Tiecelijn - Reynaertgenootschap
Tiecelijn - Reynaertgenootschap
Tiecelijn - Reynaertgenootschap
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Tiecelijn</strong> 21<br />
7 Zie o.a. Ulla Musarra-Schroeder, ‘Proust in de laatmodernistische Italiaanse literatuur’, in: Liesbeth<br />
Korthals Altes en Dick Schram (red.), Literatuurwetenschap tussen betrokkenheid en distantie, Assen, Van<br />
Gorcum, 2000, p. 115-124 (‘Ondanks een zekere reserve ten aanzien van Proust in de jaren vijftig, zestig,<br />
kan tijdens het postmodernisme een revival van Proust worden waargenomen’, p. 121).<br />
8 Zo weet de online encyclopedie Wikipedia te melden dat er Reynaertachtige figuren te vinden zijn in<br />
John Crowleys roman Beasts (1976), Michael Connelly’s Echo Park (2006) en Ralph Ellisons klassieker<br />
Invisible Man (1952). Vooral laatstgenoemde roman nodigt uit tot meer onderzoek. Hij voert een zekere<br />
Rinehart op, die voortdurend van identiteit lijkt te wisselen. In de roman is op een gegeven moment<br />
sprake van ‘the possibilities posed by Rinehart’s multiple personalities’ (Penguineditie van 1976, p. 401)<br />
en van ‘Rinehartism – cynicism’ als de onmogelijkheid ‘not to take advantage of the people’ (p. 406). ‘Like<br />
his namesake, Rinehart assumes many disguises (…) He is the trickster par excellence’ (zie: http://www.<br />
answers.com/topic/rinehart-1). Daartegenover staat dat bijvoorbeeld in Pieter Steinz’ Lezen Etcetera.<br />
Gids voor de wereldliteratuur (Amsterdam/Rotterdam, Prometheus/NRC Handelsblad, 2003), waarin<br />
toch een eigenzinnig overzicht wordt geboden van de romaneske wereldliteratuur, geen enkele verwijzing<br />
naar de Reynaertmaterie voorkomt. Dat staat dan weer in schril contrast met de uitvoerige vermelding<br />
van Van den vos Reynaerde in: Will van Peer en Katinka Dijkstra (red.), Sleutelwoorden. Kernbegrippen uit<br />
de hedendaagse literatuurwetenschap, Leuven/Apeldoorn, Garant, 1992, tweede druk, p. 72-74.<br />
9 Over het ‘vreemdtalige’ karakter van zijn Nederlands heeft Pol Hoste zich bij herhaling uitgesproken<br />
in een aantal (parodische) bijdragen en opiniestukken, die naderhand zijn gebundeld in Foto’s met de aap<br />
(Antwerpen, Icarus, 1997). Bijvoorbeeld: ‘Nochtans is het niet omdat ik Nederlands schrijf dat ik niet<br />
tot de Franse cultuur behoor’ (p. 67). Of: ‘Ik ben een vreemdeling als ik mijn land verlaat, als ik mijn stad<br />
verlaat, als ik mijn huis verlaat, als ik mijn stoffelijk overschot verlaat. Met mijn taal is het niet anders.<br />
Nederlands zijn een vreemde talen’ (p. 74). Of nog, uit een door hem aangehaalde brief van een Noord-<br />
Nederlandse uitgever: ‘Als hij in een andere taal zou hebben geschreven was zijn werk ongetwijfeld in<br />
Nederlandse vertaling uitgegeven’ (p. 107).<br />
10 Sebastian Faulks, Human Traces, Londen, Vintage Books, 2006, p. 350-356.<br />
11 Verzen geciteerd naar de editie van André Bouwman en Bart Besamusca, Reynaert in tweevoud,<br />
Deel I, p. 39 en Paul Wackers, Deel II, p. 43.<br />
12 Zie André Bouwman e.a., Reynaert in tweevoud, Deel I, p. 78 (vers 1483: ‘Ic maectene moonc ter<br />
Elmaren’) en Deel II, p. 81 (vers 1523: ‘Ic maecten monick ter Elmaren’).<br />
13 Maurice Genevoix, ‘Avant-propos’ bij Le roman de Renard, Cercle du Bibliophile, Brodard et Taupin,<br />
1963, p. 23.<br />
14 Jean Dufournet, ‘Maurice Genevoix et ‘Le Roman de Renard’’, in: Revue des Langues Romanes,<br />
vol. 90 (1986), p. 61-83.<br />
15 In vrije vertaling: ‘Die allerbeste Jacques-Marie Rougé, een Tourangeau van goeden huize en gevoed<br />
met krachtige sappen, heeft me ooit verteld over een raaf die een dokter zelf had getemd. Het diertje<br />
woonde alle consultaties bij, aanhoorde het gebruikelijke gejammer: ‘’k Ben zo ziek! ‘k Ben zo ziek!’ Zo<br />
vaak dat het beestje het uiteindelijk zelf kon zeggen, beter dan zij allemaal, met een grafstem. De raaf<br />
ontsnapte op een winterdag, verdwaalde in de sneeuw van wat braakliggend land en werd van tamelijk<br />
ver neergeschoten door een boerenpummel. De man liep er naartoe om hem op te rapen, bukte zich… ‘Ik<br />
ben zo ziek!’ zei de raaf. De man maakte een kruisteken, en loopt nog altijd rond.’<br />
~ 14 ~