Download pdf - Architectuur Lokaal

RegieHet Bartholomeus Gasthuis in UtrechtHet kannog steedséén probleem: naarmate van Egdom zich verderverdiept in het plan, wordt duidelijker dat het nietpast bij haar visie. Zij ziet het Bartholomeus Gasthuisals een kleine, onafhankelijke zorgaanbiedermet een brede functie voor de Utrechtse binnenstad.Maar om die functie mogelijk te maken, moeten debouwplannen grondig worden aangepast. Willy vanEgdom verkent samen met architectenbureau ONB(op ten noort blijdenstein) de mogelijkheden van hetoude gasthuis. In nauw overleg met de opdrachtgeverHet blijkt nog steeds mogelijkom in de klassieke coalitie vanopdrachtgever en ontwerper ietsmoois tot stand te brengen.Opdrachtgeverschap > Tekst: Dirk Bergvelt > Beeld: op ten noort blijdenstein architecten en adviseursAl decennia klinkt het verhaal dat de organisatievan de Nederlandse bouw achterhaald is. Alles zalsneller, goedkoper en innovatiever worden zodrade traditionele samenwerking tussen opdrachtgeveren architect op de helling gaat. De opdrachtgevermoet het op zijn Angelsaksisch aanpakken. Hij moetniet zelf een ontwerper zoeken om samen na tedenken over een goed gebouw, maar ‘de markt’vragen om het roer over te nemen via één pakketwaarin bouw, ontwerp, beheer, onderhoud enfinanciering zijn geïntegreerd. De markt heeft vakermet het bijltje gehakt, het is zonde van de tijd als deopdrachtgever zelf op zoek gaat naar de besteoplossing. Misschien klopt de redenering in sommigegevallen. Maar zeker niet altijd. Bij de moderniseringvan het Bartholomeus Gasthuis in het centrum vanUtrecht heeft de ouderwetse dialoog tussenopdrachtgever en ontwerpers nog goed gewerkt.De geschiedenis van deze lokale charitatieveinstelling begint in 1367. In de twintigste eeuw gaathet Bartholomeus Gasthuis deel uitmaken van hetnationale zorgstelsel, maar de zelfstandigheid blijftbehouden. De nieuwe tijd laat zijn sporen na in hethistorische complex: een serie bouwprojectenculmineert in 1987 in de oplevering van eensplinternieuwe afdeling voor honderd ouderen diezorg nodig hebben. Helaas, de opvattingen overwonen en zorg veranderen snel. Binnen twintig jaarmoet de nieuwe vleugel grondig worden aangepastaan de inzichten van de 21e eeuw.Willy van Egdom treedt in 2007 aan als bestuurderen algemeen directeur van het BartholomeusGasthuis. Op haar bureau ligt een uitgewerkt planvoor de modernisering van de vleugel uit 1987.De bouw kan snel beginnen, want de financieringis geregeld dankzij goedkeuring van het CollegeBouw en het Ministerie van VWS. Het plan voorzietin een gebouw voor intensieve zorg in een beslotenomgeving. Het is een beproefde oplossing, waar opdat moment veel zorgconcerns voor kiezen. Er isslaagt interieurarchitect Milee Herweijer van ONBerin om binnen het monumentale complex degewenste sfeer te combineren met praktischegebruikseisen. Het is niet de makkelijkste weg. Hetministerie is niet blij met de koerswijziging en nieuwebronnen van financiering zijn nodig voor de buurtfunctie.Het lukt om met de gemeente afspraken temaken over de rol van het Gasthuis als ‘Huis inde Wijk’. Er ontstaat samenwerking met buurtinitiatievenen ondernemers uit de omgeving. VanEgdom verzamelt giften van bedrijven, particulierenen instellingen.In de zorg zijn de marges smal. Deskundigenkunnen precies voorrekenen wat haalbaar is.Standaardoplossingen zijn de norm. Toch bestaatook in deze wereld ruimte voor initiatief en fantasie.Het blijkt nog steeds mogelijk om in de klassiekecoalitie van opdrachtgever en ontwerper iets mooistot stand te brengen. Soms loont het om bouwbedrijvenen financiers nog even buiten de deur tehouden en eerst je eigen plan te ontwikkelen.Informatiewww.bartholomeusgasthuis.nlwww.onb.nlArchitectuur Lokaal #779