Berichten 68 - Wadvaarders

‘SAMENWERKEN BIJ ZWAAR WEER’.
OP WEG NAAR DUURZAME SAMENWERKING IN
DE VAARRECREATIE
Gesprek met Geert Meeuwissen, projectleider Convenant Vaarrecreatie Waddenzee
Door Martin Berk
Het Convenant Vaarrecreatie Waddenzee is klaar.
Op 3 december 2007 zullen 22 partijen het Convenant
ondertekenen. Daaronder niet de minsten:
Minister Cramer van VROM en Minister Verburg
van LNV en regionale bestuurders zoals als
de Gedeputeerden van de drie Waddenprovincies,
de gemeentes op de Waddeneilanden, de
beheerder Staatsbosbeheer, en dan de gebruikers:
ANWB, de verenigde Waddenhavens, de
Beroepschartervaart en de Vereniging Wadvaarders.
Een bijzondere gelegenheid maar het is
ook een bijzonder arrangement. Want de partijen
die veel verschillende belangen dienen op de
Waddenzee zijn er na 9 maanden hard werken
en pittig van gedachten wisselen in geslaagd
een overeenkomst te bereiken over een kwetsbaar
onderwerp: varen op de Waddenzee. Kern
van het convenant is dat de partijen afgesproken
hebben om de vaarrecreatie zo te reguleren
dat nader ingrijpen van de overheid niet nodig
is. Het gaat dan vooral om de capaciteit van de
Waddenhavens en het varen en droogvallen op
het Wad. De afspraken gelden tot 2012. Gedurende
deze tijd zullen de afspraken goed gemonitord
worden.
We spraken met de ambtenaar die het met zijn
projectgroep voor elkaar gekregen heeft. Geert
Meeuwissen is beleidsmedewerker bij de provincie
Noord-Holland en is duidelijk zeer in zijn
nopjes. Waar het in een eerder stadium niet lukte
het convenant tot stand te brengen, lukt het
nu de provincie Noord-Holland wel. Misschien
zit daar ook wel de kern van het succes: afstand.
Noord-Holland ligt toch wat verder van het Wad
waar de verschillende belangenbehartigers en
belangen zitten. Meeuwissen: ‘Ik ben een relatieve
buitenstaander, als Noord-Hollander natuurlijk,
dan ken je eigenlijk alleen de TESO-boten
naar Texel, maar ook omdat ik geen relatie
had met het onderwerp. Ik wist er niets van, en
dat is voor zo’n klus een voordeel’. Meeuwissen
wist de partijen die zoals hij zegt ‘te vaak positioneel
zijn ingegraven’, te bewegen tot een vorm
van samenwerking die eigenlijk uniek is.
Vraag is natuurlijk hoe lang dat gaat duren.
Meeuwissen heeft daar wel vertrouwen in. ‘Er is
een klimaat ontstaan van duurzame samenwerking.
Dat wil niet zeggen dat er geen verschillen
zijn, maar men heeft de wil getoond de verschillende
belangen te willen overbruggen. Dat is belangrijke
winst’. Verder is er tijd nodig om elkaar
te begrijpen en te waarderen en om dezelfde
taal te gaan spreken.
Maar wat is dit convenant waard als één van de
grote partijen nog voor de ondertekening geheel
eigenstandig en geheel tegen de geest van
het akkoord, grote delen van het Waddengebied
afsluit voor Vaarrecreatie? Is hij niet bang dat
nog voor er ondertekend is de boel al uit elkaar
klapt. LNV heeft immers getoond lak te hebben
aan overleg en dat wekt natuurlijk grote irritaties
bij de andere partijen. De recreatieclubs waaronder
de Wadvaarders, hebben zich al laten horen,
zo ook de bestuurders van de Waddeneilanden.
Zij zijn zeer verontwaardigd over het eigenmachtige
optreden van LNV, dat zomaar 16 populaire
droogvallocaties in één pennenstreek tot verboden
gebied wil maken.
‘Ik kan het gewoon niet zo goed begrijpen’, zegt
Meeuwissen, ‘want ik denk dat er over het te bereiken
doel niet zoveel verschil van inzicht is,.
Misschien is het ook wel een clash of personalities:
er zijn aan alle kanten zoveel professionals
Berichten 68 - Januari 2008 - pagina 6