nederlanden

2 35 BOETZELAAR. (WESSEL VAN)BOETZELAAR (WESSEL VAN), Heer van Asperen, zoöfivan RUTGER en BARTHA VAN ASKEL van Heukelom, was devader der voorgemelde BOETZELAREN, welken hij gewonnenhadt bij FRANCOISE VAN PRAET VAN MOERKERKEN, Vrouwevan Karn;Je. Dat bij het Verbond der Edelen tekende, wordtmet ronde woorden in de Hamlijst gezegd. Doch ALVA, diehem bande, zwijgt hier van. Hij wordt alleenlijk met een'groten omflag van woorden, in 't vonnis befchnldigd, dat hijhet roomfe geloof verzaakten tegengeftaan hadde, den nieuwengodsdienst aangehangen en voortgeplant, den beelden*ltorm te Asperen begunftigd, en 't volk van BREDERODE binnendie ftad laten komen. Zedert dien tijd zworf hij buiten *s lands,en ftierf in den jare 1575, zijnde uitdrukkelijk van de algemenevergiften isfe, in 't voorgaande jaar afgekondigd, uitgefloten,nevens RUTGER, zijn zoon. Men zou egter ookkunnen denken aan WESSEL VAN BOETZELAAR, natuurlijkenzoon van den Here van Asperen, wien hij teelde bij JUDITIIVAN HELJIONT. Deze weidt, met zijne moeder door ALVAgebannen, en mede van de algemene vergiffenisfe uitgefloten.Deze Iaatfte omftandigheid toont, dat deze WESSEL niet moetverward worden met WESSEL VAN BOETZELAAR, wettigen.zoon des Heren van Asperen, die, in 't jaar 1567 in de nederlageder Geuzen, te Oosterweel3gefneuveld is, en die ook•onder de Bondgenoten zou konnen behoord hebben. ZieHOOFT, Ned. Hifi. IV. B. bl. 132, vergeleken met VAN LEEU­WEN, Eat.iv. Ülujtr. bl. 275, die fchrijft, dat hij ongetrouwdgeftorven zij. Doch, volgens aantekeningen des Heren VANSPAAN van Hardenftein, hadt hij in huwelijk ELIZABETH VANBRONKIIORST EN BATENEUEG, bij welke hij egter, geene kinderenva-wekte. Dan wat hier ook van moge zijn, het ftrekttot luisterrijken roem van dit geflagt, waar van nog zo vele.nakomelingen in de Bataaf je Republijk aanwezig zijn, dat vijfHeren uit hetzelve, 't Verbond voor de Vrijheid ondertekend hebben;waar van men zeer weinige voorbeelden in 4 s Landsgefchiedenisfen zal ontmoeten.BOR, Nederl. GejcluVII. B. bl. 29. MARCUS, Sent. van ALVA, bl. 130-133.