Informatiewijzer Staatssteun voor Decentrale ... - Rijksoverheid.nl

Stap 2Als het besluit van de Commissie een steunmaatregel van een gemeente of provincie betreft,dan zal het Coördinatiepunt met de gemeente of provincie contact opnemen, de briefdoorsturen en overleggen over een reactie. Het ministerie van Verkeer en Waterstaat doethetzelfde in geval van een steunmaatregel van een waterschap. De reactie verloopt viadezelfde weg als die is geschetst voor meldingen. Het is van belang een gedetailleerdantwoord te geven op de overwegingen van de Commissie, ook al is men van mening dat debetreffende informatie al eerder is gegeven. Ook in de formele procedure kan de Commissiena een eerste reactie nogmaals om aanvullende informatie verzoeken.Stap 3De Commissie streeft ernaar om binnen 18 maanden na inleiding van de procedure eenbeschikking vast te stellen. De formele procedure wordt afgesloten met één van de volgendebeschikkingen:1. Een beschikking dat de maatregel geen steun is.2. Positieve beschikking: de steun is verenigbaar met de gemeenschappelijke markt.3. Voorwaardelijke beschikking: de Commissie stelt aan een positieve beschikkingvoorwaarden waaronder de steun verenigbaar is met de gemeenschappelijke markt enmogelijke verplichtingen om naleving van de beschikking te borgen.4. Negatieve beschikking: de steun is niet verenigbaar met de gemeenschappelijke markt enmag niet worden uitgevoerd.6.6 De klachtprocedureKlachten over vermeende staatssteun kunnen worden ingediend bij de nationale rechteren/of de Europese Commissie. Vanwege de laagdrempeligheid (het invullen van een onlineformulier is voldoende) wordt vaak gekozen voor de laatste optie. De Commissie is op grondvan artikel 10 procedureverordening verplicht iedere klacht in behandeling te nemen.Voor een staatssteunklacht bij de Commissie gelden vrijwel geen procedureregels. Het enigeformele aanknopingspunt is artikel 20 lid 2 van de procedureverordening, dat onder meerbepaalt dat de Commissie een klacht kan afdoen als ze vindt dat ze over voldoende informatiebeschikt. Ze moet de klager daar dan van op de hoogte stellen (over de 'beklaagde' overheidwordt niets gezegd). Klachten worden altijd naar de lidstaat doorgestuurd (behalve als zeduidelijk niet over staatssteun gaan of anderszins absoluut geen kans van slagen hebben),met het verzoek voldoende informatie te leveren om de klacht te kunnen weerleggen.Hoewel de Commissie meestal een antwoordtermijn van 20 werkdagen hanteert, ontbrekenformele termijnen. Gevolg is dat een klachtprocedure lang kan duren.Als de informatie van de lidstaat het vermoeden van staatssteun bij de Commissie voldoendewegnemen, kan ze de klacht afdoen: ze stuurt de klager een brief waarin gemotiveerd wordtwaarom er volgens de Commissie geen sprake is van staatssteun. De klager kan echteraanvullende informatie sturen, waarmee - als de Commissie daar aanleiding voor ziet - eennieuwe vragenronde kan volgen. Als de klager geen aanvullende informatie aan deCommissie stuurt, kan de zaak als afgedaan beschouwd. Maar omdat de lidstaat geen formeleuitspraak (beschikking) van de Commissie ontvangt, is er formeel geen zekerheid dat devermeende steun staatssteunproof is.In het Athinaiki Techniki-arrest (C-521/06 P) heeft het HvJEG echter aangegeven dat een'informatieve brief', waarmee de Commissie klachten meestal afdoet, wel degelijk kan90