HET NIEUWE CANVAS - VAR

van de levensgoesting. Ze werkt hard, verzamelt graag al haar vrienden rond zich en is
gek op cava. Erika Thijs heeft een ernstige vorm van galblaaskanker. “Het ergste wat je
kan overkomen, is je kind verliezen,” daarover is haast elke moeder het eens. Dat is
ook de grote angst van Erika’s moeder Els Meers. Erika heeft geen man of kinderen en
woont op 100 m afstand van haar ouders. “Omdat ik dan goed voor jullie kan zorgen”,
had ze haar moeder en vader destijds gezegd, maar eigenlijk is het net andersom: “wij
gaan haar nog steeds helpen”, lacht Els. Een verhaal over hoe moeilijk loslaten kan zijn.
De moeder en vader van Mbark Boussoufa hadden een lopende rekening in de
plaatselijke meubelwinkel. Vitrinekasten, kroonluchters, spiegels en vazen: ze
sneuvelden voortdurend onder het voetbalgeweld van hun zoon. Koning Voetbal had de
kleine Mbark in zijn greep en wanneer mama Mina Boussoufa de voetbal afpakte, vulde
Mbark een voetbalkous met kleren om toch verder te kunnen voetballen. Mbark oogt
klein en fragiel, op het eerste gezicht geen topvoetballer bij R.S.C. Anderlecht. Hij geeft
volmondig toe dat hij een moederskindje was en Mina zwijgt, knikt instemmend en lacht.
Ze is een schat van een knuffelmoeder en Mbark en zij hebben nooit echte discussies, ze
luisteren naar elkaar en volgen dezelfde lijn, door Mohammed uitgestippeld in de Koran.
Hier gaan voetbal en Islam hand in hand.
Livine Van Der Wee (77) is de moeder van Herman Van de Velde. Ze was tot haar
70 ste de persoonlijke pasdame van het lingeriemerk Marie-Jo en medebezielster van het
familiebedrijf Van de Velde in Schellebelle. Livine is een fijn gesoigneerde, kwieke oma
van 77, die kan babbelen als geen ander en nog steeds op handen wordt gedragen door
haar man William, de rustige, noeste Oost-Vlaamse werker die het kleine lingeriebedrijfje
van zijn ouders had overgenomen. Livine en William waren gelukkig, kregen vijf
kinderen, werkten hard en niet zonder resultaat. Hun bedrijf is beursgenoteerd en vier
van hun kinderen vonden er een plaats. Herman, de tweede zoon, is Managing Director.
Van de Velde is een heel geslaagd voorbeeld van een familiebedrijf.
“Dit is mijn baby’tje”, zegt Rita Vervaecke vertederd, terwijl ze naar een foto van haar
volwassen zoon Flip Kowlier kijkt. Dat Flip al kalend is en binnenkort zelf papa gaat
worden, doet er niet toe. Voor een moeder blijft het jongste kind de benjamin en
wanneer je de man van 31 ziet opgaan in een spelletje met een speelgoedhelikoptertje,
krijg je een heel ander beeld van dit popicoon. Moeder en zoon hebben die typische
West-Vlaamse geslotenheid, maar Rita geniet zichtbaar van de aandacht en Flip laat zich
kennen als rasechte komiek; samen kunnen ze onnozel doen als geen ander. Een speels
en grappig duet, met enkele donkere noten.
“Madeleintje De Leeuw, haar naam zegt het al, ze heeft moeten vechten als een
leeuwin om de eindjes aan elkaar te knopen”, vertelt Willem Vermandere over zijn 94-
jarige moeder. “Ik heb de dromerigheid van mijn vader en de vechtlust van mijn
moeder”, gaat hij verder en kijkt vertederd naar haar: “het is een curieus wuveke”. Een
portret over een moeder die de beide wereldoorlogen heeft meegemaakt is ook een
curieus portret. Ze vertelt hoe ze zoete koeken maakte van het gruis van tarwe en
kleren uit oude stoffen, over hoe ze Willem en zijn oudere broer in de patattenbak in de
kelder verstopte toen de bommen vielen en over hoe ze toch altijd gelukkig geweest is.
Een programma van Sylvester Productions voor Canvas
Interviews: Phara de Aguirre
Producent: Bart De Poot
Netverantwoordelijke Canvas: Reinhilde Weyns
Mijn moeder: op zondag om 20.55 u. vanaf 13 januari
Het nieuwe Canvas - voorjaar 2008 www.canvas.be 61