Vroegtijdige psychosociale interventies na rampen ... - GGZ-richtlijnen

Curatieve vroegtijdige psychosociale interventiesbij kinderen uit meerdere contacten moet bestaan. Door spreiding in de tijd, is het verloop van hetverwerkingsproces in de tijd te volgen. Ouders spelen een belangrijke rol bij het herstel van hunkind en dienen altijd bij de hulpverlening betrokken te zijn. Naarmate het kind afhankelijker is,worden ouders intensiever ingeschakeld (De Roos & Eland, 2005).ConclusieNiveau 3Vroegtijdige curatieve interventie is noodzakelijk voor kinderen metklinisch evidente problematiek. Vroegtijdige interventies bij kinderenmoeten uit meerdere contacten bestaan.Een outreachende aanpak is zinvol.C De Roos & Eland, 20056.5.1.2 Traumagerichte cognitieve gedragstherapie bij kinderen (TG-CGT)Wetenschappelijke onderbouwingOp dit moment bestaat de meeste empirische evidentie voor traumagerichte cognitieve gedragstherapieuit een aantal gecontroleerde gerandomiseerde onderzoeken, die vooral bij seksueel misbruikte kinderenzijn verricht (Cohen 2003; Cohen, Deblinger e.a. 2004).Drie RCT’s daarvan evalueren het effect van traumagerichte CGT binnen 1 tot 6 maanden na seksueelmisbruik (Cohen & Mannarino 1996; Deblinger e.a. 1996; Mannarino 1998). Deze onderzoekenondersteunen de effectiviteit van traumagerichte CGT bij kinderen ten aanzien van PTSS-symptomen,depressie, sociaal functioneren en gedragsproblemen.Cohen (2003) concludeert op basis van de gegevens die op dat moment beschikbaar waren dattraumagerichte CGT de meest veelbelovende interventie lijkt in de acute fase na een trauma.Cohen (2003) merkt echter op dat weinig onderzoeken een poging deden om te achterhalen welkecomponenten binnen de traumagerichte CGT kritieke elementen zijn voor de effectiviteit. In eenonderzoek van Deblinger e.a. (1996) bleek deelname van zowel ouders als kind aan de interventieessentieel voor een optimaal effect. Het is echter onduidelijk in hoeverre deze bevindingen zijnte generaliseren naar kinderen die zijn blootgesteld aan andere trauma’s dan seksueel misbruik.Verder geeft Cohen (2003) aan dat er nog geen betrouwbare informatie beschikbaar is betreffendede optimale duur en aantal van trauma-gerichte-CGT-sessies.De naam traumagerichte cognitieve gedragstherapie suggereert dat het gaat om een type behandeling,maar ieder protocol is samengesteld uit verschillende elementen, waarbij de volgorde kanwisselen. Daardoor zijn de resultaten van de diverse onderzoeken moeilijk te vergelijken en zijnconclusies moeilijk te trekken (De Roos & Eland, 2005).Bij de diverse protocollen is er in 10 tot 18 sessies sprake van significante vermindering van diverseklachten. Deze methode is vooral toegepast bij kinderen vanaf 6 á 8 jaar. Het is de vraag in hoeverrezij geschikt is voor jonge kinderen in verband met het beroep dat gedaan wordt op de cognitievecapaciteiten.De NICE-richtlijn (2005) beveelt traumagerichte cognitieve gedragstherapie in de eerste maand nade schokkende gebeurtenis aan bij oudere kinderen (>7 jaar) met ernstige symptomen van PTSS.64