( impuls - Salomo

dergelijk traject leidt tot veel spanning en onzekerheid.Onzekerheid bij personeel (‘Houdik mijn baan? Waar kom ik straks te werken?Hoe houd ik de fut erin zolang de school nogdraait?’) en ook bij ouders en leerlingen (‘Iser plek voor ons kind op een andere school?Loopt mijn kind hierdoor geen achterstandop? Raak ik mijn vriendjes in de klas kwijt?’).Successen en mislukkingenWe hebben er veel aan gedaan om de afbouwvan de school rustig en planmatig te latenverlopen. Dat is deels gelukt, deels ook niet.Met alle teamleden zijn gesprekken gevoerd,waarin zij hun zorgen en wensen konden uitenen met als inzet vanuit Salomo om vooriedereen een passende, nieuwe werkplek tevinden. Dat is gelukt. Het personeel reageerdebegripvol op de situatie en heeft met denodige veerkracht meegewerkt om tot herplaatsingte komen. Een compliment waard.Net zoals dat voor de MR van de school geldt,die vanaf de start van de discussie over detoekomst volop heeft meegedacht welkestappen het best konden worden gezet enwelke rol de MR daarin kon vervullen; constructiefen tegelijkertijd kritisch.(”Eenvoudigweg‘de stekker eruit trekken’volstaat niet”Nu zit hier het Centrum voor Jeugd en Gezin.Niet of maar voor een klein deel gelukt is degoed gecoördineerde overstap van leerlingennaar andere scholen en, in samenhangdaarmee, het maken van goede afsprakenmet de andere scholen en hun besturen. Alsje besluit te stoppen met een school, dandraag je er als bestuur en directie een sterkeverantwoordelijkheid voor dat je leerlingengoed terechtkomen. En terecht! Eenvoudigweg‘de stekker eruit trekken’ volstaat niet. Inverband hiermee was een zorgvuldige planninguitgezet. De bedoeling was om metalle leerlingen en groepen nog één volledigschooljaar door te gaan (dus dit schooljaar)en in dat jaar een goede overstap naar eenandere school op 1 augustus 2013 voor tebereiden. De groep 6 leerlingen wilden wezelfs als groep nog de school laten afmaken.De voorbereiding van de overstap zou gebeurendoor onder andere ‘wenmomenten’te organiseren, via een wensenformulier eneventueel in een gesprek de voorkeuren vanouders te inventariseren en die wensen zogoed mogelijk te matchen met de beschikbareplekken op de andere scholen. Dit wasook zo besproken met de andere scholen. Zijzouden, ook al kunnen ze zelf best wat extraleerlingen ‘gebruiken’, niet voortijdig aanouders gaan trekken. Veel was vooraf goedvoorbereid (een informatieve presentatievoor de ouders, formulieren, de capaciteitvan andere scholen in kaart) en bijtijds, opeen avond in april, werd een ouderbijeenkomstgeorganiseerd waarin bestuur, directieen MR de ouders mee probeerden te krijgenvoor een goed gefaseerde en geplandeoverstap.In de dagen daarvoor bleek echter al dat onderouders paniek was uitgebroken en datveel ouders vastbesloten waren om zo snelmogelijk ‘weg te komen’. Bovendien werdduidelijk dat sommige andere scholen zogretig waren om nieuwe leerlingen aan tetrekken dat ‘shop’-gedrag van ouders werdgehonoreerd, of op zijn minst niet werd ontmoedigd(de vinger zullen we er wel nooithelemaal achter krijgen).EindresultaatHet resultaat? De school telt dit schooljaarnog 17 leerlingen en één leerkracht (14groep 8 leerlingen, 3 groep 6 leerlingen).Op 1 augustus 2013 valt het doek voor deschool, één jaar eerder dan gepland.Hoe we terugkijken op dit resultaat? Enerzijdsteleurgesteld, omdat we het in het belangvan de kinderen anders en meer gefaseerdhadden willen laten verlopen. Anderzijds tevreden,omdat de teamleden allemaal weereen plekje hebben gevonden en omdat weer naar ouders en leerlingen toe echt allesaan hebben gedaan om onze verantwoordelijkheidwaar te maken. Dat heeft ons danook geen verwijten of negatieve media-aandachtopgeleverd. En ook dat telt, onder ditsoort omstandigheden! ( impulsUiting van het natuurprofiel.