Vroegtijdige psychosociale interventies na rampen ... - GGZ-richtlijnen

Preventieve vroegtijdige psychosociale interventiesbestond uit mondelinge informatie over het hulpaanbod en een geschreven flyer. Uit dit onderzoekbleek dat deze interventie geen bijdrage leverde aan het voorkómen van een PTSS-diagnose6 maanden later.De NICE-richtlijn beschrijft een aantal onderzoeken (Bryant e.a. 1998; Bryant e.a. 1999, Bryant e.a.2003) waarin ondersteunende psychotherapie (supportive counseling of psycho-educatie) vergelekenwordt met traumagerichte (trauma-focused) cognitievegedragstherapie (CGT). Uit deze onderzoekenblijkt dat traumagerichte CGT effectiever is dan psycho-educatie. Geen van deze onderzoeken echterhad een controlegroep. Het is dus niet mogelijk om op basis van deze onderzoeken uitspraak te doenover het verschil tussen psychotherapie en geen behandeling of treatment as usual.Ehlers & Clark (2003) vragen zich af of supportive counseling net als single session debriefing mogelijkeschadelijke effecten zou kunnen hebben. Ook Devilly (2002) waarschuwt voor het gebruik vansupportive counseling, bij getroffenen met een psychiatrische aandoening.ConclusieNiveau 4Er is weinig tot geen wetenschappelijke evidentie betreffende het aanbiedenvan algemene voorlichting aan alle getroffenen na een schokkendegebeurtenis. Wel bestaat er brede consensus dat dit noodzakelijk is.Niveau 1Er is geen wetenschappelijke ondersteuning voor de effectiviteit vanpreventieve psycho-educatie, zowel mondeling als schriftelijk.A2 Rose e.a. 1999; Turpin e.a. 2005; Ehlers e.a. 2003; Sijbrandij 2007D NICE-richtlijn 2005Overige overwegingenDe werkgroep is van mening dat voorlichting zinvol is wanneer gefocust wordt op het normaleverloop na een schokkende gebeurtenis en daar grenzen aan worden gegeven (door aan te gevenwanneer men niet moet afwachten maar hulp moet zoeken). Hiervoor dient men minimaal devolgende informatie te geven.• Geruststellende uitleg over normale reacties na een schokkende ervaring enover het zelfherstellend vermogen van de menselijke geest.• Aangeven hulp te zoeken wanneer de reacties langer dan 4 weken aanhouden of verergeren.• Aanraden om zo snel mogelijk na de schokkende gebeurtenis de dagelijkse routine op te pakkenof indien niet mogelijk een nieuwe routine te ontwikkelen.De werkgroep is van mening dat het voor een optimale verspreiding van de informatie nodig is om na tegaan wat de sociale kaart van de omgeving van de schokkende gebeurtenis is. Op basis van deze socialekaart kan nagegaan worden via welke kanalen de informatie verspreidt dient te worden om de getroffenbevolking zo goed mogelijk te bereiken. Hierbij kan gedacht worden aan verspreiding via: folders,Internet, tv, lokale zenders, buurthuizen, werkgevers, scholen, kerken en moskeeën. Bij schokkendegebeurtenissen die plaatsvinden binnen de werkomgeving kan gedacht worden aan interne informatiekanalen,zoals intranet, interne tv en/of radio (ziekenhuizen), bedrijfskranten.48