IC Hou - juni 2009 - SJKS

innen de grenzenRUBRIEKderde jaar bezoekt Karel De StoutePracht & praal inBourgondië en BruggeJe moet wel al heel stout zijn om een jarenlangetraditie te doorbreken. En toch gebeurde het. Ditschooljaar trokken we immers niet als vanouds metàlle leerlingen naar Canterbury.Je leest elders in ons schoolmagazine over de zéér geslaagde Canterburyuitstapvoor vrijwilligers. De leerkrachten van het derde jaar gaven er immersde voorkeur aan voor alle leerlingen een studie-uitstap naar Bruggein te richten. De reden was duidelijk, vorstelijk, prestigieus én van zeerhoogstaand niveau: Karel de Stoute was in ’t land!Rijke vorstKarel de Stoute (1433–1477), de hertog die koning wilde worden, een ambitieusman op een keerpunt in de Europese geschiedenis, lokte ons naarBrugge. In zijn stoutste dromen zag hij zijn Bourgondische rijk van Bruggetot Dijon reiken. Hij holde van de ene oorlog naar de andere, maar ging alvroeg aan zijn ambitie ten onder op het slagveld van Nancy. In zijn korteleven was hij een van de rijkste vorsten van Europa geworden, symboolvan de pracht en praal van Bourgondië.De tentoonstelling in Brugge plaatst deze belangrijke figuur in de schijnwerpers.Het Groeningemuseum laat de pracht en praal weer schitterenaan de hand van de eigen Vlaamse Primitieven en uitzonderlijke bruiklenenuit de belangrijkste museumcollecties ter wereld, onder meer schilderijen,harnassen, wandtapijten, manuscripten en schitterende objectenvan edelsmeedkunst. Het is voor het eerst in meer dan 500 jaar dat de befaamdeBurgunderbeute (Bourgondische buit) Zwitserland mag verlaten,de duizelingwekkende kunstschat die Karel de Stoute kort voor zijn doodaan de Zwitsers verloor.De moeite waardSchitterend was het! Een gids loodste ons met klare en deskundige uitlegdoorheen de verschillende zalen van het Groeningemuseum. Eersten vooral een precieze situering in de tijd en ruimte. Handig dan ook datonze leerlingen in de geschiedenislessen net de Bourgondiërs onder deloep namen. Vervolgens vergaapten we ons zaal na zaal aan de onmetelijkerijkdommen (vaak ook wel verspilzucht op de kap van de armedrommel, maar mooi) van de Bourgondische hertogen. De tentoonstellingwas trouwens wel van héél vorstelijk niveau, want we flaneerden inhet kielzog van Paola en Claire, je weet wel, van dat andere vorstenhuis.Hier en daar gaapte er wel eens een leerling, maar hoogstwaarschijnlijkhad dit slechts te maken met de vele avondlijke studie-uurtjes van dedag voordien!Brugge is natuurlijk een must op zich en zelfs zonder Karel de Stoute enheel het Bourgondische vorstenhuis een bezoek waard. De leerkrachtengeschiedenis van het derde jaar stippelden een boeiende wandeling uitin het Venetië van het Noorden en gidsten met verve. Een kleine greep uitenkele hoogtepunten.Op verkenningWe waren nauwelijks aan onze wandeltocht begonnen of we waren al eenillusie armer. Onze vertrouwde gids vertelde ons immers dat het Minnewaterhelemaal niets te maken had met romantische verzuchtingen. Het wareverhaal was echter niet minder mooi. Net zoals de toelichting over het BegijnhofTen Wijngaerde.De begijnen zijn ondertussen reeds lang verdwenen en vervangen doorzusters van de Benedictijnenorde, maar hoe mooi is deze stille plek.Terwijl de leerlingen enkele vragen oplosten in hun excursiebundel wandeldenwe verder in de richting van het Sint-Janshospitaal. Pittige detailsover de verzorging van pelgrims, reizigers en zieken scherpten een evenwegdeemsterende aandacht van de leerlingen weer aan. Slechts een stapverder torent de Onze-Lieve-Vrouwekerk 122m hoog boven Brugge uit.Een streling voor het oog aan de buiten- en binnenkant. Het interieur herbergtheel wat uitzonderlijke kunstwerken. Eén van de blikvangers is hetwitmarmeren beeld ‘Madonna met Kind’, een meesterwerk van Michelangelo.Verder zijn ook de 16de-eeuwse praalgraven van Karel de Stoute enzijn dochter Maria van Bourgondië in het hoogkoor ware publiekstrekkers.Hartje BruggeEen mens zou van al dat schoons zowaar de inwendige mens vergeten.Onze leerlingen hadden daarom tussendoor uiteraard de tijd voor eenhapje en een drankje. Eens de maag gevuld, konden we onze historischewandeltocht verderzetten.Deze leidde ons onder andere langs de Burg, het gotische stadhuis en deHeilige Bloedbasiliek. Deze laatste is eigenlijk een dubbelkapel met onderaaneen prachtige romaanse kerk en bovenaan een gotische kapel gewijdaan het Heilig Bloed. We bezochten beiden, maar van het Heilig Bloedmoesten onze leerlingen niet veel weten. Ongeloof alom. Rond het Beurspleinkregen we deskundige uitleg over Brugge als economisch hart.Restte nog (onder andere): de Vismarkt, het Blinde-Ezelstraatje, de Dijver,Jan Breydel en Pieter De Coninck, Guido Gezelle met zijn krinkelende winkelendewaterding en nog zoveel meer. Daarvoor moeten geïnteresseerdenechter nog eens terugkeren naar ons Venetië van het Noorden: het iser scone, waarlijk scone.RPIC HOU juni 2009 15