Hoe archiveer je digitale kantoordocumenten?

voor de jeugd. We proberen de kinderenvanaf het basisonderwijs cultuur-mindedte maken. Later kunnen we de lat danmisschien weer iets hoger leggen.’Heeft een centrumstad evenveel aandacht voorde eigen inwoners?Annemie Wauman: ‘De schouwburg isvoor 60% bezet door onze eigen verenigingenen scholen. De rest van de tijd gaatnaar onze eigen programmatie, met ruimtevoor experimentele en minder toegankelijkevoorstellingen. We ondersteunende plaatselijke verenigingen ook op anderemanieren: onze afdeling decorbouwbijvoorbeeld werkt voor hen tegen kostprijs.’Hoe moeilijk is het de burgers te betrekken bijde opmaak van het cultuurbeleidsplan, zoalshet decreet vraagt?Eddie Brebels: ‘We hebben een enquêtegehouden bij 500 inwoners en we kregen230 formulieren terug. De betrokkenheidvan de bevolking was dus wel groot, maarik stel vast dat maar weinigen beleidsmatigmeedenken. De meesten brengen tochheel concrete zaken of knelpunten aan.Zelfs in de cultuurraad zijn de mensen dieecht aan een beleidsvisie kunnen werkenin de minderheid. Eigenlijk gebeurde deverwerking van alle informatie in eenbeleidsplan vooral in de ambtelijke werkgroep.Dat betekent niet dat inspraak niethoeft, integendeel. Ik vind dat je burgersmoet bevragen maar daarna moet je dieinformatie nog vertalen in beleid.’Annemie Wauman: ‘In Sint-Niklaas verliepde inspraak vooral via de verenigingenen de culturele raad. We hebbengeprobeerd om ook de niet georganiseerdeburgers erbij te betrekken, via enquêteformulierenop openbare plaatsen envia de website, maar de respons was teleurstellendklein. Ook tijdens de inspraakrondebij het begin van de bestuursperiodeviel het op hoe weinig vragen of opmerkingener waren over cultuur of jeugd. Ikdenk niet dat inwoners bezig zijn hetbeleid mee te helpen uitstippelen. Ze zijnvooral geïnteresseerd in een goed aanbod.’Welke hindernissen moeten we de komendemaanden en jaren nog nemen? Welke knelpuntendienen zich aan?Carlos Vloebergs: ‘De onzekerheid overde Vlaamse subsidiëring in de toekomstboezemt me toch wat schrik in.’Annemie Wauman: ‘We kregen als cultuurcentrumuit de A-categorie subsidiesom het personeel te betalen. Voor de aanvullendevariabele subsidies vielen we totonze grote ontgoocheling uit de boot, endat terwijl centra die enkel voor cultuur meteen hoofdletter gaan wel rijkelijk beloondwerden. Dat staat toch lijnrecht tegenoverde doelstelling van het decreet om te werkenaan gemeenschapsvorming en cultuurdichter bij de mensen te brengen.’Eddie Brebels: ‘Over de verdeling van dievariabele subsidies zijn duidelijk vragente stellen, dat bleek ook tijdens discussiesin de commissie cultuur van het Vlaamseparlement. Meer algemeen vind ik dat jeCarlos Vloebergs: ‘We willen cultuur dichter bij de mensenbrengen. Het mag allemaal best wat minder hoogdravend.Tegelijkertijd proberen we de kinderen vanaf hetbasisonderwijs cultuur-minded te maken.’Annemie Wauman: ‘Als er vroeger nauwelijks gepland werd,was dat geen onwil maar veeleer een gewoonte. Alles liepzoals het liep, de werking werd niet in vraag gesteld.’als gemeente zelf keuzes moet maken endie mogen niet afhangen van het feit of jeer Vlaams geld voor krijgt of niet. ZonderVlaamse middelen zouden wij in Bocholtook plannen. Als je iets zelf doet, heb jebovendien meer vrijheid. Neem het voorbeeldvan ons gemeenschapscentrum datniet afhankelijk is van variabele subsidies.Vroeger moesten we als erkend cultuurcentrumeen cultuurfunctionaris in diensthebben, we hebben nu een cultuurbeleidscoördinatordie een veel ruimereopdracht heeft en de activiteiten in onsgemeenschapscentrum zijn alleen maartoegenomen.’‘Ik pleit ervoor in het eerste jaar van eenbestuursperiode plannen op te makenvoor alle beleidsdomeinen. Op basis daarvankrijg je dan een globaal bedrag, bijvoorbeeldvia het Gemeentefonds. Metdie envelop kun je daarna vijf jaar aan deuitvoering van je plannen werken. Danben je als gemeente verplicht zelf verantwoordelijkheidop te nemen. Vind je bijvoorbeeldeen cultuurcentrum overbodig,dan is het aan de kiezer om je daar eventueelvoor af te straffen. Nu vragen alleplannen te veel administratief werk vande gemeenten en te veel personeel opVlaams niveau om ze te controleren.Gelukkig is het cultuurbeleidsplan er eentjevoor zes jaar en niet voor drie jaar zoalsin de jeugdsector. Trouwens, de vrees datgemeenten niets meer zouden doen als deVlaamse verplichtingen wegvallen isonterecht. Dat hebben we gezien in dejeugdsector. We hebben nog nooit zoveeljeugdhuizen gehad als nu.’Leen Van Lindt is hoofdredacteur van Lokaalen Bart Van Moerkerke is freelance journalist.1-15 april 2003 LOKAAL 11