( <strong>impuls</strong> WINTER2012-2013 • Nr.22Het thema “vriendschap” is natuurlijk nietzomaar gekozen. De oorsprong hiervan isgelegen in het identiteitstraject waar hetWillinkteam de afgelopen maanden meebezig is geweest. Als school zijn we altijd inontwikkeling, de ene verandering is nog nietgeïmplementeerd als de volgende veranderingzich alweer aandient. Kwaliteitsverbetering,onderwijsvernieuwing, Een-Zorgroute,hoogbegaafdenbeleid, we zijn er allemaalmee bekend. In deze continue stroom vanverbeteringen is het soms lastig te bepalenwie we eigenlijk zijn, waar we voor staan, enwat we juist wel of misschien juist niet zoudenmoeten doen. Zeker in tijden van krimp,wat in Bennebroek goed voelbaar is, vindenwe het belangrijk de school stevig naar buitentoe te kunnen neerzetten. Wanneer jede Willinkschool binnenstapte was er altijdwel het ‘Willinkgevoel’, maar wat dit nou precieswas… Woorden konden we er niet aangeven. Als team wilden we onze identiteitweer helder op het netvlies hebben, zodatwe duidelijk kunnen uitdragen wie wij zijnen wat we kinderen, ouders en leerkrachtente bieden hebben. We wilden ons weer bewustworden waar onze mogelijkheden enonze grenzen liggen.Hier is hard samen-gewerktwillinkschoolVriendschap beleef je noueenmaal niet alleenEen kleurig schilderij knalt je tegemoet, als je de school binnen gaat. Dat is niet toevalligzo gebeurd. De Willinkschool in Bennebroek is een kunstproject aangegaanén een identiteitstraject. En die twee vielen samen. ‘ Samen’ is een belangrijk woorden krijgt er inhoud. De nieuwe route: waar willen we naartoe met onze school, werdduidelijk. Sámen tot stand gekomen: met ouders, kinderen en team.Tekst: Paulien DubelaarFoto’s: Christie de KeijzerWanneer je het karakteristiekeschoolgebouw aan de Rijksstraatwegin Bennebroek betreedt, valthet meteen op: hier is hard gewerkt. De renovatievan de afgelopen zomer heeft hetgebouw weer glans gegeven. Werp je eennog iets nauwkeuriger blik dan valt er meerte zien: hier is niet gewoon hard gewerkt,hier is hard samengewerkt. In de centralehal knalt een kleurig schilderwerk je tegemoet.Dat kan toch niet door één persoongemaakt zijn?Onder leiding van kunstenares Christie deKeijzer hebben leerlingen, ouders en personeelsamen gewerkt aan een prachtigewandschildering. Dat dat samen moest gebeurenwas essentieel: thema van het kunstwerkis namelijk “vriendschap”, en vriendschapbeleef je nou eenmaal niet alleen. Destart van het kunstproject was een presentatievan het thema “vriendschap” voor alleleerlingen in de aula. Ook werd uitgelegdhoe we samen dit kunstwerk tot stand zoudengaan brengen. De kinderen uit de groepen1 t/m 4 waren de tekenkunstenaars. Zijmaakten de tekeningen die Christie heeftverwerkt in een levensgrote collage. Dezegrote tekening is op de wand gezet en ingekleurddoor de schilderkunstenaars: dekinderen uit de groepen 5 t/m 8. Zij leerdenondertussen van Christie van alles over techniek(kwastgebruik, verfgebruik) en kleurgebruik.Ouders en leerkrachten hielpen ookbij het schilderen, waardoor het nog meereen project werd van de hele school. Degezamenlijk gevoelde inspiratie heeft geresulteerdin een prachtige wandschildering,waaraan je kan zien wat voor plek de Willinkschoolis.Aangezien het voor ons wel duidelijk was datwe dit niet op een studiemiddag helder zoudenkrijgen, zijn we samen met de Assenrodegroepuit Apeldoorn deze spannende ontdekkingstochtaangegaan. We zijn bevraagd,we hebben enneagrammen ingevuld, wehebben met kwaliteiten gewerkt, we hebbenonze kernwaarden onderzocht, we hebbengesproken over onze levensbeschouwelijkeidentiteit en we hebben gewerkt met moodboards.Wat mist Bennebroek als de Willinkschooler niet meer is? Waaraan herken jeleerlingen van de Willinkschool als je ze inhet dorp tegen komt? Wat maakt je dag alsleerkracht tot een geslaagde dag? Eenvoudigevragen misschien, maar de antwoordenwaren niet altijd zo gemakkelijk te geven. Terondersteuning van de zoektocht werkt deAssenrodegroep met moodboards waarbijscholen in te delen zijn volgens een kleuren-Kleur bekennen
leerkrachten waren bij deze bijeenkomstenaanwezig ,maar mochten op de achtergrondalleen maar luisteren. Spannend om zo overje school te horen praten!(Welke kleur heeft onze school?schema. Elke kleur staat daarbij voor een typeschool. Hiermee zijn we gaan zoeken naarwat voor ‘kleur’ school we eigenlijk zijn. Demeningen waren verdeeld. We spraken welveel blauwe taal, lieten onze begeleiders weten.Onze website was behoorlijk geel. Onzeslogan had toch wel wat rood in zich. Maar wegedroegen ons veelal groen. De mensen vande Assenrodegroep waren hier helder over:zoveel diversiteit is geen kracht. Het gebrekaan een duidelijke identiteit zorgt er voor dathet moeilijker wordt om de grenzen aan tegeven en te bewaken. Na veel gepraat en geschuifmet de borden waren we uiteindelijkzover: we zijn blauw. Of groen… Op zoek naaronze identiteit doemden de kleuren maarmoeizaam op uit de mist.Het hele proces dat met het team doorlopenis, werd in een verkorte versie herhaald meteen groep ouders en met een groep kinderen.Ook zij werden geïnterviewd en ookzij gingen aan de slag met de moodboards.Welke kleur geven zij de Willinkschool? Ouderswaren minder weifelend dan de collega’s:groen/geel, dat is de Willinkschool. Aanhen werden de vragen gesteld waarom zeooit gekozen hebben voor de Willinkschool,of hun verwachtingen ook uit zijn gekomen,wat ze tegen anderen zeggen over de school.Het was mooi om te horen dat bepaaldewoorden bij de groep ouders en kinderensteeds weer terugkwamen: warm, welkom,open, gezellig, positief, persoonlijk, betrokkenheid,iedereen is gelijk, vriendschap. De” Wanneer je de Willinkschool binnenstaptewas er altijd wel het ‘Willinkgevoel’”Om de blik goed op de toekomst te kunnenrichten hebben we ook de historie vande school onder de loep genomen. Afkomstis immers een belangrijk onderdeel van deidentiteit. Ambachtsvrouwe Willink heeft deschool gesticht. Mevrouw Willink was eenvrouw met oog voor de mensen om zichheen. Als weldoener schonk zij veel geld aaninstanties (kerk, gemeente, woningbouwvereniging)en particulieren. De Willinkschoolwas niet de eerste school die zij financierde.Zij had een hekel aan mensen die zich ingeestelijk opzicht boven een ander stelden.Voor God is iedereen gelijk. Vandaar dat zijzelf wilde delen; zij was immers beter bedeelddan anderen. Een mooi uitgangspunt!Het was een traject vol verrassingen. In eersteinstantie raakten we in verwarring. Tijdens delaatste bijeenkomst vielen de puzzelstukjesop hun plaats en konden we kleur bekennen.Groen bleek te passen bij ons verleden engeel bij onze ambities. Dit resulteerde in eenprachtig identiteitsbewijs waar team en ouderszich in kunnen vinden. Een identiteitsbewijsdat past bij hoe wij nu zijn, maar datook de ambitie laat zien voor de komendejaren. Een identiteitsbewijs met een slogan,een belofte en kernwaarden. Ons handelenzal de komende tijd steeds langs de nieuwe‘identiteitsmeetlat’ worden gelegd.Het schilderproject is passend bij onze identiteit.De school is niet alleen van de leerkrachten,maar zeker ook van de kinderenen de ouders. Samen bouwen we aan eenplek waar we ons allemaal kunnen ontwikkelen,met ieder zijn eigen taak daarbinnen.De wandschildering onderstreept de renovatievan ons gebouw en geeft tegelijk uitdrukkingaan ons opgefriste besef van onzeidentiteit. Dit is de Willinkschool en daar zijnwij trots op! ( <strong>impuls</strong>Wie interesse heeft in de wandschilderingenof een identiteitstraject vindthier meer informatie:www.christies-schilderingen.nl en ( <strong>impuls</strong>www.assenrode.nlUit de mist doemen kleuren op