IC Hou - juni 2009 - SJKS

lief en leedIn memoriamMarcel Van Daele: 19 september 1929 – 28 maart 2009Gedreven en kundige bezielervan In Dulci Jubilo is niet meerVan 1957 tot 1983 was Marcel Van Daele leraar aan het College. Veel (oud-) leerkrachten en oud-leerlingen zullenzich Marcel vooral herinneren als de bezielende leider van het knapenkoor In Dulci Jubilo.De manier waarop hij het koor tot een uitzonderlijkhoog niveau wist op te tillen werd ook inde koorwereld snel opgemerkt.Naast de optredens in eigen land introduceerdeMarcel concertreizen naar het buitenland. Hijlegde belangrijke contacten en nam met hetkoor deel aan internationale koorfestivals. Opdie manier werd In Dulci Jubilo ook buiten delandgrenzen stilaan bekend en hoog gewaardeerd.Af en toe gaf hij het koor uit handen. Het koorwerd dan wel door Marcel voorbereid maar eenandere dirigent nam het koor over voor de afwerkingen de eigenlijke uitvoering. Dat warenniet de eerste de beste. Topmusici zoals TonKoopman, Jos Van Immerseel en Philippe Herreweghewerkten op die manier samen met InDulci Jubilo.Het pleit voor Marcel dat hij ondanks zijn eigengrote kwaliteiten als dirigent besefte dat hij opdie manier het koor beter maakte en nog meerbekendheid gaf. Ook al moest hij daarvoor eveneen stapje opzij zetten en de eer delen met anderen.PlanmatigMarcel wist zich ook steeds goed te omringenmet trouwe medewerkers. Dat kwam de efficiëntiebij het instuderen van nieuwe werkenuiteraard ten goede. Hij keek ook vooruit en hadzijn afscheid als dirigent grondig voorbereiddoor de oprichting van een VZW. Zo was er nueen hele ploeg die de dirigent kon bijstaan inalle extramuzikale taken.Hoewel hij bij zijn aanstelling als pastoor vande Kristus Koningparochie in Sint-Niklaas zichniet meer rechtstreeks met het koor bemoeide,bleef hij het van op korte afstand volgen. Bij deaanduiding van zijn opvolgers was hij uiteraardsterk betrokken. Ook hier ging hij niet over éénnacht ijs en trachtte hij de meest geschikte kandidaatwarm te maken voor het leiden van InDulci Jubilo.Toen het koor een periode moest overbruggentussen twee dirigenten in nam hij zelf de verantwoordelijkheidom het koor nog even te leiden.Liefde voor de muziekHet was voor mij en vele andere oud-zangers eenvoorrecht Marcel te hebben gekend als dirigent.De manier waarop hij ons kon begeesteren tothet zingen en appreciëren van de koormuziekwas onnavolgbaar. Dat heeft op vele generatieszangers een onuitwisbare indruk nagelaten.Waarschijnlijk spreek ik voor velen als ik beweerdat hij ons de liefde voor de muziek bijbracht.Een groot geschenk.Marcel was een perfectionist. Een eigenschapdie het koor enkel ten goede kwam maar die opde mindere repetities wel eens voor spanningenzorgde. Hij zorgde er echter voor dat er onderde zangers een gezamenlijke wil ontstond omiets te bereiken.Liefde voor de natuurEr was een evenwicht tussen inspanning enontspanning. Dan denk ik aan de vele vakantiereizendie we met het koor maakten, veelalnaar de Alpen. Naast de schoonheid van demuziek leerden we zo ook de schoonheid vande natuur kennen. Ook hier leidde Marcel onsop de door hem uitgestippelde wandeltochten.Er was ook aandacht voor architecturalehoogstandjes waarvoor de bus vaak een omwegmaakte.In een tijd waarin er met het gezin nog niet zovaak en zeker niet zo ver werd gereisd was ditvoor veel jongens een openbaring.Scherpe analysesLater, toen ik zelf pas dirigent was, kon ik wekelijksop hem beroep doen als assistent. Een periodewaarin ik nog veel van hem opstak. Voorheel wat beslissingen in verband met de werkingvan het koor ging ik bij hem te rade.Bij optredens van het koor in Sint-Niklaas was hijsteeds aanwezig. Zijn analyses nadien bewezendat hij nog steeds goede inzichten had in zakede koorklank en andere muzikale aspecten.Het doet mij deugd dat hij bij onze laatste groteoptredens, Bachs’ Weihnachtsoratorium en Haendels’Messiah, vanop de eerste rij zichtbaar genootvan deze hoogdagen voor In Dulci Jubilo.We zullen hem missen.Dieter Van Handenhovendirigent In Dulci Jubilo70 IC HOU juni 2009