Prioritaire en symboolsoorten voor soortbescherming in West ...

5.9.3 Symboolsoorten mieren
Figuur 72: De nesthopen (‘koepels’) van de Rode bosmier zijn bij het brede publiek
bekender dan de mier zelf [KD]. Recreanten hebben vaak de neiging om er met
stokken in te puren om de gealarmeerde mieren tevoorschijn te zien komen, maar
dat is zeer schadelijk voor de kolonie. Zowel de nesten als de mieren zijn wettelijk
beschermd.
Vermits de meeste mieren moeilijk herkenbaar zijn voor een breed publiek, is het niet evident om een mierensoort naar voor te schuiven
als symbool voor een actie.
De taxa van de rode bosmier-groep zijn voor dit doel wel geschikt. Dit zijn de Kale en de Behaarde bosmier en hun hybride. Deze laatste
komt in een stabiele vorm voor in de Poperingse bossen en de Schobbejakshoogte (Brugge) en is uniek in Vlaanderen. De beide "andere"
soorten komen verspreid (maar lokaal!) voor in bossen op de zandgronden. Ze zijn beiden "kwetsbaar" volgens de Vlaamse Rode Lijst
(Dekoninck et al., 2003). De rode bosmier s.l. is niet alleen beperkt tot de zandstreek, er zijn ook vindplaatsen op zandige bodems in de
zandleemstreek (b.v. te Meulebeke). Er is één vindplaats in de duinen, namelijk de duinbossen van De Haan. Een overzicht van alle
recente West-Vlaamse locaties is te vinden in Decock (2006). In de Gasthuisbossen (Ieper-Zonnebeke) en op de Rodeberg (Heuvelland)
zijn bosmieren uitgestorven, vermoedelijk door het uitzetten van extreem hoge aantallen Fazanten voor de ‘jacht’, respectievelijk door
overrecreatie (med. L. Stubbe, P. Hubau).
De biologische, maar ook bosbouwkundige waarde van de Rode bosmier is alom bekend. De grote nestkoepels spreken erg tot de
verbeelding en bieden mogelijkheden tot sensibilisering en verhoogde betrokkenheid van een breed publiek bij het natuurbehoud. Door
vergrassing en verbraming van de bossen en bosranden gaat de soort echter bijna overal achteruit. Voor het typische koepelvormige nest
Prioritaire en symboolsoorten voor soortbescherming in West-Vlaanderen
111