Motiverende gespreksvoering

Naast deze principes zijn er nog drie andere belangrijke beginselen:
onvoorwaardelijke acceptatie: je veroordeelt het gedrag van de ciënt niet!
Het uiteindelijke doel is harmonie van wensen en gedrag te creeren. Er is dus geen directe druk
tot gedragsverandering.
vb. Iemand heeft zijn taak niet of slecht uitgevoerd. Je vraagt naar de reden en biedt hem de
kans om te antwoorden of hij al dan niet zijn taak uitgevoerd heeft. Hij kan ook verantwoorden
waarom hij dit nog niet gedaan heeft.
constructieve zelfconfrontatie: hier ontdekt de client de tegenstrijdigheden van zichzelf. Dit is
noodzakelijk om tot verandering van gedrag te komen.
vb. De cliënt zegt in een gesprek tegen je dat het probleem bij hem de angst is om naar
gezinsverpleging te moeten. Vorig gesprek had hij nochtans angst om hier te moeten blijven. Dit
is tegenstrijdig. Hier kan je op reageren door aan te halen wat hij vorige keer zei en te zeggen
dat je het nu niet goed begrijpt. Hierdoor gaat hij beide pistes verkennen. (Schippers, 2002)
Autonomie: De verantwoordelijkheid voor verandering ligt bij de client, hij heeft
beslissingsrecht. (Miller & Rollnick, 2005)