nederlanden

BOERHAAVE. (HERMANNUS)«t»dsrzelvcr lillende, en halflevende ingewanden Harende.Vangelijken woonde hij vlijtig bij, d'opentlijke ontledingen vanden vermaalden NUCK op de fnijkamer.Dus onderleit, aanvaardhij buiten hulp en leiding van anderen, de lezing deroude Geneeskundigen naar de orde des tijds, in welken ze geleefthebben: en begost hebbende metHIPPOCRATES , doorfnuffelthij met grote oplettenheid, al wat 'er van voortreffelijkegrkkfe en latijnfe Schrijveren, in deze konst is overgebleven;in dezen koers bemerkte hij las, dat de vroeger Schrijvers,al het goede, uit HIPPOCRATES hadden overgenomen.Lange bleef hij daarom in dezen enen ftaan; dezen heeft hijdoorlezen en herlezen, door uitziften, door in orde te fchikken,en tot een famenllel te brengen, eindlijk door gefladigoverpeinzen, zig volkomen eigen gemaakt en tot zijn mergtoe ingezogen.Met even vurige drift, daar na de later doorlopende,hieldt hij zig lang bij SYDENHAM, welken hij dikwerf,altijd gretiger heeft doorgelezen.Ja deze hevige enbrandende ijver om het toppunt der Geneeskunst, door eigenekragten te vermeesteren, dreef hem ook aan tot de Scheikunde,den fleutel der nature, en den tolk van hare wonderen.Hierinwerkte hij dag en nagt, en vestigde gelukkig de grondflagen,op welke die konst thans zo moedig hare kruin verheft.Ooklokte hem die welige en bloeiiende toeftel der Artzenijgeleerden,de Kruidkonsf, waar in hij dapperenvoortgang:maakte, door het boek van den Hoogleraar HERMAN, Floragenaamd. Het was hem niet genoeg de Planten in de Akademietuingefladig met een opmerkzaam oog te bezigtigen; dikwilsdoorkruiste hij bosch, duin en veld, om het geen hij in deboekenmet onophoudelijke vlijt las, met eigen oog en hand,,hijgende van vermoeijenis, te betasten en te doorgronden.Midden in al dézen zwaren arbeid van Wis- Natuur- enScheihinde, midden in het vlijtig waarnemen van Snij- en Geneeskonst,liet hij niet na de Godgeleerdheid ijverig voort te zetten.Dezen loop geëindigd hebbende, wilde hij eerst tot dewaardigheidvan Geneesmeester gevorderd worden; daar naop den rang der genen komen, die naar ene kerkelijke bedie-O 2mug,