Zilt Magazine 89 - 29 augustus 2013 - Mobiele editie

Ook Jeroen haalt het examen en we mogen ons vanaf nuzendamateur noemen. Nou, van dat zendamateurschapgenieten we vooral tijdens de oversteken iedere dag. Tijdensons Atlantische deel maakten we gebruik van een Nederlandsradio-netje waarop we iedere avond inlogden om de positiedoor te geven en te horen hoe het met andere boten gaat.Nu hebben we iedere avond contact met de Viskus, die metons opvaart naar de Markiezen. Niet elke avond is de kwaliteitvan zenden optimaal, maar het is gratis denk ik dan maar entoch geweldig hoe dit werkt. Ook korte mailtjes naar hetthuisfront en het bijwerken van de blog gaat fantastisch, totwe te maken krijgen met een tropische regenbui, die een dagaanhoudt. Er loopt water via een lekkend raam (door detropenzon is het rubber uitgedroogd) en een kabel de usbpoortvan de computer in, die het prompt begeeft. Weproberen hem nog in een zak rijst, in de machinekamer tedrogen, maar dit mag niet baten: de computer is stuk. Zendenlukt nog wel, maar mailen is voorlopig voorbij.CONTACT MET HET THUISFRONTJa, en dan moet ik weer denken aan negen jaar geleden. Wezijn op weg van Cascais in Portugal naar Madeira en komen ineen storm terecht. We varen samen met de Odessya en dePieterman en aangezien wij de enige zijn met een ssb-zender,is het contact al vlug verloren. Het laatste wat we afsprekenis dat we richting Lanzarote koersen. Helaas kan ons scheepjeOrkaatje niet zo hoog aan de wind varen en besluiten we uitte wijken naar Marokko. We hebben de hele wereld digitaalaan boord, dus varen we naar Casablanca waar we enkeleheerlijke dagen genieten van de Oosterse cultuur. Adressenof telefoonnummers van de andere zeilers hebben we niet,maar onze ouders weten dat alles oké is, dus dat zit wel goed.Als we na vijf dagen naar Lanzarote vertrekken hoor ik op demarifoon ineens ‘Orkaatje’ oproepen. Dit blijkt radio Arrecifete zijn, waar we door onze zeilvrienden die zich hevig onge-