Rouwen is ontzettend hard werken - Slachtofferhulp Nederland

Direct na de ramp richtte het NCC het
Informatie en Verwijs Centrum (IVC) op. Hoe
kwam dit digitale platform tot stand?
‘We wilden nabestaanden één plek bieden
waar ze met al hun vragen terecht konden.
En waar ze onderling contact konden leggen.
Daarnaast wilden we het hen zo makkelijk mogelijk
maken om aan informatie te komen. Een
digitaal platform is daarvoor heel geschikt.
Het IVC kon zo snel online worden gezet,
omdat het gebaseerd is op een bestaande
blauwdruk. Het format ligt er al, zodat je het
elk moment kunt activeren en aanpassen aan
een ramp. Bijna twee jaar is het IVC online geweest,
ongeveer een jaar langer dan gepland.
Lange tijd was er actief verkeer en nabestaanden
hebben er veel aan gehad. Op 1 april 2012
hebben we het IVC gesloten. De Stichting
Vliegramp Tripoli, opgericht door een aantal
nabestaanden, neemt de informatievoorziening
grotendeels over op haar eigen website.’
De nationale herdenking vond plaats op 30
juni 2010, anderhalve maand na het ongeluk.
Waarom zo snel?
‘We hebben intern lang gediscussieerd over
wat het juiste moment voor een herdenking.
Daarover bestaan allerlei theoretische verhandelingen.
Ikzelf denk dat nabestaanden
altijd behoefte hebben aan bijeenkomsten
waar ze elkaar kunnen vinden en hun verdriet
kunnen delen. Ook als dat vrij kort na de ramp
is. Als organisator liepen wij vooral tegen de
nodige praktische problemen aan. We wilden
geen herdenking zolang er nog nabestaanden
in onzekerheid zaten over het lot van hun
familie leden. Daarnaast was het WK voetbal in
juni aan de gang. De herdenkingsdienst wilden
we niet met een speeldag laten samenvallen.
Langer wachten betekende dat de grote
vakanties zouden beginnen. Uiteindelijk heeft
de ministerraad gekozen voor 30 juni. Alle
slachtoffers waren toen geïdentificeerd.’
Koningin Beatrix en toenmalig ministerpresident
Balkenende waren aanwezig bij
de herdenkingsdienst. Waarom was het
belangrijk dat zij er waren?
‘Na elke ramp blijkt weer hoeveel waarde
nabestaanden hechten aan de aanwezigheid
van hoogwaardigheidsbekleders. Mensen
willen zien dat gezaghebbende personen er
voor hen zijn. Dat zij zich over hen bekommeren.
Ze willen hen recht in de ogen kunnen
kijken. Dat merkte ik ook al tijdens de informatiebijeenkomst
in Hoofddorp. Vrijwel alle
families hebben na de herdenkingsdienst
met de koningin gesproken. Daarvoor nam de
koning ook alle tijd. Die ontmoetingen werden
steeds ongedwongener, dat was heel mooi
om te zien. Er ontstond steeds meer aanloop
tussen de zaal en de ruimte waar de koningin
was. De koningin is ook veel langer gebleven
dan gepland. Ze heeft zich oprecht betrokken
getoond. Dat hebben mensen gevoeld en als
zeer waardevol ervaren.’
Hoe kijkt u zelf terug op de herdenking?
‘Ik denk dat de herdenking echt heeft bijgedragen
aan de verwerking van het verdriet van
mensen. Als organisator hadden we verwacht
dat het een droevige en bedrukte setting zou
zijn. Met veel emotie. Daarom waren wij allemaal
bewust ingetogen gekleed. We droegen
donkere pakken en stelden ons rustig en sober
op. Dat hadden we van tevoren met elkaar
afgesproken. Die dag in juni was het heel
mooi weer. Veel mensen op de herdenking
waren zomers en luchtig gekleed. Dat bracht
een vergelijkbare sfeer met zich mee. Dat was
zeker niet storend. Maar ik vond het wel een
bijzonder contrast met de droevige situatie.’
40 ‘Rouwen is ontzettend hard werken’