Februari 2011 - Politieacademie

More documents

Recommendations

Info

M.-vloer Op 25 mei 2011 organiseerde Stichting Meld Misdaad Anoniem de inmiddels traditionele M.-vloer, een jaarlijkse bijeenkomst van het relatienetwerk van Stichting M.. Dit keer stond de middag in het teken van criminele jeugdgroepen. Gastspreker was onderzoeksjournalist Hans Schaafsma, die zijn boek ‘De buurt is bang – Knelpunten in de opsporing van criminele jeugdgroepen.’ presenteerde. Hierin gaat hij in op de vraag waarom opsporingsonderzoeken naar criminele jeugdgroepen maar moeizaam van de grond komen, waarbij hij focust op het besluitvormingsproces dat voorafgaat aan de start van een dergelijk rechercheonderzoek. Tijdens zijn presentatie betoogde hij dat er knelpunten zijn in de opsporing van criminele jeugdgroepen, waarbij twee mechanismen werkzaam zijn. Enerzijds zijn deze jeugdgroepen in staat een snel antwoord te geven op nieuwe opsporingsmethoden van de politie, anderzijds komt de reactie van de opsporing maar traag op gang. Bestuurlijke aanpak is vaak symptoombestrijding, omdat het sluiten van bijvoorbeeld een coffeeshop juist het zicht vermindert op wat daar gebeurt. Daarom pleit Schaafsma voor opsporingsonderzoeken als een manier om een volledig beeld te krijgen van het probleem van de criminele jeugdgroepen. Zijn advies is de oprichting van permanente rechercheteams om tot een adequate aanpak van deze groepen te komen. Daarnaast acht hij een nauwe samenwerking met jeugdzorg zinvol. In de daarop volgende discussie stemde de zaal hiermee in. Men is van mening dat een vroege aanpak van problemen bij jeugd zal leiden tot vermindering van criminaliteit en verminderde kosten van de opsporing. Directeur Guus Wesselink sloot af met het betoog dat veiligheidshuizen heel effectief zijn vanwege de samenwerking tussen verschillende publieke en private partijen. Rechercheurs kunnen binnen deze veiligheidshuizen een waardevolle rol spelen aangezien zij uit verschillende bronnen over veel waardevolle informatie beschikken. Bovendien kondigde hij aan dat M. vanaf nu samenwerkt met de politie en gemeente op het gebied van jeugd. Zij vormen een nieuwe doelgroep voor Stichting M. Schaafsma, H. (2010). De buurt is bang; Knelpunten in de opsporing van criminele jeugdgroepen. Amsterdam: SWP. Sanne Boes Homicide and Major Crime Investigation Symposium In juni vond onder deze titel in Cardiff een symposium plaats waar academici van over de hele wereld bijeen waren gekomen om elkaar te informeren over recent onderzoek en good practices in relatie tot ‘major crime investigation’. Oud-lector van de Politieacademie Peter Klerks en ondergetekende vormden de Nederlandse afvaardiging in deze verder door native speakers gevormde groep van een kleine veertig academici en senior investigation officers. Bekende mensen als Martin Innes, Peter Stelfox, Mike and Edward Maquire (geen familie), Michael Levi en Rod Broadhurst bemanden de zaal en namen de tijd om recente academische inzichten te verbinden met de praktijk. Dat leverde alleraardigste doorkijkjes op. Zo nam Peter Stelfox ons mee in zijn zorg dat wetenschap door bezuinigingen geen grond meer vindt in de politiepraktijk en maakte Edward Maquire ons deelgenoot van een wetenschappelijk onderzoek naar geweldsexplosies in het Caribische gebied. De Amerikaan liet zien hoe effectieve interventies werden ontworpen dank zij goed onderzoek en waardoor het aantal ernstige geweldsincidenten met dodelijke afloop aanzienlijk afnam. Minstens zo belangrijk als de doorkijkjes was echter de inzet van de organisatoren om gaten in het onderzoeksdomein te identificeren en gemeenschappelijk tot een onderzoeksagenda te komen. De deelnemers slaagden er inderdaad in om bouwstenen voor een dergelijke agenda aan te reiken. Wij hebben aangedrongen op stevig onderzoek naar de mogelijkheden en ins and outs van sociale media in opsporingsonderzoeken naar ernstige misdrijven. Hiervoor was veel bijval. De onderzoeksagenda wordt binnenkort gepresenteerd en wij zullen als lectoraat betrokken blijven bij de inspanningen van deze groep. Zolang moordonderzoeken de etalage van je organisatie zijn, loont het immers de moeite om onderzoek te doen in dit domein. Dat het niet altijd makkelijk is om het succes dat je in onderzoeken naar ernstige criminaliteit boekt, te meten bleek wel uit de presentatie van Fiona Brookman. Zij zal de inzichten uit het onderzoek dat hier aan ten grondslag lag, presenteren tijdens ons congres ‘Recherchestrategieën’ op 24 november a.s.. Daarover elders in deze nieuwsbrief meer. Gerard Snel
CEPOL-conferentie ‘Cybersecurity, Cybercrime and Social networks.’ Van 27 tot en met 30 juni vond in Madrid de CEPOLconferentie Cyber Security, Cybercrime and Social Networks plaats, waaraan vertegenwoordigers van verschillende Europese politieorganisaties en - academies deelnamen. Doel van dit driedaagse congres was bespreking van de huidige stand van zaken omtrent nationale en internationale initiatieven. Onder de sprekers bevonden zich Wouter Stol (hoogleraar aan de Open Universiteit, lector Cybersafety aan de NHL/ Politieacademie) en Erwin van Eijk van het Nederlands Forensisch Instituut. Verder waren er gastsprekers van verschillende nationaliteiten, werkzaam in de wetenschap, politieorganisatie en -onderwijs, forensische instituten en het private sector. Er werd gesproken over de huidige mate van internationale samenwerking op het gebied van Cyber security, Cybercrime en social networks, de impact en mogelijkheden voor het politiewerk, de forensische praktijk en politieonderzoeken in relatie tot cybercrime en het belang van een publiek-privaat samenwerkingsverband in cybersecurity. Daarnaast werd gekeken naar de strategische en beleidsimplicaties van sociale media en sociale netwerken. Cybercrime zorgt voor nieuwe uitdagingen omdat er een multidimensionele dreiging van uit gaat. Deze voltrekt zich met een enorme evolutiesnelheid, sneller dan de regulering ervan kan plaatsvinden. Wat vandaag populair is, is morgen al weer achterhaald. Hierdoor lopen autoriteiten achter de feiten aan. Een andere complicerende factor is het ontstaan van nieuwe dimensies, zoals cloudcomputing. Middels deze techniek bewaren mensen hun documenten niet langer op hun eigen ‘fysieke’ harde schijf maar ‘in the cloud’: een server ergens op de wereld. De juridische zeggenschap in geval van computercriminaliteit zoals hacking wordt op deze manier een complex vraagstuk. Gezien deze omstandigheden kwam men tot de stelling dat er een steviger theoretisch fundament onder de aanpak van cybercrime moet worden geformuleerd, die internationale harmonisatie van de aanpak stimuleert. Ook in het (Europese) politieonderwijs moet meer aandacht worden besteed aan cyberspace. Cyberspace in de vorm van social media biedt tegelijkertijd ook kansen voor de politieorganisatie. Als public-relations instrument is het zeer waardevol; het kan grote impact hebben op het beeld van burgers over de politie en de transparantie naar burgers toe vergroten. Daarnaast is het een waardevol middel in de handhaving van de openbare orde, omdat incidenten die bijvoorbeeld via Twitter worden aangekondigd in de kiem kunnen worden gesmoord. Daarbij is een duidelijke scheiding vereist tussen professioneel en privé-gebruik van sociale media. Ook voor de opsporing is het een interessant instrument, maar de vraag is hoever men hierin kan gaan. Waar ligt de grens tussen everyday surveillance en stelselmatige observatie op internet? Opvallend was dat Nederland in vergelijking met andere landen voorop ligt bij het gebruik van Cyberspace in de opsporing. Er moet echter nog heel veel gebeuren om de problematiek rond nieuwe media het hoofd te bieden en de mogelijkheden ervan verder te benutten. Zie onder meer ook de recent verschenen Politieacademie publicatie hieromtrent (zie publicaties aan het eind van deze nieuwsbrief). Internationaal gezien zijn er veel initiatieven op dit gebied gestart, de samenhang daartussen ontbreekt echter nog. De complexiteit van de verschillende fenomenen cybercrime, cybersecurity en social media maakt het vinden van de oplossing voor dit gebrek aan samenhang niet eenvoudig. Een duidelijk onderscheid tussen de verschillende fenomenen wordt gezien als de sleutel naar een verbeterd begrip en de ontwikkeling van succesvol politiebeleid op de lange termijn. Ook daarom is gedegen, gezamenlijk wetenschappelijk onderzoek naar de verschillende aspecten van cybercrime nodig, omdat resultaten uit huidige studies momenteel niet vergelijkbaar zijn. De belangrijkste boodschap: internationale samenwerking is niet wenselijk, het is noodzakelijk! Sanne Boes en Mariëtte van Kuik
Page 1 and 2: Woord van de Lector Op het gebied v
Page 3 and 4: Seminar: 'Een legitieme aanpak van
Page 5: Opsporing bij grootschalige eveneme
Page 9 and 10: Een 28-jarige jongen uit Burnage kr

Februari 2011 - Politieacademie

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?