KOOPKRACHT KOOPKRACHT - Aclvb

vrouw en vakbond 5
Mannen en vrouwen worden in het arbeidsmilieu helaas nog niet gelijkwaardig behandeld. Daarnaast zijn er te
weinig vrouwen betrokken in het vakbondsgebeuren. Met Vrouw en Vakbond wil ACLVB het gelijkekansenbeleid
helpen ondersteunen. Vrijuit laat opnieuw een vrouwelijke afgevaardigde aan het woord die koos voor de
combinatie van een beroepsloopbaan en een mandaat van werknemersafgevaardigde. Moge ze vrouwelijke
ACLVB-leden positief inspireren ! www.vrouw-en-vakbond.be
Vrouw
&
Vakbond
ACLVB – Vrouwen
Ingrid Van Cauteren – Psychiatrisch Centrum – Lede
“ALERTER GEWORDEN VOOR DISCRIMINATIES”
“Ik werk al sinds mijn 14 jaar in de onderhoudsploeg
van het Psychiatrisch Centrum
Zoete Nood Gods in Lede. Geruime tijd deed ik
mijn job heel graag, maar tegenwoordig valt
het me lastiger. Al onze taken worden namelijk
gescreend en gesystematiseerd. Op mijn
afdeling, Esperanza, is men na Nieuwjaar gestart met een pilootproject. Een
externe firma is alle te poetsen ruimtes tot op de vierkante meter komen
opmeten en heeft dan uitgerekend hoeveel tijd we kunnen besteden aan het
onderhoud van een kamer of bureau.
De lat ligt hoog, er moet veel sneller gewerkt worden nu. Sommige werknemers
kunnen het tempo niet aan, de stress is voelbaar. Het merendeel van mijn collega’s-poetsvrouwen
is rond de 40 à 50 jaar. Als er jongere collega’s worden
aangetrokken, dan blijven die meestal niet lang, zeker nu niet meer.
Ik ben plaatsvervanger in de Ondernemingsraad. Bij de vorige verkiezingen, 4
jaar geleden, ben ik voor het eerst opgekomen, samen met collega Wilfried
Uyttendaele. Ze hadden mij al herhaaldelijk gevraagd om op de lijst te staan en
de laatste keer heb ik toegehapt.
Er zijn tal van dossiers en tendensen op het werk die mensen verontrusten. Zo
wordt er reeds 4 jaar gezegd dat ze de afdeling wasserij zullen sluiten. Daar werken
momenteel nog 7 personen. Heel de facilitaire dienst – of de schrijnwerkers,
de keuken, de wasserij, de onderhoudsploeg - is de laatste jaren drastisch afgebouwd.
Ik kon dat niet langer zien gebeuren en besloot mijn nek uit te steken.
Ik vind mijn vakbondsmandaat zeer zinvol. En de personeelsleden zijn ons
erkentelijk voor onze inzet. Dat ervaar ik toch als ze naar me knipogen en zeggen
: “Allez, we weten toch weer voor wie we moeten stemmen bij de sociale
verkiezingen.” Wilfried en ik zorgen er in ieder geval voor dat de werknemers
informatie ontvangen na afloop van de Ondernemingsraad. We zoeken reglementeringen
voor ze op, zorgen ervoor dat ze hoe dan ook een antwoord op hun
vraag krijgen. Het helpt dat ik gemakkelijk contact leg en al veel ervaring heb
doordat ik er al het langst werk.
In de vakbondsdelegaties kennen we een goed evenwicht tussen mannen en
vrouwen. Zo hoort het, vind ik. Ook op de werkvloer zijn de vrouwen goed vertegenwoordigd,
zij het niet op directieniveau. Hoe dat komt ? Geen idee.
Vrouwen werken in vergelijking met mannen meer deeltijds, wat hun soms
nadelen berokkent. Ik denk in dat verband aan het recht op educatief verlof,
dat je pas geniet als je minstens 80 % werkt.
Voor mezelf weet ik dat mijn ACLVB-mandaat me fel gevormd heeft. Ik stel
onder meer vast dat ik alerter geworden ben voor problemen en discriminaties.
Neem nu de vooroordelen die sommige werknemers hebben ten overstaan
van allochtone werknemers. Vroeger zou ik daar niet bij stilgestaan hebben of
niet op gereageerd hebben. Dat is ondertussen wel even anders. Ik ben strijdbaarder
geworden, ook buiten de werkvloer. Oneerlijkheid, daar maak ik nu
komaf mee !”
EEN STEM VOOR EEN STEM
Reeds verscheidene maanden spreken we u
over de sociale verkiezingen ; over het feit
dat we ze voorbereiden, kandidaten ronselen,
lijsten opmaken … Net zo lang zijn echter de
kandidaten ook met het onderwerp bezig : ze
praten erover, ze bereiden de verkiezingen
voor, stellen lijsten samen en nu stellen ze
zich voor aan hun collega’s.
In Brussel, net zoals op meerdere plaatsen in België,
hebben we de kandidaten samengeroepen om hun
de inzet te verduidelijken, antwoord te geven op hun
vragen en te luisteren naar hun bezorgdheden.
Die bijeenkomsten lieten ons toe om honderden kandidaten
te ontmoeten. Er zijn natuurlijk de oudgedienden,
de routiniers die het klappen van de zweep
reeds kennen … hun ervaringen hebben niks afgedaan
aan hun enthousiasme en vastberadenheid,
aan hun wil om hun activiteiten in de onderneming
voort te zetten ten voordele van hun collega’s.
Er zijn ook de nieuwkomers die soms een beetje verlegen
zijn en duizenden vragen stellen, maar vastberaden
zijn om hun rol ter harte te nemen. Ze zijn
niet zomaar kandidaat, ze hebben een project. Ze
hebben de wil en de wens om in ploeg samen te
werken en hun bekwaamheden aan iedereen ten
dienste te stellen.
Het belang van deze bijeenkomsten was ook om het
belang van het interprofessionele karakter van onze
vakbond aan te tonen. Bij de ACLVB zijn we allemaal
werknemers : arbeiders, bedienden, kaderleden,
mannen, vrouwen, jongeren en iets ouderen, Belgen
en personen van allochtone afkomst. Er wordt geen
onderscheid gemaakt en elk heeft zijn plaats op onze
lijsten.
We gaan de uitdaging van de diversiteit niet uit de
weg, niet alleen met woorden maar ook met daden.
In februari hielden we een groot congres dat op een
duidelijke, precieze en bewuste wijze de waarden die
wij verdedigen naar voor heeft gebracht. Deze waarden
vormen de kern van onze daden in de toekomst.
Praten over vrijheid, solidariteit, verdraagzaamheid
en verantwoordelijkheid is voor liberale syndicalisten,
voor onze kandidaten voor de sociale verkiezingen,
geen loos geklets aan het koffieapparaat in de
onderneming. Het zijn bakens, referenties en steunpunten.
Het zijn engagementen.
Door over deze waarden te praten, onderscheiden we
ons van de andere vakbonden. Het toont aan dat we
niet groen of rood zijn, maar blauw, echt blauw.
Door te stemmen voor een ACLVB-kandidaat ondersteunt
u de waarden van de ACLVB en geeft u een
stem aan deze waarden.
Een kandidaat zonder stemmen, zonder de stem van
u en uw collega, zal geen stem hebben ten aanzien
van de werkgever. Het zal er om gaan om het woord
te nemen.
De kandidaten hebben hun verantwoordelijkheid
genomen. Ze hebben zich geëngageerd, ze hebben
een plan, ze willen zich inzetten … Het is nu uw
beurt. Geef hen uw stem, ondersteun ze en benader
uw collega’s zodat zij ze eveneens ondersteunen…
Uw stem geeft hen een stem … de stem van het
gezond verstand !
Philippe VANDENABEELE
VRIJUIT/MAART 2008