
verhoren in binnen- en buitenland, arbeidsintensieve
observaties (zie ook kader, red.), telefoontaps
en doorzoekingen waarbij verboden koopwaar
in beslag wordt genomen. Wil Frank
daarover: ‘Er ligt nu dus naar mijn mening een
zeer volledig dossier, maar in één ding zijn we
niet geslaagd: we hebben nooit de grote opslag
van de man kunnen ontdekken. Hij is goed thuis
in Duitsland, waar hij alle opslagbunkers van
vuurwerk kent, maar we denken dat hij steeds
weer alternatieve locaties zoekt, ook in andere
landen. We hebben hier te maken met een uiterst
slimme heer, een zestiger die waarschijnlijk niet
12 | Alles afwegende - Opportuun 12 - december 2011
anders kan dan illegale handel drijven. In
vuurwerk, maar ook in alcohol, valse merkkleding
en sigaretten. B. gaat, ook volgens de
reclassering, calculerend tewerk. Hij aanvaardt
gewoon de risico’s van het vak. Hij heeft ook
geen enkel bezit op zijn naam staan. Alles is
blijkbaar overgedragen en geld hebben we, ook
op banken, niet kunnen traceren. Wel zijn een
paar forse handelstransacties achterhaald,
waarin bedragen van vele tienduizenden euro’s
geen uitzondering zijn. Maar volgens deze
recidivist moet hij leven van een wajonguitkering.
Tja, hoe hij aan déze vorm van inkomen
komt, snap ik ook niet… Misschien dat de
gemeente een bepaalde financiële steun ooit
heeft omgezet in een wajonguitkering?’
Lawinepijlen
‘Binnen het kader van de Wet Economische
Delicten – met straffen tot maximaal zes jaar –
heb ik vijf jaar geëist tegen de man,’ licht de
Internationale aanpak
Aanklager Frank kwalificeert zijn case tegen verdachte
b. uit roderesch als “een groter dan normaal
onderzoek”, maar dat klinkt haast als een understatement
omdat er erg veel capaciteit in het onderzoek
is gaan zitten. Doordat de handelaar geldt als
een van de grotere leveranciers van illegaal vuurwerk
in Noord- Nederland kreeg de vervolging een
internationaal karakter. Tot in portugal werden
observatieteams ingezet en zeker vijftien rechtshulpverzoeken
gingen uit naar Duitsland, belgië,
Spanje, Frankrijk, Luxemburg, polen, portugal en de
Verenigde Staten. Voor zijn illegale transacties bleek
de verdachte zelfs speciale tolken te rekruteren.
aanklager toe. ‘Hoe hoger de straf des te langer
hij geen vuurwerk op zo grote schaal kwijt kan,
heb ik geredeneerd. En B. is natuurlijk allesbehalve
een first offender. De rechtbank heeft 22
juli jl. van mijn eis dertig maanden cel gemaakt
plus een jaar stillegging van zijn business. B.
werd schuldig bevonden aan het importeren, in
voorraad hebben en verkopen van professioneel
vuurwerk zonder vergunningen. Die halvering
van mijn strafeis heeft alles te maken met het
feit dat Hendrik B. werd vrijgesproken van de
import van zo’n vijftien ton zwaar vuurwerk,
waaronder 20.000 lawinepijlen, in november
2010. Die lawinepijlen kwamen vanuit Portugal
naar Duitsland. Middels een baken en een
observatieteam kon het transport vanaf het land
van herkomst lange tijd worden gevolgd, totdat
men het spoor – vrijwel op de plaats van
bestemming - onverwacht bijster raakte.’
In zijn reeks voorgaande veroordelingen ging de
Drentse handelaar automatisch in hoger beroep,
maar deze keer volgde er een appel van het OM.
Frank: ‘Vroeger werd je als aanklager dan haast
verplicht mee te appelleren, maar ditmaal
tekende ik zelf beroep aan omdat B. in mijn ogen
die hogere straf verdient. Hij moet langer uit de
roulatie. En we hebben er vertrouwen in dat we
tot een bewezenverklaring van zijn aanschaf van
die vijftien ton levensgevaarlijk spul kunnen
komen. Ik streef er, in de eerste helft van
december bij het Hof in Leeuwarden, naar dat
wordt bewezen dat hij die megapartij heeft
geïmporteerd in Nederland óf nog opgeslagen
heeft liggen ergens in Duitsland. Daarvoor
beschikken we over goede documenten. En extra
stukken van een nog lopend rechtshulpverzoek
zal ik de advocaat-generaal nog aanleveren. Er
wordt bovendien gewerkt aan een ontnemingsvordering.’
Opnieuw dus een “wordt vervolgd” van een case
die draait om milieudelicten van een goede
bekende van Justitie. ‘Zaken zijn zaken… ook in
de rechtspraak. Ik heb na het vonnis in Assen
gewoon goed geslapen, maar gelukkig ben ik
niet met deze uitspraak,’ erkent Wil Frank. Er
klinkt enige verontwaardiging door in zijn
slotopmerking. ‘Eigenlijk is het schandelijk dat
je als overheid zoveel energie en geld moet
besteden aan iemand, die al jaren, echt aan de
lopende band, bijna altijd wel een onderzoek
tegen zich heeft lopen. Het is van de gekke.
Zomer 2010 een groot onderzoek opgezet, daar
ontzettend veel opsporingscapaciteit ingestopt,
en nu zijn we er nog niet vanaf.
Tekst: Gerard Trentelman
Foto’s: Herman Engbers
‘Ik geniet
vooral van
grote onder-
zoeken’
oVer wiL h. FrANK (64):
‘ik wil minstens tot 68-jarige leeftijd werken
in dit mooie, spannende beroep, waarin ik
vooral geniet van grote onderzoeken.’
De in Groningen geboren wil Frank (ge-
trouwd, vier kinderen) had nooit kunnen
bevroeden dat hij nog eens officier van justitie
zou worden. ‘Als 26-jarige wilde ik economie
gaan doen, maar omdat je met rechten op
meer plekken terecht kunt, werd het die
avondstudie. Maar advocaat of aanklager
worden..? Dat was echt de ver-van-mijn-
bedshow.’
hij startte bij het oM als kandidaat-verkeers-
schout en werd in 1988 officier in Groningen
na twee jaar “plaatsvervangend” te zijn
geweest. Vier jaar specialiseerde hij zich in
fraude om in 1995 als milieuofficier in Almelo
te gaan werken. in die functie keerde Frank in
2001 terug naar zijn geboortestad. Vanaf 2005
ressorteert hij als milieuofficier onder het
Functioneel parket in Zwolle.
Typisch in zijn carrière? ‘Als men hoort dat ik
aanklager ben, veronderstelt íedereen dat de
naam Frank met ck wordt geschreven…’
Opportuun 12 - december 2011 - Naam artikel | 13