Dimensie 3 nr. 2011/5 (november-december 2011) - Buitenlandse ...

DE PLANEET BETAALT EEN ZWARE PRIJS
VOOR
GOUD
De goudkoers doet het goed op de internationale markt. De jongste tien jaar is de prijs
vervijfvoudigd. Maar de prijsstijging heeft een verregaande impact op onze bossen, meer
bepaald in het Amazonegebied. Als gevolg van de goudkoorts, werd naar verluidt 6 maal
meer oppervlakte ontbost. En het milieu zal nog lang te lijden hebben onder de vervuiling die
het delven naar het gele metaal veroorzaakt.
Terwijl de winning van olie – ook
een product waarvan de prijs
in stijgende lijn gaat – scherp
bekritiseerd wordt, is men over
de goudmijnindustrie veel toegeeflijker.
Nochtans schreef de New York Times
onlangs in een lang artikel dat, “aangezien
er nog zeer weinig goud te vinden is,
de ontginning van goudmijnen een enorm
zware belasting is voor het milieu. Bovendien
bevinden die mijnen zich vaak in de
armste gebieden van de wereld.”
Cyanide en grote
multinationals
“Het afval dat deze activiteiten, en de mijnindustrie
in het algemeen, voortbrengen,
kan bijna worden vergeleken met kernafval
dat voor eeuwig een zorg zal zijn”, waarschuwde
de New York Times, die eraan
toevoegde dat “goudwinning in de rotsen
volgens het Amerikaanse Milieuagentschap
meer toxisch afval voortbrengt dan eender
welke andere industriële activiteit”.
Goudwinning door toevoeging van cyanide
is volgens het gezaghebbende dagblad
niet de enige manier, “maar ze wordt
wel beschouwd als de goedkoopste manier
om de minuscule goudschilfertjes te extraheren”.
Door deze wijze van goudwinning
komt ook zwavel uit de rots vrij, die zich
vervolgens omzet in zwavelzuur. Dergelijke
producten achterlaten in de natuur is
uiteraard rampzalig.
De ongelukken waarmee cyanide
gemoeid was, tonen gruwelijk aan hoe
gevaarlijk de stof is. In 2000 deed zich in
Roemenië een van de ergste milieurampen
voor toen met cyanide vervuild water
van de mijn Aurul in een zijrivier van de
Donau terechtkwam. Een groot aantal
vissen – meer dan duizend ton! – overleefde
het niet en de cyanide dreef naar
de Zwarte Zee.
Om een idee te hebben van de grootteorde,
nemen we een ring van 1 ons goud
als voorbeeld. De 31 gram goud werd
door de mijnwerkers gewonnen uit 30 ton
met cyanide behandelde rotssteen. Om
dit resultaat te bereiken moesten ze eerst
elke dag 500.000 ton (!) aarde omwoelen,
bergen aarde die niet moeten onderdoen
voor de Egyptische piramides. En het vergif
waarmee het erts bestoven wordt, zal
daarna nog decennia lang in de natuur
achterblijven.
Kwik en individuele
goudzoekers
Goudwinning vervuilt niet alleen ecosystemen,
maar is ook verantwoordelijk voor
ontbossing. Tussen 2003 en 2011 werden
nagenoeg 20.000 hectare Amazonewoud
opgeofferd. Peru, de zesde wereldproducent
van goud (170 ton in 2010), maakt
zich grote zorgen. Volgens de Peruaanse
Minister van Milieu, Antonio Brack, wordt
het Amazonewoud bedreigd door een
“milieuramp”.
Vanuit de lucht bekeken, lijkt het gebied
Delta Uno in de provincie Madre de Dios,
op ongeveer 1.400 kilometer van Lima,
AFRIKA IS ALS GROTE
GOUDPRODUCENT NOG
STEEDS ARM
© britannica.com
12 NOVEMBER-DECEMBER 2011 I dimensie 3