Toekomst voor aanvullende pensioenen

Toekomst voor aanvullende pensioenen10de deelnemers keuzevrijheid bieden. Daarbij is het wel van groot belangdat de uitvoerder over voldoende informatie beschikt om de verschillendekeuzen goed te kunnen prijzen. Dit om averechtse selectie te voorkomenwaarbij deelnemers keuzen kunnen maken die andere pensioendeelnemersschaden. Naarmate meer risico’s gedeeld worden binnen een collectief, kaner meer selectie optreden. Dit resulteert in een afruil tussen betere risicodelingenerzijds en grotere individuele keuzevrijheid anderzijds.Het preadvies onderscheidt verschillende keuzedimensies en bespreektin hoeverre verschillende soorten pensioenregelingen keuzevrijheid op elkvan deze dimensies kunnen bieden zonder dat dit resulteert in averechtseselectie. Hierbij beziet het de huidige collectieve uitkeringsregelingen meteen ongedeeld vermogen, een puur individuele regeling met een spaarplichten vrije keuze van uitvoerder, en een hybride regeling met individuele pensioenrekeningenaangevuld met groepsverzekeringen binnen een verplichtesolidariteitskring. De auteurs beargumenteren dat ook binnen de huidigeNederlandse collectieve uitkeringsregelingen individuele keuzevrijheid goedis vorm te geven op een aantal belangrijke dimensies. In dit verband biedthet preadvies empirische informatie over het gebruik van flexibele pensioenregelingenbij het ABP waar deelnemers nu al kunnen kiezen voor eenflexibele pensioenleeftijd, een deeltijdpensioen en een hoog-laag pensioen.Mogelijke selectie-effecten blijken beperkt, omdat mensen weinig strategischgedrag vertonen en zich sterk lijken te laten leiden door de standaardoptievan een gelijkblijvende annuïteit vanaf pensionering (inclusief AOW).Dit betekent volgens de auteurs overigens niet dat geen keuzemogelijkhedengeboden zouden moeten worden.Om meer keuzevrijheid te bieden bij de pensioeninleg, het beleggingsprofielen gebruik van het pensioenkapitaal, suggereren de auteurs dat dehuidige uitkeringsregelingen met een collectief ongedeeld vermogen zoudenkunnen worden omgezet in afgebakende individuele pensioenrekeningenmet risicodeling van geselecteerde risico’s binnen solidariteitskringen diepassen bij de arbeidsmarkt van de 21 e eeuw. Hierbij zouden Denemarkenen Zwitserland als inspirerende voorbeelden kunnen dienen. Het pensioenfondsbestuurzal daarbij een goede keuzearchitectuur moeten aanbieden,inclusief standaardopties ten behoeve van deelnemers die geen keuze willenof kunnen maken. Ook in deze variant blijft verplichte deelname binnensolidariteitskringen overigens noodzakelijk om intergenerationele risicodelingmogelijk te maken. Er is dus een onontkoombare spanning tussenhet bieden van keuzevrijheid voor solidariteitskringen en risicodeling.Governance en pensioenstelselBoot en Cools bespreken de governance van de aanvullende pensioenenin het licht van de noodzaak het vertrouwen in en daarmee het draagvlakvan het pensioenstelsel te versterken. Het pensioenproduct is een complex,