Februari 2011 - Politieacademie
Februari 2011 - Politieacademie
Februari 2011 - Politieacademie
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Een 28-jarige jongen uit Burnage kreeg acht<br />
maanden cel voor het stelen van kleding. Gedreigd<br />
werd zelfs om geweldplegers uit sociale<br />
huurwoningen te zetten.<br />
Tot slot<br />
Duidelijk is opnieuw dat bij de zoektocht naar<br />
informatie en identificatie naar aanleiding van het<br />
getoonde beeldmateriaal de media een belangrijke<br />
rol hebben gespeeld. Deze methode leverde ook in<br />
het geval van de strandrellen bij Hoek van Holland<br />
goede resultaten op.<br />
In de Britse situatie was men vooral geholpen door<br />
de grote cameradichtheid in de buurten waar de<br />
rellen en plunderingen zich voordeden.<br />
Beveiligingscamera’s in winkels en de CCTV (camera<br />
toezicht) op straat, leverden een enorme hoeveelheid<br />
bruikbaar beeldmateriaal op. Een groot aantal daders<br />
kwam herkenbaar in beeld. Of het hier om de<br />
aanstichters gaat is natuurlijk de vraag. Degenen die<br />
geweld gebruikten tegen de politie deden over het<br />
algemeen goed hun best om onherkenbaar te blijven<br />
door het dragen van capuchons of mutsen.<br />
Ongetwijfeld zal de grote verontwaardiging onder het<br />
Britse publiek in het algemeen en onder de vele<br />
gedupeerden middenstanders in het bijzonder de<br />
bereidheid om mee te werken aan het onderzoek<br />
hebben vergroot.<br />
Ronald van der Wal<br />
Nieuwe criminaliteitsvormen en oude<br />
criminologische benaderingen.<br />
Het spreekt voor zich dat je criminaliteit niet kunt<br />
bestrijden zonder deze te begrijpen. Om criminaliteit<br />
te begrijpen worden we bijgestaan door tal van<br />
criminologische benaderingen die verschillende<br />
criminaliteitsvormen op een hoger abstractieniveau<br />
bestuderen om er iets zinnig over te kunnen zeggen.<br />
Maar hoe moet dat met de nieuwste<br />
verschijningsvormen van criminaliteit waar een<br />
empirische toetsing van de bestaande benaderingen<br />
ontbreekt? Hoewel criminaliteit iets van alle tijden is,<br />
duiken er af en toe nieuwe criminaliteitsvormen op.<br />
Kort geleden las ik over twee, voor mij, nieuwe<br />
vormen van criminaliteit.<br />
De eerste betreft het laten schrijven van je scriptie<br />
door een professionele schrijver zonder plagiaat te<br />
plegen en wel voor een prikkie. De oplossing voor<br />
studenten die in tijd- of geldnood zitten en dus liever<br />
geen langstudeerboete willen betalen. Deze<br />
voornamelijk op Marktplaats aangeboden dienst komt<br />
voor langstudeerders als geroepen. Waarom zou een<br />
student enkele duizenden euro’s boete betalen als hij<br />
of zij voor een fractie daarvan een goede scriptie kan<br />
laten schrijven? Men pleegt geen plagiaat en risico<br />
op betrapping is zeer klein, zeker wanneer een<br />
student ook goed is voorbereid op zijn of haar<br />
verdediging. De vraag is uiteraard of de “oude”<br />
criminologische benaderingen deze nieuwe<br />
verschijningsvorm van criminaliteit of het gedrag van<br />
plegers daarvan kunnen verklaren. Rationele<br />
keuzebenadering kan ons wellicht helpen deze<br />
nieuwe vorm van criminaliteit te begrijpen. Volgens<br />
deze benadering zijn mensen, in dit geval studenten,<br />
rationele wezens die uit meerdere gedragskeuzes de<br />
optie kiezen die hem het meeste voordeel, plezier of<br />
nut oplevert. Voor sommigen is de keus tussen een<br />
hoge boete of inschakelen van hulp van een schrijver<br />
snel gemaakt, zeker als de pakkans nihil is!<br />
De tweede vorm betreft<br />
geldezels die hun bankpas,<br />
uiteraard tegen een vergoeding,<br />
uitlenen aan derden. Nederland<br />
zou rond vijfduizend geldezels<br />
kennen! Het is simpel: je leent de<br />
bankpas van je bankrekening uit<br />
en krijgt er wat geld voor<br />
terug.<br />
Het kan toch geen kwaad als er<br />
geen geld op de rekening staat, zou je denken. Niets<br />
is echter minder waar; het geld dat de geldezels<br />
krijgen, is een fractie van wat de criminelen met het<br />
pasje buit maken. Maar dat weten de geldezels niet.<br />
Het enige wat ze interesseert is dat ze makkelijk geld<br />
verdienen zonder er iets voor te doen en zonder<br />
groot risico op vervolging. De “oude” ‘routine<br />
activiteitenbenadering’ kan ons helpen deze nieuwe<br />
criminaliteitsvorm te begrijpen. Volgens deze<br />
benadering zijn er voor criminaliteit drie ingrediënten<br />
nodig: een gemotiveerde dader, een potentieel<br />
doelwit en gebrek aan toezicht. Geldezels zijn best<br />
gemotiveerd om makkelijk geld te verdienen.<br />
De bankpassen lijken met de hulp van criminelen<br />
goede doelwitten te zijn en de kans op vervolging lijkt<br />
tot dusver klein. Zie daar: alle elementen aanwezig<br />
voor “nieuwe” criminaliteit.<br />
De conclusie dat de oude criminologische<br />
benaderingen ook geschikt zijn om iets zinnigs te<br />
zeggen over zelfs de nieuwste criminaliteitsvormen<br />
lijkt aan de hand van deze twee voorbeelden wel<br />
gerechtvaardigd. Daarom is het niet verkeerd om<br />
bepaalde zaken c.q. criminaliteitsvormen zo nu en<br />
dan met een theoretische bril op te bekijken om deze<br />
beter te begrijpen en daarmee uiteindelijk ook te<br />
bestrijden.<br />
Alan Kabki