Dichter op de Huid - O dubbel d

PREFACE
Connecting the fragments
Almost everything we see, we are used to seeing from the outside,
be it a chair, a computer or a person. On the rare occasion that we
do glimpse below the surface, it is surprising, confusing or shocking.
Skin is perfectly normal and extraordinary at the same time, full of
contradictions.
Anyone wishing to research skin will find several exhibitions on
Internet in which a different aspect of skin is highlighted each
time: skin and fashion, architecture and skin, skin and identity, the
physics of skin, design and skin; and yes even glass skin. Everybody
views skin from their own perspective: the architect sees the larger
form, the philosopher the world’s mask, the poet a metaphor and
the trader a market. Skin confronts us with our fragmented views
of the world. The exhibition Dichter op de Huid (Skin Deep) and this
publication place some of these fragments next to each other, like
pieces of a puzzle, colour by colour, the outside facing up, looking
carefully to see what fits. Dichter op de Huid is merely scratching at
the surface of a colossal project, a careful attempt at mapping the
many ways we give meaning to the skin around us. The words, the
formulas and the art that in turn create an image, ungraspable,
ephemeral, inexpressible in words. This exhibition aims to overcome
the fragmented meanings in our mind: unavailingly yet beautifully.
VOORWOORD
De samenhang der splinters
Van vrijwel alles dat we zien zijn we gewend aan de buitenkant, of
het nu een stoel, een computer of een mens is. De enkele keer dat
we de binnenkant te zien krijgen is dat verrassend, verwarrend of
shockerend. De huid is doodgewoon en bijzonder tegelijk, een vel
vol tegenstrijdigheden. Wie zich een beetje verdiept in de huid
komt op internet meerdere tentoonstellingen tegen waar telkens
een ander aspect van de huid getoond werd: de huid in de mode;
architectuur en huid; huid en identiteit, de fysica van de huid;
design en huid; ja zelfs de huid van glas. Ieder kijkt vanuit zijn
eigen perspectief naar de huid. De architect ziet de grote vorm,
de filosoof het masker van de wereld, de dichter een metafoor en
de ondernemer een markt. De huid confronteert ons met onze
versplinterde wereldbeelden. De tentoonstelling Dichter op de Huid en
deze publicatie leggen een aantal van die splinters naast elkaar, als
puzzelstukjes. Kleur bij kleur, de buitenkant naar boven, voorzichtig
kijken wat er past. Dichter op de Huid is niet meer dan ruiken aan een
titanenproject, een aarzelende poging tot cartograferen van de vele
manieren waarop wij betekenis geven aan de huid om ons heen. De
woorden, de formules en de kunst die er eigen ongrijpbare, meestal
niet in taal te vangen, verbeeldingen aan geven. Deze tentoonstelling
wil de versplinterde betekenissen in ons hoofd doorbreken.
Vergeefs, maar in schoonheid.
PREFACE
Voorwoord
Juni 2008
Tiziana Nespoli and Arnoud Odding
Tiziana Nespoli en Arnoud Odding
The curators of Dichter op de Huid (Skin Deep) are Arnoud Odding and Tiziana Nespoli. Tiziana Nespoli is a
freelance exhibition producer in Amsterdam and has been Head of Exhibitions for The Zoological Museum
Amsterdam of the University of Amsterdam since 1997. Arnoud Odding founded the production bureau O
dubbel d in The Hague in 1990 and is Director of Stichting Glas: the museum umbrella organisation of the
National Glass Museum and the Glasblazerij Leerdam.
In 2004 they published the book Het Gedroomde Museum (The Dreamed Museum), a series of essays in
which they describe the origins of museums as places where cultural and scientific insights were generated,
presented and openly discussed. In this publication they attempted to re-define a museum as a think tank
for scientists, artists, philosophers and of course the general public; a place where everybody was able to
play a dubious role. Since then, they have jointly published various articles in which this method of doubt
was tested on diverse subjects.
De curatoren van Dichter op de Huid zijn Arnoud Odding en Tiziana Nespoli. Tiziana Nespoli is zelfstandig
tentoonstellingsmaker te Amsterdam en sinds 1997 Hoofd Tentoonstellingen van het Zoölogisch Museum
van de Universiteit van Amsterdam. Arnoud Odding begon in 1990 het organisatiebureau O dubbel d te Den
Haag en is tevens directeur van de Stichting Glas: de museale koepel van het Nationaal Glasmuseum en de
Glasblazerij Leerdam.
In 2004 publiceerden zij het boek Het Gedroomde Museum, een serie essays waarin zij de oorsprong
van musea beschrijven als plaatsen waar culturele en wetenschappelijke inzichten werden gegenereerd,
gepresenteerd en publiekelijk ter discussie gesteld. Zij probeerden in deze publicatie het museum te
herdefiniëren als een ‘denktank voor wetenschappers, kunstenaars, filosofen en natuurlijk het algemeen
publiek; een plek waar iedereen een twijfelachtige rol kan spelen.’ Sinds 2004 publiceerden zij samen diverse
artikelen waarin deze methode van de twijfel op uiteenlopende onderwerpen werd uitgetest.
2 Nationaal Glasmuseum Leerdam / Fort Asperen Skin Deep / Dichter op de huid 3