Rouwen is ontzettend hard werken - Slachtofferhulp Nederland

lachen is erg belangrijk. Huilen doe je toch wel. Een halfjaar lang heb ik bijna iedere
avond iemand huilend opgebeld. Juist dan is het goed om ook nog humor te blijven
hebben. Ik viel bijvoorbeeld flink wat kilo’s af, in die tijd. Toen zei een collega: jij doet
het crashdieet. Ja, dat is toch gewoon grappig?’
Dankbaar
‘Van andere nabestaanden hoorde ik wel eens de verzuchting: kon ik maar een jaar
terug, naar de tijd vóór het ongeluk. Terwijl ik vanaf dag één juist heel sterk dacht: kon
ik maar een jaar vérder zijn. Mijn advies aan iedereen die zo’n verlies te verwerken
krijgt, is dan ook: blijf toekomst zien. Hoe ellendig je je ook voelt, de volgende dag kan
het weer anders zijn. Kijk verder dan je neus lang is. In de winter is er voor mij bijvoorbeeld
weer het vooruitzicht van de zomer. Kunnen we fijn naar het strand. Daar kijk
ik naar uit.
Over mijn relatie met Marcel voel ik me nu vooral dankbaar. Hij was een geweldige
vent, ontzettend grappig, en een goede vader voor zijn kinderen. Ik ben dankbaar dat
ik ruim vijfentwintig jaar lang heb mogen genieten van hem en zijn liefde. Dat is meer
dan een hoop anderen in hun hele leven, denk ik. En natuurlijk, er is een eind aan gekomen.
Maar vanaf het begin heb ik wel zijn stem in mijn achterhoofd gehad: “Lis, ga
door, blijf gelukkig.” En daar leef ik graag naar. Niet dat ik zijn stem altijd gehoorzaam,
hoor. Hij zou nooit hebben gewild dat ik mijn geld uitgaf aan een splinternieuwe auto.
Dan hoor ik hem zeggen: als je wegrijdt bij de dealer, is hij al de helft minder waard.
Maar dan denk ik: ja, dán had je maar niet dood moeten gaan.’
Lara Poiesz (16):
‘Je hoort wel eens verhalen van andere mensen die zich een maand later nog
precies zo verdrietig en slecht voelden als op dag één. Dan vind ik het toch knap
van onszelf dat we ons leven weer zo goed hebben kunnen oppakken. Ik had
een dag na het ongeluk alweer een moment waarop ik even in de lach schoot,
tijdens een gesprek met vriendinnen. Daar voelde ik me meteen wel schuldig
over. Die maandag erna ben ik ook gewoon weer naar school gegaan. Tijdens
elke nieuwe les kwamen de docenten naar me toe om te vragen hoe het ging.
Dat was helemaal niet fijn. Om dat verhaal acht keer opnieuw te moeten vertellen.
Ik heb tegen mijn vriendinnen vooral gezegd: luister, ik ben niet zielig, ik
heb alleen geen vader meer.’
‘Rouwen is ontzettend hard werken’ 31