NHG-Standpunt Toekomstvisie Huisartsenzorg ... - Vilans

1. Samenvatting
1.1. Inleiding
NHG-Standpunt ‘Huisartsgeneeskunde voor ouderen’ (definitieve versie vastgesteld tijdens de ALV van
31-5-2007 © NHG, 2007)
07-703-not
De Nederlandse bevolking veroudert. Huisartsen krijgen daardoor steeds meer te maken met
oudere patiënten, van wie de meeste vroeger of later met complexe problematiek worden
geconfronteerd. Dit betekent dat de zorgvraag van deze patiënten in toenemende mate
speciale aandacht van de huisarts vraagt.
Voor achtergrondinformatie wordt verwezen naar bijlage 1.
Huisartsenzorg is continue, generalistische en contextgerichte zorg. De zorgvraag van de
patiënt staat voor de huisarts centraal. In aanvulling op de algemene kenmerken voor de
huisartsenzorg zoals geformuleerd in de Toekomstvisie Huisartsenzorg 2012 en de uitwerking
daarvan, zijn in dit NHG-Standpunt aanvullende uitgangspunten voor de zorg voor ouderen
geformuleerd. Hiermee worden accenten gelegd in het huisartsgeneeskundig zorgaanbod.
Er is een ontwikkeling te verwachten dat huisartsenvoorzieningen een aanvullend zorgaanbod
voor oudere patiënten met complexe problematiek gaan ontwikkelen en aanbieden. Zij
kunnen daarmee inspelen op de vraag, en doelmatige en kwalitatief goede zorg bevorderen.
Het Standpunt heeft betrekking op alle ouderen, en in het bijzonder ouderen met complexe
problematiek. De volgende definitie wordt gehanteerd:
Definitie complexe problematiek
Bij complexe problematiek is er sprake van een oudere persoon met één of meer van de
volgende problemen, die vaak met elkaar interacteren: cognitieve beperkingen, handicaps,
psychosociale problematiek, multimorbiditeit, polyfarmacie en maatschappelijk isolement
(alleen wonen, zonder of met weinig mantelzorg; eenzaamheid). Het gaat expliciet niet alleen
om chronische zorg, maar ook om veelvoorkomende klachten/aandoeningen van ouderen
(duizeligheid, slecht zien, horen, etc.).
Het Standpunt heeft de volgende probleemstellingen als uitgangspunt (zie verder hoofdstuk
2):
• de beperkte evidence over diagnostiek en behandelingsmogelijkheden bij ouderen;
• de beperkte kennis over multimorbiditeit bij ouderen;
• de kwetsbare positie van ouderen met complexe problematiek;
• de complexiteit van het zorgaanbod met als risico versnippering en gebrek aan
samenhang.
Een belangrijk uitgangspunt van het Standpunt is dat de zorg voor ouderen met complexe
problematiek vraagt om samenhang en daarom gegeven moet worden in een samenhangend
zorgnetwerk. De huisarts heeft hierbinnen vanuit zijn overzicht de regierol, gericht op
onderlinge afstemming van het beleid van de betrokken (huis)artsen en andere hulpverleners.
(Zie voor de uitgangspunten hoofdstuk 3.)
4