Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Campaign. The Kawasaki Candidate (30.1) is de eerste in een drieluik van<br />
observerende en vaak humoristische documentaires over het politieke bestel en de<br />
spelregels van de democratie en het campagne voeren. De documentaire van de Japanse<br />
regisseur Kazuhiro Soda volgt de 40-jarige Kazuhiko Yamauchi, die in het najaar van<br />
2004 door de Liberaal Democratische Partij (LDP) van premier Koizumi tot kandidaat<br />
werd gebombardeerd voor een vacante zetel in het stadsdistrict Kawasaki. Kazuhiko had<br />
geen enkele politieke ervaring, geen charisma, geen aanhang en geen tijd om zich voor<br />
te bereiden. Maar hij kreeg wel de steun van de premier en het machtige partijapparaat.<br />
De campagnetactiek was heel eenvoudig: buigen voor alles en iedereen, zelfs<br />
telefoonpalen. Kazuhiko bezoekt plaatselijke festivals, kindertuinen, sportwedstrijden,<br />
bejaardenfeestjes, treinstations en busstops. De film volgt hem tijdens zijn campagne,<br />
voor en achter de coulissen. Zo krijgen we niet alleen een microcosmos te zien van het<br />
Japanse politieke bedrijf, maar ook van de Japanse samenleving. De camera behoudt<br />
daarbij de juiste afstand: niet te ver weg en niet te dicht bij.<br />
In How is it Done (6.2) van Marcel Lozinkski maken we kennis met Piotr Tymochowicz,<br />
een Poolse mediaconsultant die beweert dat iedereen carrière kan maken in de politiek,<br />
mits gebruik van de juiste techniek en tactiek en een goede omkadering. Ongeacht de<br />
politieke boodschap of partij. Om dat te bewijzen, organiseert hij een auditie voor politici<br />
en spe en geeft een aantal kandidaten een intensieve training in welsprekendheid,<br />
lichaamstaal en charisma. "Luister naar de massa en kies dan de juiste thema's" is één<br />
van zijn deviezen. Ook een schandaaltje hier en daar kan nooit kwaad. En kijk: één van<br />
de "leerlingen" slaagt er effectief in een politieke carrière uit te bouwen, gebaseerd op<br />
een cynische mix van populisme en machtsinstinct. Tymochowicz lijkt inderdaad de juiste<br />
formule te hebben gevonden. Drie jaar lang volgt de regisseur de politieke mediagoeroe<br />
en zijn labo voor politici. Soms lijkt het alsof hij mee in een complot zit, maar uiteindelijk<br />
bewaart hij toch de juiste afstand en houdt hij de zaak onder controle.<br />
Please vote for me (13.2) is een experiment in elementaire democratie. In een<br />
basisschooltje in Wuhan, een centraal-Chinese stad zo groot als Londen, volgt regisseur<br />
Weijun Chen de verkiezing van een klasverantwoordelijke. Voor de leerlingen van de<br />
derde klas is het hun eerste kennismaking met de democratie. De achtjarige kandidaten<br />
treden tegen elkaar in het electorale strijdperk en trachten de andere leerlingen te<br />
overhalen voor hen te stemmen. In China bestaan geen verkiezingen, buiten die in de<br />
Communistische Partij. Maar miljoenen Chinezen stemden onlangs wel mee in de<br />
plaatselijke versie van Pop Idol. De bedoeling van het experiment was na te gaan hoe de<br />
democartie zou functioneren, als ze in China zou (of zal) bestaan. Is democratie een<br />
universeel gegeven? Werkt ze overal volgens dezelfde patronen? Gedragen politici – zelf<br />
als het Chinese kinderen zijn – zich altijd en overal op dezelfde manier? Tegelijk schetst<br />
deze documentaire een beeld van een gemeenschap en een stad aan de hand van een<br />
portret van haar school, haar kinderen en families.<br />
The Nun is een Zweedse documentaire van Maud Nycander over Marta, een jonge<br />
vrouw die op haar 19 de intrad bij de Karmelitessen, de strengste van alle kloosterorden.<br />
Marta komt uit een katholieke familie met negen kinderen. Ze mag het klooster van<br />
Glumslöv in Zuid-Zweden nooit verlaten en haar familieleden maar zeven keer per jaar<br />
ontmoeten, in een speciale bezoekersruimte waarin ze van hen gescheiden is door<br />
tralies. De documentaire volgt Marta en haar familie gedurende tien jaar. Normaal mag<br />
er niet gefilmd worden in het klooster, maar uitzonderlijk heeft Maud Nycander de<br />
toelating gekregen om Marta twee keer te interviewen, net voor haar intrede en na haar<br />
vijfjarig noviciaat. Ze praatte ook met Marta's moeder, haar zus Helena, haar oudste en<br />
jongste broers Samuel en Emanuel. Het resultaat is een rijke film die de vluchtigheid van<br />
het moment overstijgt en een diep respect en begrip toont voor het onderwerp en de<br />
hoofdpersonen. Bekroond met de Prix Italia 2007.<br />
Billy the Kid is een 'coming of age' verhaal van Jennifer Venditti over een tiener in een<br />
provinciestadje in Maine, die – even wijs als eigenwijs – op zoek gaat naar zijn eigen<br />
identiteit. Met een minicamera en een draadloze microfoon volgt Venditti de jonge Billy<br />
Het nieuwe Canvas - voorjaar 2008 www.canvas.be 29