Zilt Magazine 89 - 29 augustus 2013 - Mobiele editie

“Weet je wat? We gaan terug!” Ik zeg het tegen niemand inhet bijzonder, want ik zeil solo. Het is half juni en ik benvanuit IJmuiden onderweg naar Grimsby. Eerste oversteekin een singlehanded rondje Engeland via het Caledonischekanaal, tegen de klok in. Althans, dat is het plan.Maar amper onderweg draait de ZW-wind naar pal west enneemt toe tot 6. Ik heb al gereefd en de alternatieve koers,iets noordelijker, is een omweg. Bovendien voel ik me nietlekker en om dan 180 mijl te hakken… Dus: terug.HERSTARTEen kleine week na deze valse start, verlaat ik IJmuidenopnieuw. Het weer is verbeterd, al is de wind zo gedraaid,dat ik nu m’n rondje beter met de klok mee kan varen. DeScilly eilanden worden mijn voorlopige doel. Ditmaal raakik snel ingeslingerd; ik vind m’n draai, m’n cadans aanboord, het is niet mijn eerste solotocht.Er is weinig wind, dus gaat de motor vaak aan. Een onrustigenacht volgt, met golven van alle kanten en natuurlijkstroom tegen… Mijn eigen schuld; de routeplanning hadbeter gekund. Hier wreekt zich het feit dat ik alles alleendoe, er is niemand die mij corrigeert.De volgende dag blijft het licht weer en het is zo heiig datik de krijtrotsen niet kan zien. Tegen de middag loop ikDover binnen. De eerste etappe is een feit.KLEINE WERELDGrote marina’s hebben niet mijn voorkeur. Vandaar dat ikBrighton oversla en koers zet naar Shoreham. Dat wordteen pittige tocht omdat een dikke vette mist mijn werelddrastisch verkleint De radar wordt mijn bondgenoot onder