Notulen - Gemeente Helmond

Een begroting kan nog zo goed zijn en financieel op orde zijn, toch gaat het erom dat de burger zich uiteindelijk
kan herkennen in de overheid. De burger wil weten of hij de overheid wel kan vertrouwen. Zijn de
bestuurders er ook voor hem? Zijn zij voldoende herkenbaar in hun handelen? Basis van vertrouwen is het
hanteren van de juiste maat. Wij kennen veel spreekwoorden waarin sprake is van maat en het nemen van
de maat. In Mattheüs 7, vers 2, kunnen wij lezen: “Met de maat waarmee gij anderen meet, zal ook u
gemeten worden.” Deze wijze les zou de overheid tot basis moeten dienen. Maar vaak is het tegenovergestelde
waar. De overheid meet met twee maten, komt daarbij niet betrouwbaar over en vindt het dan nog
vreemd dat de burger de bestuurders de rug toekeert en vanuit het politieke midden de grenzen op de linker-
en rechterzijde afgraast naar betrouwbaarheid. Ook in Helmond is het meten met twee maten niet zomaar
een incident, maar schering en inslag. Ik zal zo dadelijk een aantal voorbeelden noemen.
Ik wil beginnen met de ambtstermijn van de burgemeester. Deze loopt 30 juni 2008 af. De burgemeester is
in ons staatsbestel niet zomaar iemand. Hij wordt door de Kroon benoemd, heeft een eigen bestuurlijk
domein naast zaken die hem vanuit de raad worden opgelegd. De burgemeester is in wezen ook het eerste
gezicht naar buiten. Ik had de vraag voorgelegd de inwoners van onze stad te vragen hoe zij over de eerste
burger denken. Wat Helmond Aktief betreft zou een dergelijk onderzoek gedaan kunnen worden middels een
representatieve steekproef. Het antwoord van het college is: njet, nada, nee! Een peiling hoort volgens het
college niet bij een zorgvuldige procedure, waarbij het college opmerkt geen rol te vervullen in de procedure.
Twee maten: enerzijds wegkijken en in de openbaarheid geen rol willen vervullen, maar anderzijds wel opmerken
dat een peiling niet past in een zorgvuldige procedure. Ik stel vast dat het college hier wel degelijk
een rol speelt. Helmond Aktief blijft voorstander van het houden van een peiling en ik zal daarover door
middel van een motie, die wordt gesteund door de fractie van Helder Helmond, de mening van de raad
vragen. (Motie 29.)
Voorzitter, ik heb een vraag gesteld over het activerend huisbezoek en eenzaamheidspreventie. Ik wacht de
evaluatie over activerend huisbezoek af, al moet ik constateren, dat ik het vreemd vind dat geen cijfers en
resultaten voorhanden zijn. De uitvoerende instanties registreren toch hun eigen werk? Of is dat niet het
geval, voorzitter? Wat eenzaamheidspreventie betreft moet ik toch vaststellen, dat het college mijn vragen
wat luchtig afdoet. Er is niet meer nodig dan wat wij nu al doen, is het antwoord. Dat antwoord kreeg ik ook
al bij de voorjaarsnota. Mijn fractie is van mening dat de aard en omvang van eenzaamheid onder vooral
ouderen groter is dan wij denken. Sommige mensen mogen dan wel denken dat Helmond een eiland is,
maar ik denk dat wij wat cijfers betreft niet onder het landelijke gemiddelde liggen. Wij praten dan over het
feit dat ongeveer 40% van de mensen wel eens gevoelens van eenzaamheid kent en dat ongeveer 10% lijdt
aan ernstige gevoelens van eenzaamheid. Voorzitter, wij praten hier over een volksziekte, waaraan wij meer
aandacht moeten besteden. Wegkijken kan niet meer. Zonodig komt de fractie van Helmond Aktief in de
eerste helft van 2008 met eigen voorstellen over een ketenaanpak.
Als wij toch praten over tellen, mijnheer de voorzitter. Het college heeft het activerend huisbezoek niet
geteld, ondanks vragen hierover. Het college heeft in het verleden niet geteld of er wat sportvelden betrof
sprake was van onderbenutting, ondanks vragen hierover. Het college ging wel het aantal bezoekers van
Helmond Sport tellen. Het college kan dus wel tellen, zoals ook weer blijkt uit het leveren van een sluitende
begroting voor volgend jaar. Maar mag ik stellen dat het college niet altijd zin heeft om te tellen? De fractie
van Helmond Aktief zal in 2008 het college regelmatig aan het jasje trekken en vragen om met juiste en
relevante cijfers te komen. Hiermee probeert onze fractie het meten met twee maten terug te dringen.
Een ander voorbeeld is het beleid betreffende de 30-km-zonering. Hierbij wordt verwezen naar landelijke
regelgeving, maar met hetzelfde gemak gaat men voorbij aan milieuproblemen, waarbij gezondheidsrisico’s
aanwezig zijn. Ten aanzien van de handhaving en toegepaste regelgeving betreffende de fijnstofproblematiek
houdt het college zich op de vlakte. Voor wat de luchtkwaliteit betreft wordt verwezen naar een
rapportage van de SRE-Milieudienst, een rapportage die voor zover deze Helmond betreft door het college
akkoord is bevonden. Kan het college aangeven welke knelpunten er op dit moment zijn ten aanzien van
luchtkwaliteit en fijnstofproblematiek waar niet voldaan wordt aan de landelijke normen? Om welke locaties
gaat het hier in Helmond en wat gaat het college hier op korte termijn aan doen?
Bestemmingsplannen, voorzitter, zijn belangrijke instrumenten. De overheid kan regelen, voorschrijven en
reguleren. Burgers kunnen aan een bestemmingsplan rechten en plichten ontlenen. Een bestemmingsplan
biedt ook rechtsbescherming voor de burger. Wijzigingen in bestemmingplannen dienen dan ook zorgvuldig
te worden afgewogen. Informatie en inspraak dienen zorgvuldig te verlopen. Op de Steenweg komt een
nieuwe bebouwing. Een deel daarvan wordt opgetrokken tot 17 meter. Bewoners van de Irenelaan krijgen dit
bouwwerk in de achtertuin, waardoor er in ernstige mate slagschaduw ontstaat. Mensen kunnen de zon wel
Notulen gemeenteraad, 8 november 2007 34