Zoogdieren op defensieterreinen - Zoogdierwinkel

hazen. Er wordt daar jaarlijks teruggeschotentot 500 dieren, maar ik heb werkelijkgeen idee hoe je ze daar moet tellen.In het havengebied stikt het er ook van. Eris daar sprake van een optimale biotoopwaar niet geschoten mag worden. Maar erzijn ook stadse hazen die helemaal ingebouwdleven. Zo zit er al zeker 25 jaar eengroep in een bosplantsoen in Buitenveldert.Ze planten zich er al generaties voortzonder enige relatie met andere hazenpopulaties.Grappig is dat deze hazen eenonderdrukte vluchtreactie vertonen, zehuppen wat rond en kijken af en toe achterom.Vluchten betekent immers dat jeverkeersslachtoffer wordt. De menselijkebewoners vinden het bovendien hun hazenen sturen nieuwsgierige mensen weg.”Bijzonderheden en junkies “Doorde vele biotopen en verbindingen is Amsterdamenorm soortenrijk. Er is steedstoevoer van dieren via spoorlijnen, waterlopenen wegbermen. Ook worden er aande randen van de stad interessante biotopenaangelegd, zoals recreatiegebieden enIJburg. Maar in het hart van de stad, in de19e eeuwse wijken met gesloten bouwblokken,is de soortenrijkdom miniem enmoet je het vooral hebben van bruine rat,huismuis en vleermuizen. Incidenteelduikt er wel het een en ander op. Ieder jaarloopt er wel een vos rond, die dan door dedierenambulance wordt gevangen en elderslosgelaten. Twee jaar terug zwom erin de herfst zelfs een reebok in de Singelrond. Dat was een heel spektakel. Debrandweer haalde het dier uit het water ende dierenambulance bracht het op mijnadvies naar Almere, naar de dichtstbijzijndepopulatie. Maar ook buiten hetstadshart zie je van alles. Een beverrat opeen vlotje bij Carré, of een edelhert meteen enorm gewei in Noord. Ook zien wegeregeld damherten, dat zijn uitbrekers uitde duinen. Dat vind ik maar niks, dat uitzettenvan damherten in de duinen, wantdie verdrijven de daar van nature voorkomendereeën. Andere bijzonderheden zijndronkaards en junkies, die hier ook in hogedichtheden voorkomen, en je onderzoekhelemaal kunnen verstoren. Vooral de junkiesinspecteren op zoek naar verborgendrugs werkelijk alles en nemen je inloopvallendaarbij altijd mee.”Stadse zoogdieren in de lift “Binnende gemeentegrenzen zijn inmiddelsruim dertig soorten zoogdieren waargenomen.Vooral met de algemenere gaat hetbest goed. De vos heeft met 50-100 exemplarenzelfs een maximale bezetting. Inhet Amsterdamse Bos komt de vos overigensniet voor vanwege alle loslopendehonden, maar in Waterland vindt afschotplaats. Ook worden vaak doodgereden vossengevonden, vooral mannetjes, en metals echt drama ieder jaar wel een zogendwijfje. Wist je overigens dat jonge vosseneen heel hoog vogelachtig kefje hebben?Van konijnen barst het ook, vooral langs destadsranden en op begraafplaatsen. Datgeeft dan weer overlast want ze eten debloemen op de graven op. Maar konijnenschieten kan het daglicht echt niet verdragen.Voor vossen zijn zij hier het hoofdvoedsel.Het aantal soorten vleermuizenneemt ook toe. Zo is nu ook de rosse vleermuisvastgesteld, en dook de tweekleurigevleermuis op in het Diemerpark. Maarvleermuizen zijn niet mijn favoriete diergroep,die zijn voor echte experts. Bovendienhou ik er niet van om in het donkererop uit te gaan.”Toekomstige noden “Stadsecologieals aparte eenheid bestaat niet meer, ende nog in functie zijnde stadsecologenworden nu gedecentraliseerd. Maar natuurhoudt zich niet aan stadsdelen. Stadsdelenmoeten voor zoogdieren goed met elkaarverbonden blijven. Dat vraagt omonderlinge afstemming van beleid en beheer.Ook moet natuur niet de binnenstadworden ingelokt, want daar is niets voorze. Daarom ontmoedigen wij de natuurdoor in de punten van de groene banen dievanuit het centrum van Amsterdam naarde randen toelopen een zandbak, een kinderbadjeof een grasveld aan te leggen.Verder moeten de stadsecologen de trendsbijhouden en daarop tijdig anticiperen. DeAmsterdamse zoogdieren kennen veel dynamiekdoor hun steeds veranderendeleefgebieden. Dat betekent dat je veel kansenkan pakken maar ook nieuwe plannengoed moet volgen. Een nieuwe weg moetniet zomaar dwars door een verbindingszonegaan, want dan worden dieren daaropvervolgens doodgereden.”Waarneming.nl “De jonge generatienatuurwaarnemers is heel goed, maar zezijn wel erg boekhoudkundig gericht.Waarneming.nl is niets voor mij, ik besteedliever tijd aan voorlichting. Ik heb inmiddelszeven boekjes en een film gemaakt,en ik ben nu in het havengebied hazen aanhet filmen. Of ik maak mensen op een anderemanier warm voor de natuur. In deogen van leken kan je met inloopvallen toveren.Je maakt voor hen dan echt een ongrijpbarewereld zichtbaar.”Zoogdier gezien? Hoe hij zichzelfkenschetst? Het antwoord komt snel enbeslist: “Ik ben een romantisch natuurgenieter,geen onderzoeker!” Maar wel eennatuurgenieter waaraan Amsterdam heelwat kennis over haar zoogdieren en anderenatuur ontleent, mede dankzij zijn motto:“Zoogdier gezien: Melchers bellen!”De eerste gedocumenteerde steenmarter in Amsterdam,4 juli 2011. Foto Marina den Ouden,Laatste nieuwsDat de zoogdierwereld in Amsterdam nogsteeds in beweging is, blijkt wel uit de eerstewaarneming van een steenmarter op 4 juli2011. Het betrof een dood exemplaar in demiddenberm van de Johan Huizingalaan, gevondendoor Sandro Hooft en Frank Hoornhout,werkzaam bij groenvoorzieningen inStadsdeel Nieuw-West. De marter was toen alenkele dagen dood. Het dier werd begraven,maar is op verzoek van Geert Timmermans,collega van Melchers, weer opgegraven.Samen determineerden zij het dier als steenmarter,een determinatie die door GerardMüskens aan de hand van de foto’s werd bevestigd.Daarna werd het dier opnieuw begraven,maar nu in de tuin van Melchers, inafwachting van transport naar Müskens terverdere determinatie.Zoogdier 22-3 pagina 13