nederlanden

BLANSAART. (ABRAHAM en JAN)V 2ffBLANSAART (ABRAHAM en JAN), geboortig van Lei]*den, waren in 1623 medepligtigen in den beraamden moordvan Prins MAURITS; doch horende dat deze roekeloze aanflagontdekt was, namen zij de vlugt uit Holland, en kwamenover Vollenhove te Grol, toen ter tijd door de Spanjaards bezeten;doch de vrees dat deze hen mogten vatten en losgeld afpersfen,deedt hen naar Vollenhove te rug keren, van waar zij doorFriesland en Groningen naar Delfzijl, en vervolgens naar Embdentrokken, daar zij des nagts in de herberg den Helm diepen,en 's anderendaags den 18 februarij een wagen namen,om naar Stikhuizen te rijden; doch een nieuwe angst, zo eigenaan fchuldige gewetens, voerde hen naar Embden te rug; alwaarzij ene andere herberg namen, en door hunne ongeftadigheiden vrees, nog dien zelvden dag in lijden geraakten.Eerst hadden ze den waard gezeid, dat zij drie of vier dagendagten te blijven, en hem teffens een goede middagmaaltijdbefteld; maar terwijl die in gereedheid weidt gebragt,fpraken ze met een' fchipper, die naar Bsjonne in Frankrijkmoest,-hem vragende, cf hij hen niet te Galais, of te Dsuvresaan land zetten kon; middelerwijl verliepen ze de maaltijd,voorgevende ergens in de ftad genodigd te zijn. Van dit gefprekmet den fchipper kreeg de waard kennis, en hier opvermoeden, of zijne gasten ook mogten fchuldig zijn, aan denaanflag tegen den Prinfe VAN ORANJE; en dit vermoeden vermeerderdegrotelijks, toen zij, terwijl hij over tafel zat, inallerijl kwamen vragen, wat zij verteerd hadden, cn, bevendeen bedeest, zo veel voor elk betalen wilden, als hijvoor allen gevorderd hadt; welke verbaasdheid ontdaan was,op zijne vraag, waarom zij nu naar Frankrijk of Engeland wilden? Hij gaf dan den Schout kennis van zijn vermoeden,en deze, hen waarnemende, toen zij ter deure uit gingen,verzogt hen, met hem, bij den voorzittenden Burgemeesterte willen gaan. Op deze vraag, ging ABRAHAM BLANSAARTterdond door; doch JAN zeide, dat zij .nog twee of drie dagente Embden bleven , en dan bij den Burgemeester komenWilden; gaande hier op voorts naar den Helm, zijne eerfteIII. DEEU. I her-