Versie PDF - septembernummer , 2005, jaargang 33, nr.2

30
Wij gedenken
Elie E. Balduck (° Schuiferskapelle, 18 juli 1932) overleed onverwacht, op 1 april
2005 in Nieuwpoort. Hij was de echtgenoot van Andrea Denuwelaere (eertijds speelster
van de “troupe van Westouter”), vader van twee kinderen en vijf kleinkinderen.Voor
zijn vele verdiensten ten bate van Nieuwpoort werd hij in 1999 aangesteld als ereburger
van deze stad. Ook zette hij zich uitermate in voor de Westhoek aan weerszij van de
grens en niet het minst als lid van de “Witte Ranke” in Poperinge en als lid van de
“Stichting Orde Driekoningen” in Beauvoorde waar hij zich geruime tijd verdienstelijk
maakte voor de Frans-Vlaanderenwedstrijd. Op gevorderde leeftijd werd hij gediplomeerd
gids met een eindwerk over De IJzer, van bron tot monding (Frans-Vlaanderen-
Nieuwpoort). Later werd hij bestuurslid van de West-Vlaamse Gidsenkring, afdeling
Westhoek. Hij gidste geregeld in zijn geliefde streek en ook in het G. Grardmuseum
in Gijverinkhove. Hij prees de poëzie van Fernand Florizoone die o.m. “Grens van zand
en wind” schreef, met gedichten over Frans-Vlaanderen. Nummer 105 van de VWS-
Cahiers (uitgegeven door de “Vereniging van Westvlaamse Schrijvers”) handelt over
Georges Lucien Declercq, alias Djoos Utendoale, waarin E. Balduck de werkkracht
prijst van deze begenadigde priester, tevens kunstschilder en taalkunstenaar, en die
samen met Flor Barbry een van de bezielers was van het Frans-Vlaamse Volkstoneel.
In het tijdschrift “De IJzerbode” schreef hij heel wat lezenswaardige bijdragen. Samen
met R.A. Blondeau werd tijd noch moeite gespaard om dit eenvoudige blad onmisbaar
te maken in de Westhoek. Ter gelegenheid van zijn 80e verjaardag werd op 18 april
1999 het “Liber Amicorum Roger A. Blondeau” in Poperinge boven de doopvont
gehouden. Als voorzitter van de werkgroep stelde Elie Balduck, in zijn bekende stijl,
het boek voor, opgedragen aan een vriend uit waardering voor zijn enorme, wetenschappelijke
arbeid. Ook die arbeid was eigen aan de veel te vroeg gestorven volksvriend
uit St.-Michiels van wie onder zeer ruime belangstelling afscheid werd genomen
in Loppem op 8 april 2005.
Etienne Desaever
Antoon Lowyck (° 1 december 1914, + 26 juni 2005). is een diep gelovig priester
geweest maar ook een vurige Vlaamse strijder die zich eveneens met hart en ziel
inzette voor Frans-Vlaanderen. Als volkskundige en hoofdredacteur van Ons Heem
heeft hij meer dan wie ook de aandacht gevestigd op de Frans-Vlaamse Westhoek en
de rijke volkscultuur van dit afgescheiden deel van Vlaanderen. Tientallen kleine en
grotere artikels waren voor veel lezers een openbaring van het Vlaamse wezen van
die boeiende Frans-Vlaamse dorpen en steden. Een bibliografie hiervan is te vinden in
het speciale huldenumer van Ons Heem (jrg. 33,1979, 4-5) aan hem gewijd. Hierbij sluit
de hele bladzij lezenswaardige bijdragen van zijn hand aan in de KFV-Mededelingen,vermeld
in het KFV-Jubileumboek 1947-1997 (blz. 274-275).
Als actief lid van Zannekin schreef Lowyck in het jaarboek hele waardevole en onthullende
artikels over de Nederlandstalige schrijvers en rederijkers van Belle, Sint-
Winoksbergen, Steenvoorde, Hondschote, Kassel en Wormhout door de eeuwen
heen. Die onschatbare vrucht van eindeloze opsporingen heeft hij dan ook in brochure-