8Door Hans VosMEI <strong>2009</strong> JAARGANG 3, SEIZOEN ‘08 -’09 NUMMER 7 ELINKWIJK 90 JAAR‘Echte clubliefde bestaatnauwelijks nog’Ze schelen elkaar tien jaar inleeftijd, Elinkwijk en een vanhaar trouwste vrijwilligers.Maar de bijna 80-jarige JoopSlagboom doet niet onder voorde vitaliteit van zijn Utrechtsevoetbalvereniging, die een decenniumouder is. ,,Tien dagenna de jubileumdag word ik80.’’ Al meer dan een halveeeuw spant de Utrechter zichachter de schermen in voorElinkwijk. Slagboom is eenclubman van de oude stempel.,,Echte clubliefde bestaat nauwelijksnog’’, beweert dekrasse Utrechter. ,,Het is eenkomen en gaan, komen engaan. Ook onder de voorzitterstrouwens. Hahaha.’’Tot voor kort was de kwiekeSlagboom bij thuiswedstrijdenvan Elinkwijk 1 de man die derecettes nauwgezet beheerde.Nu houdt hij op dergelijkezondagen bij de entree van hetsportpark, staand in de nabijheidvan de kassa, slechts eenoogje in het zeil, als een wakende‘supercontroleur’. ,,Ikhoud alles in de gaten.’’ En hijdraagt zorg voor het op peilhouden van de drankvoorraadvoor de bestuurskamer. ,,Jebent vrijwilliger of je bent hetniet’’, zegt hij over zijn jarenlangebetrokkenheid.Zelf voetbalde hij geen enkelewedstrijd voor Elinkwijk. ,,Datkon ik niet’’, zegt hij. Zijn passieveliefde voor dezeUtrechtse club ontstond doortoedoen van wijlen zijn oudstebroer Wim, die hem meenam.,,Zo ben ik er ingerold. En ikben er niet mee weg te denken.’’Toen hij zich er eenmaalthuis voelde, was een echtevrijwilliger geboren. Hij spandezich om te beginnen in als elftalleidervan een groep aspiranten.En daar bleef het nietbij.In de jaren van het betaaldevoetbal beheerde Slagboom,gekroond tot lid van verdienste,de ‘vip-boxen’ bij Elinkwijk.Officiële genodigdenmaakte hij wegwijs, richtinghun zitplaats op de tribune. ,,Ikgaf de bobo’s een kaartje voorhun plaats. Gingen ze weg,dan moesten ze dat bij mijweer inleveren. Ik heb heelveel bekenden uit de voetballerijtoegelaten.’’Slagboom herinnert zich nogde tijd dat de selectie perpaard en wagen naar de uitwedstrijdenging. ,,Ja, zo gingende jongens de stad uit.Dat heb ik zien gebeuren.’’Van de oudgedienden die hijnog heeft zien spelen in de periodevan het betaalde voetbal,ziet hij een enkeling nog regelmaatbij de thuiswedstrijdenvan Elinkwijk terug. In het bijzonderWim de Jongh, detoenmalige midvoor. Een uitgesprokenidool had hij niet.,,Ze waren allemaal mijn favoriet.Dat is nog steeds zo.Vroeger had ik er flink de pestin als Elinkwijk verloor, dat istegenwoordignietmeer zo. Nuvind ik hetvervelendals Elinkwijkverliest.’’Van ‘gouden linkerbeen’ Sutershad Elinkwijk heel lang plezierDoor Hans VosDiep in zijn sporthart betreurthij het nog steeds, dat hij tienjaar geleden zijn voetbalschoenenaan de wilgen hing en zijnshirt van Elinkwijk opborg. GerardSuters verdedigde hetclubbelang heel lang, ultralang.Tot op zijn 64ste. Precieseen halve eeuw was hij als onvermoeibarespeler actief voorElinkwijk. Hij is 75 nu. ,,Ik benzestig jaar lid van Elinkwijk’’,zegt hij met trotsheid in zijnstem.Het kwam nog al eens voordat directe tegenstanders hem‘een oude lul’ noemden. MaarSuters had, de grens van de 60jaar voorbij, zijn woordje voordat soort gasten klaar. ,,Jemag me dan een oude lul noemen,deze oude lul staat wel3-0 voor. Dan zwegen zemeestal.’’De voormalige karaktervollelinkspoot schopte het tot hettweede elftal, juist in de periodevan het betaalde voetbalvanaf 1955. ,,Ik was net nietgoed genoeg voor de top.’’ Hijtrainde en speelde samen metjongens als Michel Kruin en debroers Frank en HumphreyMijnals, de clubsterren met wiehij een hechte band opbouwde.Middenvelder wasSuters, maar naarmate dejaren verstreken speelde hijsteeds vaker als linksbuiten.,,Oerlinks was ik. Mijn rechterbeenwas mijn chocoladebeen,zou Willem van Hanegem gezegdhebben.’’Met zijn ‘gouden linkerbeen’had Suters 50 jaar bij Elinkwijklang voetbalplezier, nagenoegzonder blessures. Goalsmaakte hij tot kort voor zijn afzwaaien.,,Ik ben altijd maardoor blijven gaan’’, zegt hijover zijn spelvreugde. ,,Frappanthè.’’ De oudste actievevoetballer was Suters overigensniet in de clubhistorie. Hijbetitelt Gijs Lam als dé echteoldtimer van zijn club. ,,Hijheeft doorgevoetbald tot nazijn 70ste.’’Suters heeft zijn hart aan Elinkwijkverpand. ,,Ik heb er eenheel leuke tijd gehad en komer nog steeds. Ik ben er altijdbij thuiswedstrijden.’’ De vrijdagavondenslaat hij ook zeldenover. Dat is zijn vastekaartavond in de kantine geworden.,,Elinkwijk is voor mijeen kaartclub geworden inplaats van een voetbalclub.Hahaha. De gezelligheid vanvroeger is er nog steeds.Daarom kom ik er nog steeds.Elinkwijk had en heeft een specialeplaats in mijn leven.’’Jeugdvoorzitter Kempers beoogt laagdrempeligheidDoor Hans VosZijn ‘inwerktijd’ als jeugdvoorzittervalt samen met de aanloopnaar het 90-jarig bestaanvan Elinkwijk. Dus zijn hetsoms hectische clubavondenvoor Gerard Kempers, die noggeen half jaar de leiding heeftover de jongerenafdeling vande jubilerende Utrechtse voetbalclub.,,Dan denk je een uurtje opmaandagavond naar je verenigingte gaan en dan kom jemaar niet weg’’, zegt Kempers,die er een lach op laat volgen.Want hoewel het voorzitterschapveel vrije tijd opslurpt(,,Daar ontkom je niet aan’’),krijgt jij er veel voldoeningvoor terug. ,,Voor mij is heteen leerproces.’’Jeugdtoernooidagen – voor deselectieteams en in de breedte– vormen deze maand een belangrijkbestanddeel van hetjubileumprogramma van Elinkwijk.Op zaterdag 23 en 30mei. En ook op de oprichtingsdag,20 juni, komt de jongegarde volop aan bod. Die kangaan penalty schieten of meedoenaan een aan voetbal gerelateerdespel op één van develden. Zo ook de zoon van dejeugdvoorzitter, de in de E-selectievoetballende Quinten.Zelf komt Kempers die dag ookin actie. Met mede-jeugdbestuursledenneemt hij het ineen partijvorm op tegen eenteam van jeugdtrainers.Door de jeugd nadrukkelijk bijhet jubileum te betrekken, wilKempers laten zien dat de bejaardevoetbalclub een jongvoetbalhart heeft. Met eenaanzienlijk verstevigde organisatiestructuur,bestuurlijk entechnisch. ,,De vereniging ismet haar jeugd volop in beweging,toekomstgericht bezig. Ikben blij dat ik daar een bijdrageaan mag leveren. Wekomen uit een diep dal en zittenmiddenin een voortvarendproces. Met de introductie vanmeisjesvoetbal willen we nogverder in de breedte groeien.’’De goede naam die Elinkwijkin het Utrechtse voetbal heeftopgebouwd, ook als kweekvijvervoor talenten, koestertKempers. Zoals hij ook devoordelen ziet van het samenwerkingsverbandmet FCUtrecht. Maar daarnaast beoogtde woordvoerder van dejeugdtak laagdrempeligheid.Elinkwijk moet een ‘magneet’zijn en blijven in het noordenvan de stad Utrecht voor iedereendie wil voetballen in clubverband.
RONDOM VOETBALDoor Hans VosEen dubbelfeestjaar is het voorTon Bakker. Zelf werd hij onlangs60 jaar. Elinkwijk, devoetbalclub waaraan hij alsvoorzitter leiding geeft, viert op20 juni aanstaande het 90-jarig bestaan. Naar aanleidingvan zijn eigen verjaardag werdBakker door zijn gezin ‘prettigontvoerd en met onbekendeELINKWIJK 90 JAAR MEI <strong>2009</strong> JAARGANG 3, SEIZOEN ‘08 -’09 NUMMER 7 9Bakker bespeurt ‘goede ontwikkeling’ bij jubilarisVoorzitter Ton Bakkerlinks op de fotoDoor Hans VosElke generatie spelers in hetNederlandse betaalde voetbal– en in Oranje - kent meer danéén representant van Elinkwijk,de veel geprezen Utrechtse ‘talentenkwekerij’.Ook op de allermooistevoetbaldag in onzevaderlandse voetbalhistorie, 25juni 1988, bundelden gewezenElinkwijkers hun allerbestekrachten samen. Twee om precieste zijn.Marco van Basten, hij vooral,en Gerald Vanenburg warentwee prominente winnaars inhet Nederlands elftal dat (gastland)Duitsland en vooral Europabetoverde en veroverde.Het ‘goede stel’, naar de woordenvan tv-commentator TheoReitsma, dat in ’88 de Europesetitel bemachtigde, droeghet ‘keurmerkstempel’ vanElinkwijk. Een kwaliteitsmerkdat ‘eeuwigheidswaarde’ heeften altijd zal houden.Voor ‘Vaantje’ Vanenburg en‘San Marco’ Van Basten wasElinkwijk op het juiste momentin hun ontwikkelingsfase deideale springplank naar hetprofvoetbal. Maar dat was deUtrechtse club ook voor Henkvan Rijnsoever. Minder bekendwas en is hij. Maar Van Rijnsoeverbehoorde wel tot deeerste AZ-formatie die de hegemonievan Ajax, PSV en Feyenoorddoorbrak in 1981. Netals het gerespecteerde Oranjeduolegde ook Van Rijnsoeverde basis van zijn geslaagdeprofloopbaan op de velden vanElinkwijk. Voor Ibrahim Afellayen Ismail Aisatti geldt precieshetzelfde.Illustere voorgangers van VanBasten (zie foto rechts), Vanenburg,Van Rijnsoever, Afellayen Aisatti speelden met huneigen Elinkwijk bij de(semi)profs zelfs kortstondig inde Eredivisie. Toppers als ErwinSparendam, Michel Kruin,bestemmingafgevoerd’.Met zijn Elinkwijkviert hijhet jubileum inalle openheid,met al die anderendie zijnroemrijke verenigingin hunvoetbalhart dragen.En dat zijn er van oudshervelen, in Utrecht en daarbuiten.Het pleziert Bakker in hogemate dat Elinkwijk anno <strong>2009</strong>een club met toekomstperspectiefis. Daar is en wordt nogsteeds intern hard aan gewerkt.Door hemzelf, door medebestuurdersen tal vanvrijwilligers. Bakker en de zijnenhebben veel kunnen regisserenin dit jubileumjaar, gripHumphreyMijnals, Tonvan der Linden,Leenvan de Merkt,Wim deJongh enCees Loffeldbehoorden inhet shirt vanElinkwijk tot depioniers, tot hen die zich voorhet eerst in de historie van hetNederlandse voetbal lieten betalenvoor hun diensten en capaciteiten.Oude meesters worden ze genoemden onder deze noemerin deze Utrechtse voetbalkrantmet regelmaat geportretteerd.Van Sparendam tot Loffeldheeft Elinkwijk een specialeplaats in hun voetbalhartengehouden. Wat dat aangaathebben uiteenlopende voetbalkaraktersals Mijnals en VanBasten, Kruin en Van de Merkt,Van der Linden en De Jongh,op de tobbende hoofdmacht inde hoofdklasse A hadden zijniet. Het kampioenschap dathet zaterdagelftal in de vijfdeklasse C behaalde, zorgdevoor sportieve ontspanningaan de Amsterdamsestraatweg.Ook in bestuurlijke kring.Ronduit blij is Bakker dat Elinkwijkde laatste twee jaar in debreedte is gegroeid en in financieelopzicht gezond is geworden.,,Dat is een goedeontwikkeling.’’ Hij benadruktdat de levensvatbaarheid vande 90-jarige staat of valt metde betrokkenheid en inzet vanalle leden. ,,Dat kan de voorzitterniet in z’n eentje af.’’Elinkwijk, stelt hij met nadruk,kan niet blijven teren op detijdfase in het betaalde voetbalnu meer dan een halve eeuwgeleden. De tijden zijn enormVan Rijnsoever en Afellay eenbelangrijk aspect gemeen.Zonen van Elinkwijk waren het,zonen blijven ze. Of de club nu90 of straks 100 en 125 jaaroud is. Zonder de wortels vanveranderd. ,,Elinkwijk is nietmeer dé club van Zuilen. Metmijn opa en vader ging ik ooknaar thuiswedstrijden kijken,samen met nog 8.000 of somswel 9.000 mensen. Nu mogenwe blij zijn met gemiddeld 200tot 300 toeschouwers.’’De invoering van een topklasse-modeljuicht Bakker toe,denkend aan krachtmetingenop zaterdagavonden met bastionsals IJsselmeervogels enSpakenburg. ,,Daar staan wijvoor open. Zo zouden we inprestatief opzicht kunnen aansluitenbij dat soort clubs enmisschien wel nog hoger kunnenreiken. De topklasse zouvoor ons een win-win-situatiebetekenen. Maar dan moet ereerst een cultuuromslagkomen, ook bij andere clubs.’’Oude meesters geven 90-jarig Elinkwijk ‘eeuwigheidswaarde’Sparendam, Van Basten, Loffeld,Vanenburg of Aisatti hadElinkwijk niet zo’n stevigeplaats in voetballand gehad.