Rondom bestand van 2003 20-3 dd 17-8-10 - Atlantis

Alsof hij met zijn penseel gedachten wil lezen. Zou
dat kunnen Gedachten schilderen zodat het
gezichten worden Ab Bout kan dat. Want kijkend
naar zo 'n portret word je geconfronteerd met je
eigen gedachten.
Alsof het een spiegel is. "Wie ben ik"
vraag je die spiegel. "Kijk maar goed", is
het antwoord.
Het artistieke credo van Ab Bout is: "Schilderen is
een schilderij laten ontstaan, niet maken". Het
schilderij volgt zijn eigen kunstzinnige weg, de
kunstenaar is "slechts" de ambachtsman die door de
kunst geleid en bestuurd wordt. In vele
kunstkritieken wordt inderdaad in Bout de
ambachtsman herkend: daarvoor had zijn opleiding
het eerste fundament gelegd, de academielessen
hadden het uitgebouwd en Bout had het zelf door
zijn veelzijdige en veelsoortige ervaring voltooid.
Tegelijk is vrijheid zeer essentieel voor zijn
kunstenaarschap: hij bereikte voor een groot deel
zijn ideaal: het vrije, ongebonden kunste-
naarschap en belichaamde daarmee een typische
kunstenaarsparadox: vrij zijn om de kunst
dienstbaar te zijn.
Tenslotte
De muurschildering aan het Wilhelminaplein
geeft nog steeds een beeld van ons, misschien
wel met enige ironie, maar toch! Het is echter
wel bijzonder dat we haar nog kunnen bewonderen:
in eerste instantie was ze bedoeld als
een tijdelijke, ludieke "stunt". Het craquelé
waarmee de gehele voorstelling langzamerhand
doortrokken raakte, was dan ook niet
bedoeld om een antieke uitstraling te bewerkstelligen,
maar was een teken dat de muur
onder de schildering verder erodeerde. De
recente poging om haar te restaureren heeft
helaas niet geleid tot een bevredigend resultaat:
zowel de kleuren als de vormen wijken af
van het origineel en dit is in strijd met wat men
met een restauratie dient te beogen. Een
nieuwe en meer verantwoorde poging lijkt
daarom aan te bevelen.
Met dank aan de heer A. Bout
6